وجود فرهنگ غیرکارشناسی در جامعه،
هیچ‌کس سر جای خودش نیست
#واکسن بخرید... این جمله را هر روز و هرلحظه به‌عناوین‌مختلف از شبکه‌های مختلف مجازی می‌بینیم و به قول امروزی‌ها جزء پربازدیدهای فضای مجازی است، مهم هم نیست که دستور از جانب چه کسی، با چه سمتی و یا چه تحصیلات تخصصی بیان شود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج کرمانشاه، #واکسن بخرید... این جمله را هر روز و هرلحظه به‌عناوین‌مختلف از شبکه‌های مختلف مجازی می‌بینیم و به قول امروزی‌ها جزء پربازدیدهای فضای مجازی است، مهم هم نیست که دستور از جانب چه کسی، با چه سمتی و یا چه تحصیلات تخصصی بیان شود؛ فقط کافی است برای بیشتر دیده شدن همپای موجی که شاید کمترین اطلاع تخصصی پزشکی که هیچ، حتی اطلاعات عمومی از اینکه واکسن کرونا چیست و یا اینکه چه معایب و منافعی دارد و ... شوید، این جمله را تائید کنید و بازنشر دهید؛ اینجاست که شما پشت نقاب طلایی یک شخصیت امروزی و به‌اصطلاح باکلاس قرار می‌گیرید.
متأسفانه سال کرونایی که آخرین ماه‌های آن را در حال سپری کردن هستیم، شخصیت‌ها و افراد محبوب زیادی از جامعه بازیگری گرفته تا ورزشکار، نویسنده، پزشک، پرستار و ... را از ما گرفت، اشخاصی که نه‌تنها برای اقوام و هم‌صنفانشان عزیز بودند بلکه برای ما مردم نیز کوله باری از خاطرات تلخ و شیرین را به همراه داشتند و با فوت هر یک از آن‌ها اشک‌های زیادی ریخته شد.
اما نکته قابل‌توجه این است که تمامی این ابراز تأسف‌ها، اشک‌ها و تأثرات به‌طورقطع نمی‌تواند دلیلی باشد بر اینکه هر یک از ما به مدد کسب وجه مردمی که از دنیای هنر، ورزش، فرهنگ و ... به دست آورده‌ایم و به قولی طرفدارانی را برای خود از بین مردم جذب کرده‌ایم، یک‌شبه خود را در جایگاه مسئولین کشور، لشگری، سیاستمداران و حتی پزشکان قرار دهیم و با به راه انداختن پویشی که می‌بایست بر مبنای علمی استوار باشد، حکم خریدن واکسن را صادر کنیم.
البته این همسو شدن‌ها در طول سال‌های گذشته برای سلبریتی‌های کشور بی‌سابقه نبوده و حکم تائید زدن‌ها بر فلان شخصیت سیاسی انتخابات، آویزان کردن فلان رنگ روبان بر دست و مصاحبه‌های آن‌چنانی در ستادهای مختلف مسبوق به سابقه است و جالب آنکه همین افراد پس از گذشت به قولی تاریخ‌مصرف فلان کاندیدا بلافاصله تغییر موضع داده و یا به قول خودشان با شجاعت تمام از محضر مردم عذرخواهی می‌کنند! و دراین‌بین یک شیرپاک‌خورده نیست که از این بزرگواران سؤال کند که برادر و یا خواهر من، مردم عادی اگر به هوای چلوکباب و جوجه‌کباب وارد فلان ستاد می‌شوند و به عبارتی عامه جامعه هستند، شما عزیزانی که اصطلاحاً جزء خواص جامعه هستید و به طبع الگو برای جمع قابل‌توجهی از افراد جامعه هستید، چه اطلاعات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی از آن آقا داشتید که روبان به دست پشت تریبون رسانه‌ای جانب‌داری کردید و اگر آن‌قدر این چنته اطلاعات پرزور بود که عده‌ای را با خود هم سو کردید، چرا هنوز کفگیر مسئولیت به ته‌دیگ نخورده، همه‌جا اعلام برائت می‌کنید.
