یک منتقد سینما در گفتوگو با خبرگزاری موج:
سریال «الگریتم» قربانی عدم تعادل میان خیر و شر شد/ خشونت نمایش داده شده به نفع سریال نبود
یک منتقد سینما گفت: در آثار پلیسی، باید تعادل میان نیروهای خیر و شر حفظ شود تا کشمکش دراماتیک جذابیت داشته باشد، در «الگریتم» گاهی شخصیت منفی برجستهتر از شخصیت مثبت جلوه میکند.
جبار آذین، منتقد و مدرس سینما و تلویزیون، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری موج به بررسی سریال «الگریتم» پرداخت و آن را در چارچوب روند تولید آثار پلیسی و امنیتی در تلویزیون ایران تحلیل کرد.
وی با اشاره به رونق تولید سریالهای پلیسی-امنیتی در یک دهه اخیر اظهار داشت: این نوع تولیدات هرچه توسط هنرمندان حرفهای و با استانداردهای هنری عرضه شوند، با استقبال مخاطب روبهرو میشوند، سریال «الگریتم» نیز جزو همین آثار است و به ویژه در ژانر پلیسی-امنیتی ساخته شده است.
آذین درباره فیلمنامه توضیح داد: یکی از مهمترین ویژگیهای این سریال، فیلمنامه آن است که در امتداد نوشتههای آرش قادری قرار دارد، پیشتر آثار موفقی مانند «هوش سیاه» داشتهایم و «الگریتم» نسخهای مدرنتر از همان سبک است، بدون اینکه مستقیماً به شخصیتهای هوش سیاه ارجاع داده شود در این سریال، شخصیت منفی اصلی دارای ویژگیهای مشابه همان الگوهاست و در برابر او نیروی خیر، یعنی شخصیت اصلی، قرار دارد که نماد نیروهای مثبت و انتظامی است.

وی به تعادل دراماتیک بین نیروهای خیر و شر اشاره کرد و افزود: در آثار پلیسی، باید تعادل میان نیروهای خیر و شر حفظ شود تا کشمکش دراماتیک جذابیت داشته باشد، در «الگریتم» گاهی شخصیت منفی برجستهتر از شخصیت مثبت جلوه میکند، که نشاندهنده نیاز به پرداخت بیشتر شخصیت سرگرد و تعامل او با دیگر کاراکترها است، اگر شخصیتها درست پرداخته نشوند یا بازیگران هدایت نشوند، مخاطب با نیروهای خیر همذاتپنداری نمیکند و کشمکش داستانی آسیب میبیند.
آذین درباره پرداخت تصویری و خشونت سریال گفت: یکی از چالشهای این سریال، الگوبرداری از نمونههای خارجی است، نماهای پر زد و خورد، خشونت زیاد و صحنههای فیلمبرداری شده از زوایای عجیب، اگر بیش از حد بر روایت غالب شود، باعث دوری مخاطب از قصه میشود، میزان خشونت نیروهای انتظامی در بازجوییها و برخوردها بسیار تند و خشن بوده و ممکن است به جای نمایش جذابیت نیروهای پلیس، نوعی دافعه ایجاد کند.
وی ادامه داد: مشکل دیگر این است که شخصیتهای منفی بیشتر شبیه نمونههای خارجی به نظر میرسند تا ایرانی، وقتی تیپها و رفتارها به فرهنگ خارجی نزدیک باشد، مخاطب ایرانی نمیتواند با آنها همذاتپنداری کند، به نظر من، هرچه سریالهای پلیسی ایرانیتر و بر اساس پروندهها و واقعیتهای داخلی ساخته شوند، هم جذابتر خواهند بود و هم با استقبال بیشتری مواجه میشوند.

آذین درباره بازیها و کارگردانی نیز گفت: فیلمنامه قوی است و حادثهپردازی آن جذاب. کارگردان، آقای میرباقری با تجربه و توانمند عمل کرده و انتخاب بازیگران نیز موفق بوده است. بازیگران توانستهاند شخصیتهای متعدد و متنوع سریال را باورپذیر ارائه کنند و در قسمتهایی که شخصیتها ایرانی و واقعی هستند، مخاطب با آنها همدل میشود.
وی در پایان تأکید کرد: با وجود نقاط قوت، شخصیتپردازی شخصیت اصلی و تعامل او با دیگر کاراکترها جای کار دارد. همچنین لازم است خشونت و فرم پر زد و خورد سریال با محتوا همسو شود تا روایت ملموستر و قابل درکتر برای مخاطب باشد. در کل، «الگریتم» فیلمنامه قوی و بازیهای موفق دارد، اما پرداخت بیشتر شخصیتها، توجه به واقعیتهای ایرانی و کاهش تأثیر خشونت بیش از حد، میتواند آن را به یک اثر پلیسی-امنیتی کاملتر تبدیل کند.
ارسال نظر