مجتبی خجسته کارشناس فوتبال در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری موج از فارس،  اظهار داشت:  پیروز قربانی در هفته اول بازی‌ها در مقابل تیم قدرتمند پرسپولیس، نشان داد که مربی باهوش و آینده دار و تاکتیک بلدی است، برخلاف آنچه که در اذهان عمومی می‌گذشت.

عملگرایی پیروز قربانی و روحیه جاه طلبی و حس برنده خواهی او، در بازی هفته دوم مقابل سیرجانی ها متبلور شد.

استفاده از بازیکنان جوان در کنار باتجربه های تیمش، هارمونی خوبی را بوجود آورد. تیمی که فوتبال تلفیقی و نتیجه گرایی را ارائه می‌دهد، فوتبالی تماشگر پسند و مطابق با ژن فوتبالی شیرازی ها.

پیروز قربانی بخوبی ثابت کرد که الفبای فوتبال فارس را شناخته و به همین خاطر دستاوردهای خوبی را در فوتبال استان فارس، نشانه رفته است.

فوتبالی که فجرسپاسی شیراز در این فصل به نمایش می‌گذارد، فوتبالی مبتنی بر نتیجه گراییست که پارامترهای خاص خود را در برمی‌گیرد. از ویژگی های فوتبال نتیجه گرا، می‌توان به دوندگی های بی حد و حصر بازیکنان در خط میانی، حملات کم ولی پر اثر، تحت فشار قراردادن حریف در مناطق حیاتی زمین فوتبال، وادار به اشتباه کردن حریف و وجود هافبک های جنگنده و درگیر اشاره کرد.

حضور مسعود ریگی، فرشید اسماعیلی و محمود مطلق زاده در کمربند میانی فجری ها، بخوبی معادلات پیروز قربانی را به پاسخ صحیح رساند و تمامی فضاهای قابل دسترسی برای نفوذ سیرجانی ها را خنثی کرد.

پوشش های به موقع و جاگیری های صحیح مهران موسوی در قلب خط دفاعی فجری ها، استحکام دفاعی زرد پوشان شیرازی را بیشتر و بیشتر کرد.

تجربه بالای شروین بزرگ در کنار سرعت های انفجاری حسین شهابی در فاز انتقال بازی، ستودنی و بسیار خطرآفرین، بر روی دروازه آبی پوشان سیرجانی بود که باعث می‌شد، گل گهری ها، از عقب زمین خود نتوانند طبق برنامه تاکتیکی خود، بازی‌سازی را انجام دهند و پرس سنگین روی آنها باعث می‌شد آنها، رو به بازی مستقیم بیاورند و پاس های بلند طولی را ارسال کنند که فجریها در اکثر این دوئل های هوایی، موفق ظاهر شدند.

بازی فجری ها در این دیدار مهم بسیار هدفمند و تاکتیکی، به گل گهری ها دیکته شد و پیروز قربانی نشان داد، مربی کم تجربه ای نیست و از آینده روشنی برای مربیگری برخوردار است.

به هر ترتیب شکوه حضور تماشاگران  شیرازی پس از چند سال غیبت در لیگ برتر، با اولین پیروزی خانگی فجری ها در اولین میزبانی آنها در لیگ برتر همراه شد و تیم فجر کیفیت بازی خود را به رخ حریف پر مهره خود کشید و فجر پیروز قربانی همانطور بازی کرد که میکل آنژ نقاشی می کرد، بتهوون سمفونی می‌ساخت و شکسپیر شعر می سرود.