بررسی چالش‌های هوشمندسازی خدمات برای شهروندان؛
راه اندازی سامانه امید با محتوای نا‌امیدکننده/ سامانه‌ای که با اشتباهاتش تعادل را بهم می زند
اخیرا سامانه امید برای سهولت دسترسی شهروندان به حوزه سلامت در خصوص بیماری‌های واگیردار راه‌اندازی شده، اما اطلاعاتی که در این سامانه بارگذری شده اشتباه است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری موج، با بروز پدیده‌های شهری نوظهور که روز به روز بر پیچیدگی مدیریت شهرها می‌افزاید، مدیران شهرهای بزرگ دنیا بر آن شدند تا با همکاری دولت‌ها و اندیشمندان حوزه‌های فناوری و‌اطلاعات چاره‌ای برای بهتر شدن وضعیت شهرها بیندیشند.
در این میان عنوان شهر‌هوشمند راهکاری بود جهت رفع بسیاری از مشکلات شهرهای کنونی که دولت‌ها با هدف توسعه پایدار، رشد اقتصادی و کیفیت بهتر زندگی شهروندان و‌همچنین تعیین سیاست‌های جدید و استراتژی‌ها و اجرایی کردن آنها استقبال خوبی از مفهوم هوشمندی و هوشمندسازی شهرها کردند.
نکته حائز اهمیت این است که صحبت کردن در مورد زندگی هوشمند یعنی گردآوری جنبه‌های مختلف که به بهبود کیفیت زندگی شهروندان بسیار کمک می‌کند؛ از جمله فرهنگ، بهداشت، ایمنی، مسکن، گردشگری و… برچسب شهر هوشمند معمولاً برای توصیف شهری که توانایی پشتیبانی از روش‌های یادگیری، توسعه فن آوری و نوآوری را دارد استفاده می‌شود.
در واقع در الگوی شهر هوشمند، تکنولوژی‌های گوناگون جهت بهبود زندگی شهروندان باهم ترکیب و مورد استفاده قرار می‌گیرد بنابراین، شهر هوشمند نه یک واقعیت بلکه یک استراتژی توسعه شهری بوده و در آن تکنولوژی محور توسعه آینده است.
در همین راستا اخیرا سامانه‌ای تحت عنوان سامانه امید، سکوی خدمات شهروندان برای افزایش توان شهروندان، جهت مشارکت در کنترل بیماری‌های فراگیر راه‌اندازی شده است، که خدمات مختلفی در حوزه‌های حمل‌و‌نقل عمومی، اصناف و مسافران در را اختیار شهروندان قرار می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
یکی از بخش‌های این سامانه پایش، تحلیل و غربالگری است با این مضمون که در راستای افزایش امنیت اجتماعی شهروندان در دوران بحران‌های سلامت، وضعیت سلامت تمامی افراد شاغل در حوزه حمل‌و‌نقل عمومی به صورت مستمر و برخی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
در واقع شهروندان این امکان را خواهند داشت تا در صورت تمایل از طریق وارد نمودن پلاک وسیله نقلیه در بخش حمل‌و‌نقل، وضعیت سلامت خدمت‌دهنده را به صورت لحظه‌ای و‌برخط بررسی نمایند.
اما با عضویت‌هایی که توسط برخی شهروندان صورت گرفته، متاسفانه شاهد اطلاعات نادرستی بودیم که در خصوص وضعیت تزریق دز‌های واکسن در سامانه بارگذاری شده است.
مثلا افرادی که دز سوم واکسن را دریافت کرده‌اند، اما براساس اطلاعات این سامانه هیچ داده‌‌ای جهت ثبت صورت نگرفته است؛ همچنین عدم تطبیق نوع واکسن‌های تزریق شده و ثبت‌شده روی کارت واکسن با آنچه در این سامانه قرارداده شده مورد دیگری است که حاکی از ناقص و ناکار‌مد بودن این سامانه است.
