، پایگاه خبری "میدل ایست مانیتور/ Middle East Monitor" در گزارشی با اشاره به شهادت بیش از 14 هزار فلسطینی در جریان حملات گسترده رژیم صهیونیستی به نوار غزه، به طور خاص سعی کرده به این سوال اصلی و محوری پاسخ دهد که علت قتل عام عامدانه مردم فلسطین توسط رژیم اشغالگر قدس چیست؟

میدل ایست مانیتور در گزارش خود می نویسد: «شمار غیرنظامیان کشته شده در نوار غزه مدام در حال افزایش است. اسرائیل به خوبی می داند که اکثریت قربانیان حملات آن به منطقه مذکور را غیرنظامیان تشکیل می دهند. افرادی که هیچ ارتباطی با شاخه های سیاسی و نظامی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین( حماس ) ندارند و اغلب آن ها را نیز زنان و کودکان و یا کارمندان سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای غیرنظامی تشکیل می دهند.

اسرائیلی ها همچنین به خوبی از این مساله اطلاع دارند که اغلب ساختمان هایی که نابود می کنند، در واقع، مناطق مسکونی و دیگر زیرساخت های غیرنظامی نظیرِ: بیمارستان ها، مدارس، مساجد، کلیساها و تاسیسات سازمان ملل متحد و آمبولانس ها هستند. اسرائیل از همه این مسائل به خوبی اطلاع دارد با این حال، هیچ اهمیتی برای آن ها قائل نیست و به نحو گسترده ای به کشتار غیرنظامیان فلسطینی در نوار غزه ادامه می دهد.

در این نقطه این سوال مطرح می شود که چرا اسرائیل اقدام به قتل و عام و کشتار عامدانه غیرنظامیان فلسطینی می کند؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت که این اقدامِ اسرائیلی ها ارتباطی زیادی با تلاش های آن ها در آواره‌کردن و اخراج فلسطینی‌ها از سرزمین آبا و اجدادیشان دارد. جریان صهیونیسم از همان نخستین روزهای حیات خود، این نکته را به وضوح نشان داده که مردم فلسطین را مانعی بزرگ جهت توسعه شهرک‌سازی‌های خود در اراضی اشغالی و استعمار سرزمین فلسطین ارزیابی می کند.

به طور خاص در دهه 1940 میلادی و قبل از تشکیل رسمی رژیم جعلی اسرائیل، تروریست هایِ صهیونیست اقدام به کشتار و آواره کردن فلسطینی‌ها می کردند تا به نوعی، دیگر فلسطینی ها را وحشت زده و وادار به فرار کنند. در این راستا، آن ها به دنبال اسکان یهودیانِ اقصی نقاط جهان در اراضی اشغالی فلسطین بودند.

به بیان ساده‌تر، ایجاد "وحشت" و "ناامنی"، که اکنون جز دستورکارهای اصلی اسرائیل در حمله به نوار غزه هستند، ریشه های عمیقی در تفکر و ایدئولوژی صهیونیسم دارند. اسرائیل در طول تاریخ رژیم خود همواره از این دو ابزار استفاده کرده تا بتواند روند اشغال سرزمین فلسطین و تجاوز به دیگر ملت های منطقه را تسهیل کند.

اسرائیل در بیش از یک ماه و نیم اخیر و در قالب کارزار نظامی خود علیه نوار غزه، سعی داشته دست به کشتار گسترده مردم این منطقه بزند و حماس را به عنوان مسوول این موضوع معرفی کند. در واقع، اسرائیل در این رابطه سعی کرده تا از تاکتیک قدیمی خود یعنی "تفرقه بینداز و حکومت کن" استفاده کند. در عین حال، اسرائیل با حملات سنگین به نوار غزه سعی داشته تا به زعم خود مردم این منطقه را وادار کند که مفهوم مقاومت را کنار بگذارند و پدیده اشغالگریِ اسرائیل را به مثابه یک واقعیت عینی بپذیرند. واقعیتی که چیزی جز تسلیم‌شدنِ فلسطینی‌ها در برابر اسرائیل را نمی خواهد و البته که چیزی از شرافت و احترام را نیز برای ملت فلسطین باقی نمی گذارد.

اسرائیل در مدت اخیر و در جریان حمله به نوار غزه ، به کرات به اهدافی در این منطقه حمله کرده که هیچ ارزش نظامی نداشته اند. موضوعی که دلیل اصلی آن این است که صهیونیست ها بر پایه قانون جنگل زندگی می کنند و به صراحت قواعد و قوانین بین المللی را تحقیر کرده و مورد بی احترامی قرار می دهند. به بین ساده‌تر، اسرائیل به هیچ قاعده تمدنی و انساندوستانه ای وفادار نیست. تا زمانی که رژیم آپارتایدی اسرائیل نفس بکشد، اسرائیل حق تعیین سرنوشت را برای فلسطینی ها به رسمیت نخواهد شناخت و به طور کلی ملت فلسطین را صاحبِ هیچ حقی نمی داند. رژیم صهیونیستی، نظامِ سیاسی است که بر خون بنا شده و تداوم پیدا می کند.

