به گزارش خبرگزاری موج البرز_ به قلم ابراهیم کردلو،  شهردار قانون فروش اگر از هر انگشتش هنر ببارد به کار شهر نمی آید، فساد در زیر چتر اتخاذ تصمیمات سریع به نام خدمت به شهروندان و بی اعتنایی به قوانین نهفته است. شهردار جدید کرج باید برنامه های روشنی برای مبارزه با رانت خواری و فساد و ایجاد شفافیت اطلاعاتی به پارلمان شهری ارائه دهد. خواسته شهروندان از شهردار جدید این است که به سلامتشان، کیفیت زندگیشان و حقوقشان بیش از ساختمان ها و تقاطع های غیرهمسطح اهمیت دهد.

شهروندان این شهر باید دیده شوند و حرف هایشان شنیده شود، این یک شعار نیست، شهرداری که این کار را بخواهد انجام دهد باید ایجاد فضاهای عمومی برای زندگی جمعی شهروندان بخصوص جوانان را در اولویت کارهای خود قرار دهد. مردان، زنان، جوانان، پسران و دختران حداقل جایی برای زندگی اجتماعی و تجربه های اجتماعی، اعم از فرهنگی، ورزشی، هنری، شادی، بازی، خرید، سینما، نماز، تفریح، گفت و گو، عزاداری و... می خواهند. این تصور که همه چیز را می توان در مراکز تجاری مجلل (مال ها) و یا ..... خلاصه کرد بدترین تصور است. از اینگونه مراکز شادمانی و حس رضایتمندی حاصل نخواهد شد. بلکه برعکس پرسه و بی هدفی حاصل آن است. کلانشهر کرج نیازمند فضاهای عمومیست که شهروندان به آنها حس تعلق خاطر داشته باشند و با آنها خود را معرفی کنند. کرج بی هویت و بی نماد حاصل مدیریت های مقطعی و غیر علمی بوده است. جایی که خانواده ها بویژه دختران و زنان در آن احساس ایمنی می کنند.

شهردار جدید کرج باید باور داشته باشد که شهرداری نماد حاکمروایی شهری است و نه ابزار اعمال اراده سوداگران و سیاست ورزان بر آن، مشکل بزرگ امروز کرج، نگاه های کوتاه مدت و منفعت طلبانه برخی مدیران است.

کرجی که در آن نمی شود نفس کشید بجای اجرای پل ها و تقاطع های غیرهمسطح متعدد باید مدیریت شهری به فکر توسعه حمل و نقل عمومی باشد. باید اجازه نداد تونل های متروی کرج به موزه تبدیل شوند، شهری که هر روز بیش از 117 هزار خودرو از آن خارج شده و همین تعداد نیز باز می گردند نیازمند مدیریت یک پارچه از جمله حمل و نقل یکپارچه درون شهری و حومه ای است. در چنین کلانشهری زندگی حومه نشینان و شهرهای اقماری مستقل از مرکز نیست.

شهردار جدید باید درک روشنی از مجموعه شهری کرج، یعنی نحوه زندگی بیش از 1.5 میلیون ساکن کرج و یک میلیون نفر ساکن شهرهای پیرامون آن و تاثیر این سکونتگاه ها بر یکدیگر داشته باشد.

شهر طبقاتی موجود کرج که دقیقا به محله های فقیرنشین و غنی نشین تقسیم شده، محصول بی توجهی مدیریت شهری به همین موضوع است. شهردار و شورای شهر کرج باید نگران بی عدالتی شهری که در کرج موج می زند باشند.

توسعه کرج باید مبتنی بر توسعه حمل و نقل عمومی با تاکید بر ریل باشد. تا در آن هوای پاک، سلامت، ارزانی، ایمنی و شادی و رضایتمندی عمومی قابل مشاهده باشد.

هزینه شهر در نهایت از جیب مردم پرداخته می شود. شهردار جدید باید شهر را اقتصادی اداره کند. از یک طرف باید هزینه شهرداری را تا حد ممکن کاهش دهد و از طرف دیگر هر که بامش بیش برفش بیشتر. در جلسات شورای شهرگفته می شود که تعداد کارکنان شهرداری کرج چندین برابر سازمان مصوب آن می باشد و شهرداری قادر به پرداخت حقوق و مزایای آنها نیست مگر اینکه ارزش افزوده در پایان ماه به داد شهرداری برسد تا بتوانند حقوق پرسنل را پرداخت کنند. در همین ارتباط، شهردار وظیفه ارتقای دانش بدنه مدیریتی شهرداری و ظرفیت سازی در حوزه منابع انسانی برای پذیرش ماموریت ها توسط نسل جوان را دارد.

شهر کرج در برابر سوانح بویژه زلزله و حوادث غیر مترقبه آسیب پذیر است. بحث داشتن اندیشه ای برای مدیریت بحران در حوزه های ترافیک، آلودگی هوا، تکدی گری، آسیب های اجتماعی، ساخت و سازهای غیر مجاز، بزهکاری، حاشیه نشینی، بافت های فرسوده، کمبود آب و مهاجرت های بی رویه در کلانشهر کرج غیرقابل فراموشی است. تجربه حوادث سال گذشته ضرورت این موضوع را دوچندان می کند.

به امید اینکه با انتخاب شهرداری پاکدست، متخصص، متعهد، باتجربه، خدمتگزار، دور اندیش، کلان نگر و... شاهد اصلاح مسیر مدیریت شهرداری به جاده اصلی و افتادن بر روی ریل درست توسعه باشیم، انشاالله