، پایگاه خبری "میدل ایست مانیتور" در گزارشی با اشاره به اقدامات انصار الله یمن در دریای سرخ با محوریت هدف قرار دادنِ کشتی های اسرائیلی وی یا آن دسته از کشتی هایی که عازم بنادر اراضی اشغالی هستند و در عین حال درگیری های جاری و جدید میان انصار الله یمن و آمریکا و انگلیس، به طور خاص سعی کرده به واکاوی تاثیرات تحرکات انصار الله در تنگه باب المندب و دریای سرخ بر اقتصادهای اروپایی بپردازد.

انصار الله یمن به صراحت تاکید کرده که اقدامات خود را در راستای دفاع از مردم و مقاومت فلسطین انجام می‌دهد و تا زمانی که نسل‌کشی صهیونیست ها در نوار غزه ادامه پیدا کند، تحرکات این گروه در دریای سرخ علیه ناوگان تجاری اسرائیل و متحدان آن برقرار است.

میدل ایست مانیتور در گزارش خود می نویسد: «تحرکات اخیر حوثی های یمنی در دریای سرخ و تنگه باب‌المندب علیه کشتی های تجاری اسرائیلی و یا کشتی هایی که به سمت بنادر اراضی اشغالی حرکت می کنند، چالش های جدی را برای روند کشتیرانی در منطقه مذکور و البته کانال سوئز ایجاد کرده است. این مناطق اصلی‌ترین و مهمترین مسیرهای ارتباطی هستند که آسیا و اروپا را به هم متصل می کنند و 12 درصد از ترافیک تجارت کانتینری جهان نیز از آن ها عبور می کند.

برای اقتصاد اروپا که پیش از جنگ غزه و اقدامات اخیر حوثی های یمنی در دریای سرخ و تنگه باب المندب، با رکود و آمارهای مرتبط با تورم بالا دست به گریبان بوده است، کنشگری های جدید انصار الله یمن در دریای سرخ می تواند تا حد زیادی بر حجم مشکلات اقتصادیشان بیفزاید.

در این راستا، اقتصادهای اروپایی به طور خاص چندین مولفه و پیامدهای آن ها را که در نتیجه اقدامات حوثی‌های یمنی در دریای سرخ و تنگه باب المندب مطرح می شوند، مد نظر دارند.

تاثیرپذیری اقتصادهای اروپایی از تحرکات اخیر انصارالله یمن چگونه بوده است؟

از نظر اقتصادِ کلان، برخی کشورها نظیر انگلستان به این مساله اشاره داشته اند که اقدامات انصار الله یمن در دریای سرخ و تنگه باب المندب، تا حدی روند "عدم قطعیت ها" در اقتصادهای اروپایی را تقویت کرده و البته که در تحویل به موقعِ تولیدات و محصولات اروپایی به مشتریان بین المللی نیز اخلال ایجاد کرده است. در این میان، برخی کالاها و خدمات در کشورهای اروپایی نیز تا حدی مشمول تورم و افزایش قیمت شده‌اند.

برخی ناظران و تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که تداوم روند کنونی می تواند چالش های جدیدی را برای اقتصادهای اروپایی همزمان با تداوم یافتن تنش ها در دریای سرخ و تنگه باب المندب ایجاد کند. معادله ای که دولت های اروپایی از همین حالا باید برنامه ریزی های لازم را برای آن انجام دهند.

یکی از نکاتی که ناظران و تحلیلگران در مورد تاثیر تحرکات انصار الله یمن در تنگه باب المندب و دریای سرخ مطرح می کنند این است که اقتصادهای اروپایی هنوز با تمامی ظرفیت های خود کار نمی کنند. مثلا به قیمت نفت توجه کنیم. به تازگی مدیر اجرایی "آژانس بین المللی انرژی" فاتح بیرول در موضع گیری گفته است که "عرضه نفت در بازارهای جهانی خوب است اما روند تقاضا به کُندی رشد می کند".

همین مساله سبب شده تا عرضه انرژی در بازار زیاد باشد با این حال، غرب نگرانی های جدی در مورد آینده این بازار دارد. به بیان ساده تر، اقتصاددان ها می گویند که تحرکات انصار الله یمن در دریای سرخ می تواند چالش‌های کاملا جدی را برای اقتصادهای اروپایی در ادامه راه ایجاد کند. تنها کافی است به این نکته توجه داشته باشیم که اگر شرکت های اروپایی بخواهند این واقعیت که باید برای فعالیت های اقتصادی خود، قاره آفریقا را دور بزنند، بپذیرند. این موضوع خود می تواند هزینه تمام شده کالاهای تولیدی آن ها را به نحو قابل ملاحظه ای افزایش دهد. از این رو، شرکت ها و برَندهای مختلف اروپایی در حال طرح ریزی برنامه هایی هستند تا شاید از این رهگذر بتوانند تا حدی فشارهای مذکور را دفع کنند.

آیا هضمِ تحولات جاری در دریای سرخ برای اقتصاد اروپا آسان است؟

پاسخ به این پرسش روشن است: خیر. زیرا هرچه روند اخلال در دریای سرخ طولانی‌تر شود، ظرفیت‌های گسترده‌تری برای وارد آمدن خسارات بیشتر به اقتصادهای اروپایی ایجاد می شود. در این رابطه، برخی ارزیابی‌های نهادهای اقتصادی بین المللی حاکی از این هستند که افزایش هزینه های تجارت کانتینری می توانند تا 0.6 درصد به نرخ تورمِ اقتصادهای اروپایی اضافه کنند.

در عین حال، وجود اخلال در مسیرهای تجاری مهم نظیر تنگه باب‌المندب و دریای سرخ می تواند روند ریکاوریِ اقتصادی اقتصادهای اروپایی را نیز با چالش های جدی رو به رو کند. تشدید تنش ها در منطقه غرب آسیا و به طور خاص تحرکات انصار الله یمن در دریای سرخ، از جمله ریسک های مهم ژئوپلیتیکی هستند که روسای بانک‌های مرکزی اروپایی به نحوی ویژه به آن توجه می کنند. اوج گیری نگرانی ها در این رابطه خود می تواند اثرگذاری های میدانی و عملی قابل توجهی را به همراه داشته باشد.

جدای از همه این ها، به احتمال زیاد شرکت های اروپایی در چهارچوب برنامه های خود برای دوره پساکرونا، با چالش های جدی رو به رو می شوند. برنامه هایی که برای خارج کردن آن ها از رکود و ضرر طراحی شده بودند اما اکنون خود به موانع جدی برخورد کرده اند. این شرکت ها باید یک واقعیت عینی را بپذیرند: هزنیه های حمل و نقل آن‌ها به نحو قابل توجهی افزایش یافته است و این مساله برایشان یک مشکل بزرگ است.»