این رژیم انسان های بیگناه را آواره می کند و افکار عمومی را فریب می دهد. به طور کلی، رژیم اسرائیل یک پروژه استعماری است که توسط غرب ایجاد شده و در راستای منافع غربی ها نیز فعالیت دارد. در این میان، ادعاهای دموکراتیک و انساندوستانه در مورد این رژیم، سرابی بیش نیستند.

جهان غرب، رژیم اسرائیل را ایجاد کرد تا با یک تیر، دو نشان بزند. غربی ها با تشکیل رژیم اشغالگر قدس، عملا مشکل و چالشِ یهودیان در اروپا را حل کردند و آن ها را در یک سرزمین مشخص اسکان دادند و در عین حال، جهان غرب به صورت عامدانه رژیم اسرائیل را به عنوان یک رژیم سیاسی نیابتی در قلبِ خاورمیانه نفت‌خیز ایجاد کرد تا معادلات این منطقه را به نحو دقیق تری رصد کند. در این میان، غربی ها مدام شعار واهیِ بازگشت یهودیان به سرزمین مقدسشان را نیز سر می دادند.

اساسا به دلیلِ همین اهمیت اسرائیل برای دولت های غربی است که می بینیم آن ها پس از عملیات "طوفان الاقصی"، عملا دچار یک شوک جدی شدند و به نحو گسترده ای از رژیم اسرائیل به حمایت پرداخته و می پردازند. عملیات مذکور، ضربه ای تاریخی را به پروژه عادی‌سازی روابط اسرائیل با دولت های عربی و اسلامی وارد کرد. پروژه ای که غرب، سرمایه‌گذاری فراوانی را روی آن انجام داده بود. جالب اینکه اکنون شاهدیم ملت های مختلف در اقصی نقاط جهان، همبستگی گسترده‌ای را با فلسطینی ها نشان می دهند و به نحو آشکارتری در برابر اسرائیل صف‌بندی کرده اند.

توجه داشته باشیم که ارتش اسرائیل سال هاست علیه یک نیروی نظامی سازمان یافته و قوی نجنگیده است. اساسا به هیمن دلیل هم است که می بینیم اکنون صهیونیست ها در نبرد علیه حماس، با چالش های جدی رو به رو هستند و راهی جز بمباران گسترده و کورِ مناطق مسکونی، قبل از پیشروی نظامی خود نمی بینند. در منطقه کرانه باختری نیز شهرک‌نشینان اسرئیلی اغلب مسلح هستند و گاه و بیگاه به اقدام نظامی علیه مردم غیرنظامی فلسطین دست می زنند. این در حالی است که نوعِ نبرد حماس و مقاومت فلسطین با صهونیست ها در مدت اخیر به آن ها نشان داده که چگونه می توان با تجهیزات نه چندان پیشرفته، ضربات سنگین و کاری را به یکی از به اصطلاح مدرن‌ترین ارتش های جهان در میدان های نبرد وارد کرد.

ایدئولوژی صهیونیسم در تقویت ماشین قتل و کشتار خود همواره این استدلال واهی و غلط را مطرح کرده که یهودیان برتر از دیگر انسان ها و نژادها هستند. اینکه شاهد بودیم وزیر جنگ اسرائیل، "یوآف گالانت"، به صراحت به مردم نوار غزه توهین کرد و آن ها را حیوان های انسان نما خواند، تا حد زیادی نمودی عینی از نیاز صهیونیست‌ها به برچسب زدن به انسان های بیگناه و بی دفاع با هدف مشروعیت بخشی به کشتار بی رحمانه آن ها از سوی ارتش رژیم اشغالگر قدس را به نمایش کشید. البته که دیگر مقام های صهیونیست در طول تاریخ نیز به کرات از این قبیل موضع گیری‌های توهین آمیز و غیرانسانی، با هدف مشروعیت بخشی به جنایات اسرائیل انجام داده‌اند.

جالب است که که یهودیان قرن ها در اروپا هدفِ آزار و اذیت بوده اند اما سال هاست که پس از تشکیل رژیم اسرائیل، دولت های غربی، خود مهمترین حامیان آن ها هستند. در واقع، غربی ها بسیار خوشحالند که مشکل و معضلی به نهام یهودیان ساکن در جهان غرب را به جهان عرب صادر کردند. اکنون نیز، قدرتِ لابی‌های صهیونیستی در کشورهای غربی نظیر آمریکا به قدری زیاد است که می بینیم واشینگتن عملا در مقابل کل جهان به دلیل حمایت های خود از تجاوزات و جنایات رژیم اسرائیل ایستاده است.

در اروپا نیز وضعیتِ مشابهی برقرار است و بسیاری از سیاستمداران اروپایی از ترس لابی‌های صهیونیستی و اینکه مبادا قدرت را از دست بدهند، از اسرائیل حمایت می کنند. هرکسی که در جهان خواهان صلح و عدالت است، بایستی قویا ایدئولوژی صهیونیسم را در اشکال مختلف آن رد کند. این ایدئولوژی، هیچ جایگاهی در جهانِ متمدن ندارد.»