مدیرکل میراث فرهنگی فارس:
حافظیه یک کارگاه فعال معنا و زیرساخت هویت فرهنگی شیراز است
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس، با تأکید بر ضرورت برنامهریزی هدفمند برای حفاظت، معرفی و تبیین نشانههای حافظیه گفت: حافظیه فقط یک جاذبه گردشگری نیست؛ یک زیرساخت هویتساز است. هرگونه توسعه گردشگری در شیراز باید با شناخت این نظام معنایی و پاسداشت آن همراه باشد.
، بهزاد مریدی مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان امروز سه شنبه ۲۷ آبان ماه، در اجلاس ایران شناسی دانشگاه شیراز، با اشاره به جایگاه ممتاز حافظ در فرهنگ ایران، حافظیه را «متنی زنده» و «کارگاه فعال نشانه» توصیف کرد که نقشی بیبدیل در شکلدهی هویت شیراز و الگوهای گردشگری فرهنگی دارد.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس سخنان خود را با نام خداوند و با یادکردی ادیبانه از حافظ آغاز کرد و با استناد به بیت «گلزاری ز گلستان جهان ما را بس»، تأکید کرد که حافظ و حافظیه همواره از منابع اصلی معنا و زیبایی در فرهنگ ایرانی بودهاند.
مریدی گفت: حافظیه نه فقط یک بنا، بلکه یک منظومه نمادین است؛ جایی که نشانههای ادبی، معماری، طبیعی و آیینی در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند و تجربهای یگانه برای گردشگران میسازند.
او افزود: خوانش فضا در حافظیه تنها بر اساس معماری یا تاریخ کافی نیست؛ این مکان یک متن چندلایه است که معنا در آن مدام تولید و بازتولید میشود. حافظیه یک ساختار ایستا نیست؛ رخدادی زنده است که گذشته و حال را در گفتوگویی مستمر قرار میدهد.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس در تحلیل عناصر شاخص این مجموعه، از ترکیب معماری سنتی و مدرن در گنبد و ستونها گرفته تا نمادهای طبیعی همچون سرو و نارنج و عناصر آیینی مانند تفأل به دیوان حافظ یاد کرد و توضیح داد: حوض نیلوفر، نماد پاکی و آسمانی شدن است؛ سرو، یادآور آزادگی و رستاخیز؛ و نارنج، شناسنامه شیراز. این نشانهها در ذهن گردشگران تنها عناصر طبیعی یا معماری نیستند؛ بلکه هرکدام حامل معنایی عمیق و پیوندخورده با حافظ و هویت شیرازند.
مریدی با اشاره به یکی از مهمترین آیینهای حافظیه یعنی «تفأل به دیوان حافظ» این آیین را نمونهای کامل از «تولید مشارکتی معنا» دانست و افزود: تفأل، دیوان حافظ را از یک متن کلاسیک ایستا به یک راهنمای کنشگر تبدیل میکند. این آیین، رابطهای سهضلعی میان شاعر، متن و گردشگر ایجاد میکند که به یک تجربه شخصی، عاطفی و خاطرهانگیز میانجامد. گردشگری در حافظیه تنها مشاهده نیست؛ مشارکت در معناست.
او نتایج پژوهشهای انجام شده درباره تجربه گردشگران را گواهی بر نقش حافظیه در «پایداری هویتی» شیراز دانست و افزود: این مجموعه با تقویت حس مکان، ایجاد خاطره جمعی و برانگیختن غرور ملی و محلی، چرخهای فضیلتمند برای هویت شیراز ایجاد میکند. گردشگران داخلی و خارجی حافظیه را جایی برای لمس اصالت فرهنگی ایران میدانند و این امر شیراز را در جایگاه ویژهای در گردشگری نمادین قرار داده است.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس در پایان با تأکید بر ضرورت برنامهریزی هدفمند برای حفاظت، معرفی و تبیین نشانههای حافظیه گفت: حافظیه فقط یک جاذبه گردشگری نیست؛ یک زیرساخت هویتساز است. هرگونه توسعه گردشگری در شیراز باید با شناخت این نظام معنایی و پاسداشت آن همراه باشد.
ارسال نظر