۶.۸ میلیون نفر در سکونتگاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند
معاون وزیر راه و شهرسازی با اعلام سکونت بیش از ۱۱ میلیون نفر در بافت‌های فرسوده و ۶.۸ میلیون نفر در سکونتگاه‌های غیررسمی کشور، بر ضرورت ثبات در برنامه ملی بازآفرینی شهری تأکید کرد و گفت: تمرکز بر نوسازی درونی شهرها، راهکار اصلی برای تأمین مسکن اقشار متوسط و کم‌درآمد و افزایش تاب‌آوری شهرها در برابر مخاطرات طبیعی است.
به نقل روابط عمومی شرکت بازآفرینی شهری ایران , عبدالرضا گلپایگانی معاون وزیر راه و شهرسازی اعلام کرد: اکنون بیش از ۱۱ میلیون نفر در بافت‌های فرسوده زندگی می‌کنند؛ مناطقی که از نظر کیفیت بنا، کمبود خدمات و زیرساخت و آسیب‌پذیری در برابر حوادثی همچون زمین‌لرزه در شرایط نگران‌کننده قرار دارند. وی تأکید کرد: احیای این بافت‌ها «یک جریان بلندمدت» است و تحقق نتایج ملموس آن فقط با ثبات مدیریتی، یکپارچگی سیاست‌ها و تداوم برنامه‌های اجرایی میسر خواهد بود.
گلپایگانی با اشاره به اینکه ۶.۸ میلیون نفر دیگر نیز در سکونتگاه‌های غیررسمی و در وسعتی بالغ بر ۶۲ هزار هکتار ساکن هستند، گفت: وضعیت تهران در مقایسه با بسیاری از کشورهای در حال توسعه مناسب‌تر است، اما ضرورت توجه ساختاری به حقوق سکونتی این گروه‌ها و ایجاد بسترهای قانونی و خدماتی پایدار همچنان پابرجاست.
وی افزود: رویکرد دستگاه‌های متولی اکنون بر پایه به رسمیت شناختن «حق سکونت مناسب» و ارتقای کیفیت زندگی در این مناطق شکل گرفته است.
وی با تشریح اقدامات انجام‌شده در بافت تاریخی تهران، به‌ویژه در محدوده بازار، گفت فعال‌سازی دفاتر تسهیلگری و مشارکت کسبه در روند نوسازی نشان می‌دهد که الگوی مشارکت محلی، نقش تعیین‌کننده‌ای در پیشبرد پروژه‌های بازآفرینی دارد.
گلپایگانی در ادامه توضیح داد: توسعه‌های جدید شهری مستلزم هزینه‌های گسترده برای آماده‌سازی زمین، ایجاد معابر، تأمین شبکه آب و فاضلاب، احداث مراکز آموزشی و درمانی، کلانتری‌ها، فضاهای سبز و دیگر خدمات زیربنایی است؛ در حالی که نوسازی درونی شهرها این هزینه‌ها را به‌طور قابل توجهی کاهش می‌دهد و امکان تولید مسکن متناسب با استطاعت اقتصادی طبقات متوسط و کم‌درآمد را فراهم می‌کند.
وی افزود: تسهیل در صدور پروانه ساختمانی، تقویت بسته‌های تسهیلات نوسازی و جبران کمبود سرانه‌های خدماتی، سه محور اصلی در بازکردن مسیر واقعی نوسازی در بافت‌های فرسوده است.
به گفته وی، استمرار این سیاست‌ها علاوه بر تولید مسکن مناسب، منجر به مقاوم‌سازی خانه‌های ناپایدار، کاهش مخاطرات ناشی از زمین‌لرزه و افزایش تاب‌آوری شهرها می‌شود.
گلپایگانی تأکید کرد: بازآفرینی شهری تنها یک پروژه کالبدی نیست، بلکه فرآیندی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است که با احیا، توانمندسازی و افزایش سرزندگی محلات، کیفیت زندگی ساکنان را ارتقا می‌دهد.
وی در پایان گفت: احیای بافت‌های فرسوده راهبرد قطعی دولت در حوزه توسعه شهری است و با وجود طولانی بودن مسیر، حرکت آن پایدار و برگشت‌ناپذیر خواهد بود.
ارسال نظر