به گزارش خبرگزاری موج ، هر راننده ای پیوسته باید به عوامل و عناصر موثر در رانندگی مانند وضعیت خودرو و راه، شرایط محیط مثل هوا و نور لازم، تعداد وسایل نقلیه درحرکت و وضعیت روحی و جسمانی خود توجه می کند و از همه مهمتر آنکه پیشگیری های منطقی و مناسبی را برای جلوگیری از بروز تصادف انجام می دهد و باسرعت مطمئنه رانندگی می کند.

یکی از مهارت هایی که هر راننده ای باید به آن توجه کند رانندگی درفصل سرما به خصوص زمستان است که شرایط و ویژگی های خاصی دارد. برای رانندگی در پاییز و زمستان باید قبل از نزول برف وگرفتار شدن در یخبندان به خصوص درجاده ها، پیش بینی های لازم را انجام داد تاضمن جلوگیری از بروز حوادث دلخراش از ماندن در سرما و یخبندان هم مصون ماند.

برای جلوگیری از تصادفات، حوادث و مشکلات ناشی ازسفرهای زمستانی و یخ و برف باید به نکات زیرتوجه داشت:

1. با سرعت کمتر از روزهای معمولی که جاده خشک است حرکت کرده و خودرو را درحرکت ثابت نگهدارید.

2. در پیچ ها بادقت و به آرامی گردش کنید.

از گردش و انحراف ناگهانی خودداری کرده و از ترمز کردن ناگهانی بپرهیزید.

4. از سرعت زیاد در راه های، با دست انداز بپرهیزید

5.از رانندگی در لبه راه ها و یا شانه های راه خودداری کنید.

6.دریک سطح لغزنده وقتی که سرعت دارید از تغییر وضعیت به دنده سنگین خودداری نمائید.

ترمز در برف

ترمز زدن در یخ و برف کاملاً باید به صورت سبک انجام گیرد و راننده باید آن چنان ترمز کند که چرخ ها قفل نشوند چون قفل شدن چرخ ها نه تنها مسیر توقف را طولانی بلکه فرمان را نیز از کنترل خارج می کند. راننده خوب و محتاط معمولاً 3 الی 4 برابر مسیری را که در مواقع عادی لازم است، برای توقف در برف و یخ پیش بینی می کند. هم چنین باید مقداری از توجّه خود را به راننده های مقابل و پشت سر معطوف کند زیرا امکان دارد که رانندگان دیگر، رعایت شرایط خاص را نکرده و وی را به مخاطره افکنند.

اگر در اثر بی مبالاتی و اصطحکاک کم جاده، در شرایط اقلیمی خاص کنترل خودرو از دست شما خارج شد، سعی کنید، خونسردی خود را کاملاً حفظ کرده و بلافاصله پدال گاز را رها کنید و فرمان را در جهت مسیر سرخوردن نگاه داشته که کمک بیشتری به چرخ های جلو بدهید تا به زمین بچسبد و به هیچ وجه ترمز نکنید، زیرا اتومبیل بیش از حد از کنترل خارج می شود.

سُرخوردن خودرو

گر چه وضعیت خودرو و جاده در لغزیدن آن سهیم هستند ولی بدون تردید، عامل اصلی آن راننده است. در رانندگی 3 نوع سُرخوردن وجود دارد که به دلیل 1- سرعت بیش از حد خودرو و نامناسب بودن آن با وضعیت جاده و ترافیک 2- ترکیبی از دو حالت فوق و 3. سرخوردن چرخ های عقب در اثر کاهش چسبندگی آنها اتفاق می افتد. این حالت معمولاً درنتیجه سرعت بیش از اندازه و نیروی سرپیچ ها اتفاق می افتد.

ممکن است شتاب خودرو و نیروی بیش از معمول ترمز نیز به این حالت کمک کند. این نوع لغزیدن به آسانی تشخیص داده می شود. باکمی بی دقتی ممکن است خودرو هنگام پیچیدن کاملاً دور خود بچرخد. برای از بین بردن عوامل لغزش خودرو باید پا را از روی پدال گاز و ترمز بردارید و حرکت خود را با فرمان هماهنگ کنید.

وقتی خودرو در جهت نادرست حرکت می کند، عکس العمل طبیعی شما باید این باشد که با استفاده از فرمان آن را به مسیر صحیح برگردانید. سرخوردن چرخ های جلو نیز وقتی اتفاق می افتد که چسبندگی آنها کم شده باشد. در این حالت کنترل مستقیم خودرو از دست راننده خارج می شود.

