در گفتگوی موج با عضو شورای شهر همدان مطرح شد:
چرا سکوت؟/ نمایندگان مواضع خود را اعلام کنند تا مردم بدانند
سید مسعود عسگریان گفت: با شفافیت در آراء نمایندگانِ شورا موافقم، از آن جایی که دغدغه هر نماینده باید حمایت از منافع مردم باشد، جایز نیست برخی دوستان در طرح موضوعاتی که پای سود وزیان مردم در میان است سکوت اختیار کنند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج همدان، بحث ارتباط، افکار عمومی و شفافیت را با سخنان "جان دیویی" آغاز می کنیم. او می گوید: "حیات اجتماع به انتقال و ارتباط بستگی دارد، بلکه منصفانه است بگوئیم اجتماع با انتقال و ارتباط زنده است" طبق نظریه " کولین چری" ارتباط نوعی ایجاد یک واحد اجتماعی از افراد از طریق به کارگیری زبان یا علائم است. ارتباط مستقیم یک سلسله قوانین عمومی برای فعالیت های مختلفی است که به دنبال هدف یا اهدافی می باشد. از سوی دیگر او می گوید: " ارتباط لزوما رابطه ای است که با انگیزه انتقال و دریافت پاسخ ها صورت می گیرد"
پس نمی توان جایگاه ارتباطات میان فردی را در شکل گیری افکار عمومی نادیده گرفت.
افکار عمومی قدرت ناپیدایی است که بی گنج و بی محافظ و بی ارتش، برای شهر و حتی برای قصر پادشاهان قانون وضع می‌کند (ژاک نکه)، افکار عمومی دادگاهی است که در آن‌همه مردانی که نگاه‌ها را به‌سوی خود برمی‌گردانند، ناچارند حضور یابند و پاسخگو باشند: افکار عمومی در جایگاه خود، انگار که بر تخت نشسته باشد جایزه می‌دهد، تاج بر سر می‌گذارد و شهرت‌ها و آوازه‌هایش را افزایش و یا کاهش می‌دهد.
داده‌های خام با توجه موضوعات و اتفاقاتی که در جامعه روی می‌دهد، پراکنده‌شده و تحت تأثیر گفت‌وشنود‌ها از فرمی خام خارج و نقاط ضعف و قوتی در آن پیدا می‌شود، نهایت این فرآیند را می‌توان تولید اجتماعی یا افکار عمومی خواند به‌عبارتی‌دیگر ضمیر پنهان یک ملت را افکار عمومی نام نهاد و کسانیکه افکار عمومی را برحسب شرایط و اتفاقات، متوجه خود می‌کنند باید پاسخگو باشند و این پاسخ گوئی زمانی که یک‌سویه است راه به‌جایی نخواهد برد اما با دوسویه شدن آن اتفاقات خوشایندی خواهد افتاد و اعتماد را محقق خواهد کرد.
با گسترش سیاست‌های مردمی و افزایش ارتباطات مردمی میان ملت، افکار عمومی از اهمیت روزافزونی برخوردار شد. جامعه از سادگی به پیچیدگی می‌رفت و مردم در چارچوب‌های گروه‌های مختلف اجتماعی، به‌صورت تشکل‌های گوناگون درمی‌آمدند و از این طریق بیشتر آماج اهداف سیاسی و تبلیغات قرار می‌گرفتند، تبلیغات خلاقیت و رشد را از فرد گرفته و او را به‌سوی آنچه می‌خواهد سوق می‌دهد و به جهت همراهی دیگران، آرزوهای آن‌ها را در تبلیغات مربوط و موردنظر جای می‌دهد و این امر می‌تواند به‌صورت کوتاه‌مدت و بلندمدت رخ دهد.
