، در جریان برگزاری همایش بین‌المللی «نفس‌های سوخته» با محوریت بررسی ابعاد فاجعه شیمیایی سردشت ، حسین‌زاده معاون رئیس‌جمهور در امور توسعه روستایی و مناطق محروم کشور بر ضرورت روایت‌سازی جهانی از رنج‌های مردم سردشت و حلبچه تأکید کرد.

وی گفت: طی دهه‌های گذشته همایش‌ها و یادواره‌های گوناگونی درباره سردشت و حلبچه برگزار شده، اما هنوز نتوانسته‌ایم درد تاریخی این ملت را به یک گفتمان جهانی تبدیل کنیم. در حالی که ملت‌هایی مانند بازماندگان هیروشیما توانستند با بیان منظم و رسانه‌ای رنج خود، وجدان جهانی را بیدار کرده و جهان را وادار به پذیرش مسئولیت کنند.

معاون رئیس‌جمهور در ادامه با اشاره به سخنان نمایندگان خارجی حاضر در نشست افزود: جهان نمی‌تواند فقط به ابراز همدردی زبانی بسنده کند. نهادهای بین‌المللی از جمله سازمان ملل و آژانس‌های وابسته موظف‌اند نسبت به جنایت‌های صورت‌گرفته علیه مردم سردشت و حلبچه پاسخگو باشند. به گفته وی، هنوز هیچ‌یک از عاملان مستقیم یا غیرمستقیم این حملات از مردم ایران و کردستان عراق عذرخواهی رسمی نکرده‌اند.

حسین‌زاده همچنین خواستار ثبت جهانی جنایت شیمیایی سردشت در یونسکو شد و بیان کرد وزارت امور خارجه باید در همراهی نزدیک با بنیاد شهید و مراکز علمی کشور، اقدامات لازم برای ثبت این فاجعه در حافظه جهانی را انجام دهد. این اقدام به گفته او، یکی از گام‌های مؤثر برای تبدیل «سردشت» به نماد جهانی مبارزه با سلاح‌های کشتار جمعی خواهد بود.

وی پیشنهاد کرد برای بازسازی مفهوم انسانی-صلح‌طلبانه سردشت، دو مرکز بین‌المللی در این شهر راه‌اندازی شود؛ نخست مرکز جهانی تحقیقات پیشگیری از سلاح‌های کشتار جمعی و دوم مرکز سلامت شیمیایی و ژنتیک، تا سردشت از شهر قربانی به شهر مرجع علمی صلح تبدیل شود.

معاون رئیس‌جمهور در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به ضرورت همبستگی ملی برای جهانی‌سازی روایت سردشت گفت: هنوز شمار زیادی از دانش‌آموزان ایرانی حتی نام سردشت را نمی‌شناسند. تا زمانی که نتوانیم رنج این شهر را در سطح ملی بازگو کنیم و در نظام آموزشی و فرهنگی خود جای دهیم، شناخته‌شدن جهانی نیز ممکن نخواهد بود.

وی افزود: این فرآیند نیازمند برنامه‌ریزی آموزشی، فرهنگی و رسانه‌ای جدی است تا نسل‌های آینده با درک درست از این فاجعه، پاسدار ارزش‌های صلح و کرامت انسانی باشند.

در پایان، حسین‌زاده به اثر هنری «شهر خاموش» اشاره کرد و گفت سردشت، شهر خاموش نیست؛ باید آن را دوباره زنده کرد و صدای مردمش را به جهان رساند تا این رنج انسانی به چراغی برای پایان خشونت و بی‌توجهی جهانی تبدیل شود.