توصیه می شود فرمان را در جهت حرکت خودرو هدایت و سعی کنید که باتشخیص و با از بین بردن علت، به مرور چرخ های خودرو را به صورت مستقیم برگردانید و یا فشار روی پدال گاز وترمز راکاهش دهید.

توقف در هنگام سُرخوردن خودرو

حال این سؤال پیش می آید که در هنگام سرخوردن، چگونه خودرو را متوقف کنیم؟ برای این کار ابتدا باید اعتماد به نفس داشته و به خود مسلّط باشید. در غیراین صورت نمی توانید تصمیم درستی بگیرید. دوم اینکه از ترمز کردن بپرهیزید. ضربه زدن به ترمز در روی یخ. چرخ ها را قفل می کند و باعث لغزش وسُرخوردن بیشتر می شود.

سوم اینکه در جهتی حرکت کنید که قسمت عقب خودرو سر می خورد ( فرمان را به همان طرف بچرخانید) و هر زمان خودرو به حالت مستقیم درآمد، در جهت دلخواه خود حرکت کنید. در ادامه خیلی آهسته برروی ترمز فشار دهید تا از سرعت خودرو کاسته شود و یا آرام بر روی گاز فشار دهید تا خودرو به حرکت خود ادامه دهد.

از سبقت گرفتن بپرهیزید. چرخاندن فرمان به مقدار زیاد، ضربه ای به عقب خودرو می زند که موجب سرخوردن آن می شود و خودرو در جهت عکس حرکت بر می گردد. خودرو را در دنده نگه دارید واز خلاص کردن آن بپرهیزید، زیرا در این حالت به کم شدن سرعت کمک می کند و حداکثر کنترل را به راننده می دهد.

و نکته پایانی اینکه از برداشتن پای خود از روی گاز به طور ناگهانی خودداری کنید. گاز را بطور متعادل نگه داشته تا از سُرخوردن خودرو دراین وضعیت جلوگیری نمائید.

آشنایی با بستن زنجیرچرخ در شرایط معمولی

وضع ظاهری زنجیر چرخ را کنترل کرده، پیچ خوردگی های آن را باز می کنیم. سپس آن را روی تایر قرار می دهیم به طوری که سرقلاب های زنجیرهای عرضی به طرف خارج تایر بوده و چفت ها به سمت عقب لاستیک بیفتد. سپس اوّلین زنجیر عرضی را به زیر قسمت جلو تایر قرار داده، خودرو را به طرف جلو حرکت می دهیم تا موقعی که از طرف عقب سر چفت و بست ها به ارتفاع توپی چرخ برسد.

بعداً زنجیرهای عرضی را روی تایر مرتب کرده، دوسر انتهای رشته زنجیرهای طولی را بلند کرده، نزدیک چفت می آوریم و دقّت می کنیم که کدام یک از حلقه ها باید چفت شود. پس از آن اوّل رشته خارجی را انداخته و بعد داخلی را محکم می بندیم و پس از محکم کردن رشته داخلی زنجیر خارجی را دوباره می کشیم و باحلقه مناسب محکم می کنیم. توجه شود که بعد از بستن زنجیر به هیچ وجه نباید حلقه های اضافی روی لاستیک بماند و باید آنها را طوری محکم کرد که به لاستیک صدمه نزند.

نحوه بستن زنجیرچرخ در برف و گل

۱- وقتی که خودرو «بکسواد» کرد از گاز دادن بی مورد و چرخاندن سریع چرخ ها خودداری کنید. زیرا این عمل علاوه براینکه ثمری نمی دهد خودرو را عمیق تر وکامل تر در گل و برف یا شن فرو می برد.

۲- زنجیر را روی چرخ بیندازید به طرفی که قلاب های زنجیرهای عرضی به طرف خارج لاستیک بوده و اوّلین رشته عرضی نزدیک خط برف یاگل قرارگیرد.

3- حالا همین سر زنجیر را یعنی همان رشته زنجیر عرضی که نزدیک خط برف و گل می باشد با یک رشته محکم از سیم، طناب و یا زنجیر از حفره های کاسه چرخ محکم به لاستیک ببندید، بعداً زنجیرهای افقی را روی تایر مرتب کرده و زنجیر را به سمت عقب بکشید تا شلی آن گرفته شده، روی تایر مرتب قرار گیرد.