با توجه به مطالب مطرح‌شده زمان آن فرارسیده است با توجه به تبلیغاتی که هر یک از نمایندگان مجلس و شورا در زمان انتخابات از خود نشان می‌دادند و آرزوهای مردم را در آن تبلیغات به صورتی هویدا و پنهان بیان می‌کردند در پاسخ گوئی دوطرفه از شفافیت آرای خود در مجلس و شورا بگویند و مسئولیت توجه افکار عمومی را به خود بپذیرند.
در پیگیری بحث شفافیت در همدان و این مقوله که با شفافیت آراء نمایندگان موافقید، با سید مسعود عسگریان یکی از اعضای شورای شهر همدان و از کسانی که می گوید با شفافیت آراء نمایندگان مجلس و شورا موافقم به گفتگو نشستیم، متن کامل گفتگو را در خبرگزاری موج بخوانید:
با علنی شدن رأی نمایندگان مجلس و شورا در لایحه و مصوبات برحسب اهمیتی که دارند، موافق هستید؟ و آیا موافق هستید که ممکن است نماینده در زمان انتخابات شعارهایی در حمایت از منافع مردم سر دهد اما در رأی به مصوبات، خلاف صحبت‌های خودرأیی مغایر دهد؟
بله موافق هستم. این حق مردم است که بدانند نماینده آن‌ها با چه میزان و چه سطحی از دغدغه در پی رفع مشکلات و مسائل مربوط به حوزه شهری شهروندان است و طبیعی است افرادی که به‌عنوان نماینده مردم انتخاب می‌شوند علی‌القاعده باید در جهت منافع عمومی و در چارچوب قوانین حرکت کنند.
نماینده باید فعل و عملش، گفتار و رفتارش مغایر نباشد، اگر در جستجوی اتفاقاتی خوشایند برای مردم هستیم، باید به معنای واقع باشد و منافع افراد یا گروهی خاص را بر منافع مردم ترجیح ندهیم. نماینده باید در مواقعی که منافع مردم را درخطر می‌بیند با صراحت موضع خود را مشخص و مردم را مطلع کند و این خواسته از سوی مردم به‌حق و درست است.
افکار عمومی به دنبال این است تا بداند چه زمانی شاهد شفافیت آراء نمایندگان خود در شورای شهر خواهد بود؟
در شورای شهر سعی ما بر آن بوده است تا حد زیادی این موضوع را محقق کنیم و در بین نماینده‌ها نیز کسی مخالفتی با این مقوله نداشته است و علی‌القاعده به دنبال این شفافیت سازی هستند اما گاهی برخی نگاه‌ها و تفکرات تابع الزاماتی از نوع اجتماعی می‌شود.
منظورتان از الزامات اجتماعی چیست؟ مگر نه این است که این الزامات تنها و تنها باید منافع مردم را در برگیرد؟
بله. همین‌طور است. ممکن است در برخی طرح‌ها و پروژه‌ها مشکلی برای گروه خاصی حادث شود و به‌تبع آن نماینده‌ها در این خصوص بعضاً رأی ممتنع دهند و یا سکوت اختیار کنند.
مثالی را در این حوزه که در شورای شهر همدان اتفاق افتاده است بیان کنید
به‌عنوان‌مثال بعضی از دوستان دولتی گفتند باید در داخل شهر دارای ایستگاه قطار باشیم و تصور و مصوبه‌شان بر این بوده است که این ایستگاه با درنظرگرفتن تمهیداتی خاص در پایانه بزرگ اتوبوس‌رانی شهر باشد. امروز به این جمع‌بندی رسیده‌ایم که دوستان دولتی نمی‌توانند آن تمهیدات خاص بیان‌شده را برای محقق کردن طرح داشته باشند، بنابراین مصوبه را عوض کنیم و بگوییم این ایستگاه قطار شهری در فاصله‌ای منطقی و معقول کنار فرودگاه همدان ایجاد شود، زمانی که نمی‌توان ریل قطار را زیرزمینی و یا از روی دکل‌ها انتقال داد چرا باید سیستم حمل‌ونقل درون‌شهری را مختل کرد؟
آیا شهرهای دیگر تجربه‌ای این‌گونه داشته‌اند و عاقبت آنچه شد؟
ما در شهرهای بزرگ و کلان‌شهرها شاهد هستیم که وجود ریل آهن در داخل شهر به یک معضل اجتماعی تبدیل‌شده است و به جهت برون‌رفت از وضعیت موجود بایستی کلی هزینه صرف کرد و متأسفانه ما با توجه به این اتفاقات همچنان تأکید بر عملیاتی کردن این طرح داریم.