علی‌ای‌حال این تغییر رنگ دادن‌ها به امری عادی و تفننی بدل شده است و دراین‌بین چون امر مملکت‌داری و سیاست آن‌قدر حساس نیست که نفس جامعه را بند بیاورد، کمتر کسی لب به اعتراض می‌گشاید که " آن با شور آمدن‌ها برای چه بود و این خرامان رفتن‌ها به چه سبب است"، اما واقعیت امر این است که کرونا و سلامت عمومی جامعه دیگر مثل سیاست با کسی شوخی ندارد، اینجا دیگر با عوض کردن یک رنگ همه چیز آرام نمی‌گیرد و قطعاً باید کسانی برای خرید، عدم خرید، تولید و یا عدم تولید واکسن کرونا نظر بدهند، از حداقل اطلاعات تخصصی پزشکی در این باب اطلاع داشته باشند.
کما اینکه همین عزیزانی که امروز پویش " #واکسن بخرید " را به راه انداخته‌اند اگر فردای روز دری به تخته بخورد و یکی بر اثر تزریق همان واکسن‌ها جانش را از دست بدهد، در بوق و نقاره می‌کنند که چرا خریدید، چرا از فلان کشور نخریدید و...
واقعیت امر این است که همه باید بپذیریم که در مملکتی زندگی می‌کنیم که از بقال سر کوچه گرفته تا مراتب بالایی همگی از همه چیز سر درمی‌آوریم، آن‌چنان اخبار خارجی و سیاسی را تحلیل و تفسیر می‌کنیم که شاید بزرگ‌ترین سیاستمداران خارجی هم نتوانند!!!، من رسانه‌ای دغدغه مطالبه‌گری را به کارت هدیه‌ای چند صدتومانی می‌فروشم، پزشک مملکت به‌صرف چسبیدن به میز یکهو سر از حوزه میراث فرهنگی درمی‌آورد، مسئول حوزه میراث فرهنگی، بخش بحران را مدیریت می‌کند، فلان ورزشکار برای امنیت شغلی دندان برای سمتی در شهرداری تیز می‌کند، دکتر جای مهندس می‌نشیند، کاسب‌کار میز فرهنگی را اشغال می‌کند و... حاصل این‌همه گل کاشتن‌ها می‌شود، حال و روز امروز کشور ما گرانی، دغدغه نان شب، اشتغال، ازدواج، مسکن هزار درد بی‌درمان دیگر.
دغدغه‌ای که محمدرضا خندان، جامعه‌شناس روند فعلی قرار گرفتن افراد در جایگاه‌های شغلی را با اصل شایسته‌سالاری در تضاد می‌بیند و معتقد است: «وقتی آدم‌ها در جای درست خود قرار نمی‌گیرند اصل شایسته‌سالاری زیر سؤال می‌رود. اگر هر کس در جای خودش باشد، همه چیز درست پیش می‌رود. همین‌الان در دانشگاه‌ها تعداد زیادی از معاون‌های مالی و اداری پزشکان عمومی‌اند. در وزارتخانه‌های مختلف سر در اتاق‌ها عنوان پژوهشگر، مشاور و مددکار ذکرشده؛ اما عملاً کسانی که این پست‌ها را اشغال کرده‌اند ربطی به این تخصص‌ها ندارند این موضوع حتی ازنظر شرعی هم‌محل اشکال است. دانشجویان رشته‌های علوم انسانی در صدر این تبعیض قرار دارند و با اینکه در بسیاری از آیین‌نامه‌های استخدامی پذیرش آن‌ها الزامی تلقی شده، با غفلت مواجه شده و آن‌ها از چرخه استخدام کنار گذاشته‌شده‌اند.»
تمامی این گفته این جمله مهم را در ذهن تداعی می‌کند که "هیچ‌کس سر جای خودش نیست"، نکته مهمی که دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز به آن پرداخته است، محسن رضایی دراین‌باره گفت: «متأسفانه آدم‌ها درجایی قرار می‌گیرند که جای آن‌ها نیست و نتیجه این موضوع این می‌شود که هیچ‌کس سر جای خودش نیست.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام بابیان اینکه عدم مدیریت صحیح موجب شده که جای افراد باهم عوض شود، تصریح کرد: اگر هرکسی سر جای خودش قرار بگیرد این مملکت هیچ مشکلی ندارد.
وی با تأکید بر اینکه مشکل مدیریت در کشورمان باید حل‌وفصل شود، تصریح کرد: اگر هرکسی سر جای خودش قرار بگیرد شاهد یک معجزه دیگر در کشورمان خواهیم بود.»
ارسال نظر