،دولت آمریکا که در مدت اخیر اقدامات جنجالی و تنش‌آمیز قابل‌توجهی را در دریای کارائیب و علیه ونزوئلا انجام داده، به تازگی بر شدت تحرکات خود با محوریت توقیف نفتکش هایی که عازم بنادر ونزوئلا هستند  و مدعی شده که ونزوئلا محاصره دریایی است و هیچ کشتی حق ورود و خروج به/از بنادر ونزوئلا را ندارد. در این چهارچوب، تاکنون دست کم سه نفتکش توسط آمریکایی‌ها توقیف شده و محموله نفتی آن ها نیز مصادره شده است.

با این حال، برخی گزارش ها حاکی از این هستند که مالک دست کم یک نفتکش به همراه محموله آن، چینی ها بوده اند و در عین حال، برخی منابع گفته اند که یکی از دیگر نفتکش ها نیز مرتبط با ایران بوده است. البته که عده ای نیز به این مساله اشاره دارند که ایران در خلیج فارس اقدام به توقیف یک نفتکش خارجی متخلف کرده که مالک آن آمریکایی بوده است.

ناظران و تحلیلگران معتقدند که نبرد دریایی میان آمریکا و طیف بازیگرانی نظیر ایران و چین و ونزوئلا در حال اوج گرفتن است و احتمالا عرصه دریا در آینده صحنه درگیری های بیشتر میان دو بلوک مذکور خواهد بود. در این چهارچوب، باید توجه داشت که حداقل به دو دلیل عمده، ریسک و تهدیداتی که آمریکا به واسطه تشدید راهزنی خود در دریا  با آن ها رو به رو است به مراتب بیشتر از دیگر بازیگران است.

اول اینکه اقتصاد آمریکا به شدت به انرژی وابسته است و آسیب رسیدن به روند حمل و نقل دریایی و ایجاد تنش در بازارهای انرژی، آسیبهای جدی را به اقتصاد آمریکا تحمیل می کند. تردیدی نیست که جریان های رقیب با آمریکا نیز نمی نشینند و اقدامات غیرقانونی آن را تماشا نخواهند کرد. آن ها هم به صورت فعال علیه راهزنی دریایی آمریکا وارد میدان می شوند و اقدامات واشینگتن را برای آن پرهزینه خواهند کرد. این موضوع به خودی خود در بازارهای انرژی جهان ایجاد نوسان می کند و البته که اقتصاد آمریکا را بحران های جدی مواجه می‌سازد. از این رو، دغدغه آمریکا به نسبت دیگر کشورها در مورد نوسانی‌شدن بازار انرژی جهانی و ایجاد ناامنی در آن به مراتب بیشتر است.

نکته دوم اینکه آمریکا از رهگذر راهزنی دریایی خود و تشدید تنش در محیط دریا اهداف سیاسی و ژئوپلیتیکی بزرگی را دنیال می کند. به طور خاص، آمریکایی ها سعی دارند تا با تسلط بر منابع نفتی ونزوئلا، زمینه را برای آسیب زدن به اقتصادهای کشورهایی نظیر ایران و روسیه فراهم کنند و در رقابت جهانی با چین نیز دست برتر را پیدا کنند. از این رو، اکنون آمریکا در مورد کشوری نظیر ونزوئلا با طیف متنوعی از دیگر رقبای خود در دنیا نیز رو به رو است. این در حالی است که تشدید تنش ها با بازیگران مختلف در جهان، می تواند اقتصاد آمریکا را وارد تنگناهایی کند که حداقل واشینگتن در وضعیت کنونی به هیج وجه آماده مواجهه با آن ها نیست. از این رو، بیراه نیست اگر بگوییم ترامپ دست به یک قمار بزرگ با محوریت تنش‌زایی فزاینده در محیط دریا زده است.