اما نواقص و کاستی‌ها به اینجا ختم نمی‌شود، و وقتی به بخش مسافران (مرزبانی) سامانه مراجعه می‌کنیم، تمامی زیر مجموعه‌ها از جمله مجوز تردد خودرو شخصی، مسافران پروازهای داخلی و خارجی و … غیر فعال هستند؛ و قرار است به زودی فعال شوند!
نبود زیرساختهای مناسب برای هوشمندسازی
شهر هوشمند مولفه‌هایی دارد که بدون ایجاد زیرساختهای لازم برای آن، محقق شدنش امکان‌پذیر نخواهد بود. مدیریت هوشمند مصرف انرژی، ساختمان‌های هوشمند، زیرساختهای هوشمند ترافیکی، سلامت هوشمند و شهروند هوشمند همه بخشی از آن هستند.
یکی از شروط اولیه و بدیهی برای تحقق شهرهای هوشمند تحقق زیر ساخت‌های آن است. در رابطه با مدیریت فضای مجازی و سایت‌ها هیچ لیست رسمی از سایت‌های اینترنتی وجود ندارد که مشخص کننده سایت‌های خدمات دهنده دولتی باشد.
مطابق آمارهایی که وجود دارد، شماره بازدیدکنندگان از بسیاری از سایت‌های علمی و آموزشی، بسیار پایین است، همچنین اکثر سایت‌های موجود، ارتباطی با سازمان‌های وابسته به خود ندارند وب سایت‌های موجود، از هیچ استاندارد خاصی پیروی نمی‌کنند و کاربران آنها در برخی موارد مجبور به دریافت کردن مرورگرهای مختلف هستند تا بتوانند از این سایت‌ها استفاده کنند.
همچنین برخی از وب سایت‌های موجود به قدری ضعیف طراحی شده اند که حتی دربرگیرنده نام سازمان نیز در صفحه خانگی نبوده اند.
گفتنی‌است، هزینه‌های سنگین ایجاد، نگهداری و توسعه شبکه‌های اطلاع رسانی و پایگاه‌های اطلاعاتی، فقدان یا کمبود نیروهای متخصص فناوری اطلاعات در کشور، مشکلات مرتبط با چگونگی مراقبت از اطلاعات شخصی افراد، مشکلات مربوط به چگونگی دسترسی شهروندان به خدمات شهرهای هوشمند و مسائل و مشکلات مربوط به افرادی که مهارت کمتری در استفاده از خدمات دارند نیز از چالش عمده شهرهای هوشمند در ایران به شمار می‌روند.
مورد دیگر نبود یک سازمان مسئول به منظور برنامه ریزی و اجرای پروژه شهر هوشمند در شهرها با چالش‌هایی روبه رو است که اصلی‌ترین و مهمترین آن تصمیم‌گیری برای هوشمندسازی است که با کندی پیش می‌رود.
ضرورت همکاری دستگاه‌های اجرایی
اگر شهرداری همه خدمات را هم الکترونیکی کند، اما هماهنگی و همکاری دستگاه‌های اجرایی وجود نداشته باشد، شهر هوشمند محقق نخواهد شد و فراهم کردن ویژگی‌های شهر هوشمند یا ساخت شهر هوشمند مستلزم تغییر در ساختارهای نهادی و مدیریتی است و در این زمینه هم ضرورت تعامل دولت با بخش خصوصی و جامعه مدنی احساس می‌شود.
و در پایان یاد‌آور می‌شویم، در هیچ قانون یا دستورالعملی، متولی مشخصی برای شهر هوشمند پیش بینی نشده است و تا کنون قوانین و مقرراتی برای شهر هوشمند در حوزه حاکمیتی و دولت در کشور تنظیم و ابلاغ نشده است. اگرچه سامانه سکوی خدمات شهروندان قصد سهولت در آگاهی از وضعیت سلامت شهروندان در در شرایط کرونایی و سفرهای نوروزی پیش‌رو را دارد. اما مهمترین گزینه آن یعنی اطلاع‌رسانی در خصوص وضعیت واکسیناسیون افراد دارای خطا و اشتباه است.
ارسال نظر