واکنش نمایندگان شورا در این خصوص چیست؟
متأسفانه چندی از دوستان در کمیسیون یا در صحن شورا سکوت کرده‌اند و یا به‌طورجدی ورود پیدا نمی‌کنند و ایستگاه قطاری که می‌تواند سراسر فایده برای مرم شهر باشد با این سکوت به معضلی بیش بدل نخواهد شد. اگر الزامات و قیود مربوط به وجود خط آهن داخل شهر رعایت نشود باید هزینه‌ای بس گزاف بابت این اشتباه پرداخت.
امروز، ما به‌عنوان نمایندگان مردم می گوئیم، صرف‌نظر از گله‌مندی دوستان دولتی تجدیدنظر در مکان‌یابی قطار بین‌شهری ضروری است و راهکار معقول، گزینه پیشنهادی است، در این شرایط برخی دوستان احتیاط می‌کنند و این محافظه‌کاری با توجه به اینکه پای منافع مردم در میان است جایز نیست.
دلیل این نوع از رفتار از سوی نمایندگان را چه می‌دانید؟
می‌گویند راه‌آهن می‌تواند بدون اختلال ترافیکی با ایجاد چند مسیر انتقال به اتوبوس‌رانی بین‌شهری و با طی مسافتی به طول 4 کیلومتر به سمت شهرو استفاده از باکس زیرزمینی و یا ایجاد تقاطع غیره مسطح بر روی ریل آهنِ داخل شهر پایان یابد اما امروز بر اساس شواهد و مدارک می گوئیم منابع مالی که بتواند این طرح را تأمین کند وجود ندارد و تنها اختلالات ترافیکی را موجب خواهد شد.
همان مسیری که برای رسیدن به فرودگاه طی می‌شود می‌تواند در خصوص راه‌آهن در نظر گرفته شود و این مهم با توجه به امکانات و تأسیساتی که در این مسیر وجود دارد دارای هزینه‌ای به‌مراتب کمتر است. این‌ها از مواردی است که بعضی اوقات بحث شفاف‌سازی را مختل می‌کند و دوستان در تصمیمات اشتباه بعضی مسئولین دولتی محافظه‌کاری پیشه کرده و نمی‌خواهند قاطع و شفاف بگویند که تصمیمات مشابه هزینه ای گران را موجب شده است.
آیا نمایندگان با علم به اینکه می‌دانند گرفتن تصمیماتی این‌چنین اشتباه است، سکوت اختیار کرده‌اند؟
گاه تصمیم‌گیری در مقطعی از زمان و شرایطی که بر آن بازه حاکم است تصور را بر آن سمت سوق می‌دهد که تمام امکانات فراهم خواهد شد، بهتر بگویم در سال 96 که این تصمیم گرفته شد ما شاهد گرانی سال 97 نبودیم. می‌گوییم اگر امروز به خاطر محدودیت‌های مالی نمی‌توان طرح‌ها و پروژه‌ها را اعمال کرد پس تجدیدنظری کنید و نگذارید پروژه‌ها طولانی شود و از گذشته درس بگیریم و با توجه شواهد و واقعیت‌های موجود تصمیم‌گیری کنیم. شرایطی با این احوال برخی اوقات شفافیت در تصمیم‌گیری‌ها را مختل می‌کند و لازم است ما آگاهانه این مطالب را به گوش مردم برسانیم.
ارسال نظر