سرویس فرهنگی خبرگزاری موج- آزاده فضلی: اولین فیلم سینمایی محمد کارت یعنی شنای پروانه ، فیلمی خوش ساخت از کارگردانی که تا پیش از این، در عرصه مستندسازی و فیلم کوتاه فعالیت داشته، است.

شنای پروانه داستانی متفاوت را از قشری روایت می‌کند که مخاطب تا پیش از این کمتر با آنها آشنایی دارد، لات و لوت هایی که در محله های پایین شهر برای خود قلدری می کنند و مردم از دست انها عاصی هستند. علیرغم نمایش تلخی و بدی های بسیار در این فیلم، یکی از ویژگی های مثبت فیلم همراه شدن مخاطب است چراکه داستانِ پرتعلیق و پر از فراز و فرود فیلم، جذابیت دارد و تماشاگر نمی‌تواند پایان داستان فیلم را (برخلاف بیشتر فیلم ها) حدس بزند.

شنای پروانه از نظر فنی و تکنیکی نیز قابل قبول است؛ فیلمبرداری و قاب‌هایی که فیلمبردار در شنای پروانه ساخته، در خدمت ریتم و تمپو فیلم است و تدوین نیز به این موضوع کمک کرده است که باید در این زمینه نیز به این کارگردان جوان تبریک گفت.

محمد کارت در اولین قدم سینمایی بلندش، در خور توجه ظاهر شد و سطح توقع مخاطب را بالا بُرد و باید امیدوار بود که در قدم‌های بعدی نیز از این سطح بالاتر رود. این فیلمساز دغدغه مند جوان به معنای واقعی، سینما را به مخاطب نمایش داد.

ضمنا یکی از درخشان‌ترین بازی‌های جواد عزتی را در این فیلم شاهد هستیم و احتمال سیمرغ گرفتن این بازیگر خیلی زیاد است. برخلاف فیلم‌هایی که طی سال‌های اخیر به نوعی ضدقهرمان داشتند، محمد کارت به همراه حسین دوماری و پدرام پورامیری توانستند یک قهرمان واقعی را در این فیلم به نمایش بگذارند. 

به اعتقاد نگارنده، شنای پروانه واجد شرایط دریافت سیمرغ در رشته‌های مختلفی از جمله بازیگری، کارگردانی، فیلمبرداری و تدوین خواهد بود که گرچه با اعلام نامزدهای جشنواره، این اثر سینمایی  بانامزدی در  12 رشته رکورددار این دوره  و بر شایستگی هایش تاکید شده است.