به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، در سال جاری بورس مورد اقبال سرمایه گذاران خرد قرار داشته و در بین گروه های صنعتی برخی صنایع همچون سیمان بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، در این رابطه با آرش افشانی فعال بازار سرمایه گفتگو کردیم، او معتقد است که تفاوت فاحش قیمت داخلی و منطقه ای سیمان، افزایش ساخت ساختمان های بتونی با توجه به گرانی فولاد و در آخر افزایش صادرات سیمان مهمترین عوامل توجه به این صنعت بوده است.

در ادامه متن کامل گفتگو را می خوانید؛

در حال حاضر گروه صنعتی سیمان در بازار سرمایه با تقاضای بالایی روبروست، چرا؟

صنعت سیمان در یکسال گذشته مورد توجه اهالی بازار سرمایه قرار گرفته که می توان برای این اقبال دلایل متعددی را برشمرد، دلایلی همچون رونق کلی بازار سرمایه، ارزش جایگزینی بالا نسبت به ارزش بازار شرکت‌ها، تفاوت فاحش قیمت داخلی و منطقه ای سیمان، افزایش ساخت ساختمان‌های بتونی با توجه به گرانی فولاد نسبت به سیمان، افزایش صادرات سیمان و کلینکر به هفده میلیون تن در سال ۹۸ موثر بوده است، همچنین رونق بازار اوراق بهادار از ابتدای سال ۹۸ باعث افزایش قیمت سهام شرکت‌های مختلف از جمله شرکت‌های سیمانی در بورس شده است که البته عمده این رشد در تمامی شرکت‌ها و صنایع ناشی از بی ارزش شدن پول ملی می باشد و نه رشد تولید و ایجاد ارزش افزوده در صنعت و معدن کشور.

آیا تغییر قیمت ارز نیز در بازار سیمان تاثیر گذاشته است؟

کاهش ارزش پول ملی و به تبع آن رشد قیمت ارزهای خارجی باعث افزایش توجه سرمایه گذاران به ارزش جایگزینی شرکت‌های فعال در بازار سرمایه شده است. در واقع بر اساس مطالعات مرکز پژوهش های مجلس در مورد صنعت سیمان، ایجاد یک میلیون تن ظرفیت سیمان در دنیا به طور متوسط به ۱۵۰ میلیون دلار و سه سال زمان نیاز دارد در صورتی که سهام کارخانه‌های سیمان کشور در بورس به کمتر از یک دهم این عدد معامله می شدند، بنابراین تقاضا برای خرید سهام این شرکت‌ها افزایش و به تبع آن رشد قیمت ها نیز اتفاق افتاد.

کاهش ارزش پول ملی و افزایش رقابت پذیری در بازارهای منطقه ای چقدر موثر است؟

در حالی که قیمت سیمان در منطقه خلیج فارس پنجاه تا هفتاد دلار در هر تن  است و حتی قیمت داخلی سیمان در دو کشور عراق و افغانستان (مقاصد صادراتی عمده ایران ) بالای 65 دلار در هر تن می باشد ، ارزش یک کیسه پنجاه کیلویی سیمان در بازار داخلی حدود دوازده تا سیزده هزار تومان است. در واقع قیمت یک کیسه پنجاه کیلویی سیمان به اندازه قیمت یک سطل ماست یا یک بسته آدامس است، با توجه به اصول علم اقتصاد، افزایش قیمت سیمان در آینده در حد قیمت‌های منطقه ای امری اجتناب ناپذیر است و این واقعیت از چشم سرمایه گذاران مغفول نمانده است. در دنیا نسبت قیمت فولاد به سیمان عددی در حدود یک به هفت می باشد که در حال حاضر در کشور ما این نسبت به بیش از یک به سی افزایش پیدا کرده است.

بر اساس گزارش مرکز پژوهش های مجلس  حداقل قیمت سیمان باید ۶۴۰ هزار تومان باشد که بر خلاف سایر محصولات معدنی و مصالح ساختمانی سیمان تنها محصولی است که دارای قیمت گذاری دستوری است. نتیجه این قیمت گذاری دستوری و افزایش نسبت قیمت فولاد به سیمان به بیش از یک به سی باعث افزایش ساخت ساختمان‌های بتونی در کشور بوده که این امر موجب افزایش تقاضا برای سیمان در سال ۹۸ شد.

آیا تقاضا به اندازه کافی در بازارهای منطقه ای برای سیمان وجود دارد؟

تصمیم کشور چین در تعطیلی تعدادی از کارخانه های سیمان این کشور تغییرات گسترده ای را در بازار جهانی این کالا بوجود آورد به گونه ای که کشور چین بزرگترین تولیدکننده سیمان جهان، خود به وارد کننده کلینکر تبدیل شد، سیاستی که با توجه به میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در چین می توان ادامه دار بودن آن را محتمل دانست؛ همچون سیاست چند سال گذشته این کشور در مورد فولاد که باعث رشد چند برابری قیمت جهانی فولاد گردید. تغییرات بازار جهانی سیمان باعث افزایش صادرات سیمان و کلینکر کشور به هفده میلیون تن در سال ۹۷ شده که از سال ۹۳ به بعد یک رکورد محسوب می شود. اما نکته مهم در زمینه صادرات سیمان، صادرات این محصول به صورت ریالی است که ناشی از عدم هماهنگی و رقابت منفی کارخانجات داخلی و سوء استفاده تجار کشورهای همسایه از این وضعیت شده است؛ به عنوان مثال در حال حاضر صادرات دو تا دو و نیم میلیون تنی سیمان به افغانستان توسط تجار افغانستانی انجام می گیرد و تولید کنندگان ایرانی عملا بهره‌ای از قیمت بالای سیمان ( تقریبا هفتاد دلار به ازاء هر تن) در بازار این کشور نبرده‌اند.

همکاری های بین المللی چقدر در رونق صنعت سیمان موثر است؟

با توجه به قرارداد همکاری بیست و پنج ساله ایران و چین، اعلام راه اندازی بخشی از راه آهن خواف-هرات در آبانماه، خط ریلی چین-بندر حیرتان در شمال افغانستان از طریق قزاقستان و ازبکستان که مدتهاست به بهره بردای رسیده است، اعلام آمادگی وزیر راه و شهر سازی نسبت به ایجاد لجستیک پارک در خواف، پیشنهاد ازبکستان برای کریدور خواف–هرات–مزار شریف برای دسترسی کشورهای آسیای میانه به بندر چابهار و بندر عباس، می‌توان آینده در خشانی را برای صادرات در شرق کشور متصور بود.

به نظر شما چه شرکت‌های سیمانی آینده روشنی دارند؟

با توجه به برخورداری عراق از انرژی کافی تولید سیمان در آن کشور و همچنین تمرکز شرکت‌های سیمانی در مرکز و غرب کشور، بازار عراق را باید از دست رفته دانست و با توجه به سیاست نگاه به شرق و همچنین مشکل انرژی در کشورهای افغانستان، کشورهای cis و در بلند مدت صادرات مستقیم به چین از طریق خط ریلی، کارخانجات سیمان شرق کشور بلقوه از پتانسیل رشد بیشتری برخوردار هستند. بنابراین شرکتهایی که از نظر موقعیت مکانی نسبت به رقبا دارای مزیت صادراتی هستند و بازار هدف خود را شناسایی و به آن دسترسی دارند از آینده درخشانی برخوردار خواهند بود.