،  به تازگی مقام های ارشد اسرائیلی تهدید کرده اند که اگر هواپیماهای ایرانی وارد فرودگاه بیروت شوند، آن ها به این فرودگاه حمله خواهند کرد و آن را هدف قرار می دهند. تهدیدی که البته جدید نیست و رژیم اشغالگر قدس پیشتر نیز از این قبیل تهدیدات مطرح کرده است. با این همه، در دلِ این تهدید واقعیت هایی نهفته است که نباید نسبت به آن ها بی‌تفاوت بود. در این زمینه به طور خاص توجه به دو نکته مهم به نظر می رسد.

اول اینکه رژیم اشغالگر قدس در یک بن‌بست تمام عیار در شناسایی مسیرهای تدارکاتی حزب الله لبنان در منطقه غرب آسیا گرفتار شده است. تقریبا اغلب تحلیلگران اسرائیلی به صراحت اعراف می کنند که مسیرهای تدارکاتی حزب الله از طریق خاک سوریه علی رغم تغییر نظام سیاسی در این کشور، همچنان پابرجا هستند و نه دولت موقت سوریه و نه دستگاه های اطلاعاتی صهیونیست ها قادر به شناسایی آن ها نیستند. این مساله خود به یک چالش جدی برای اسرائیل تبدیل شده است.

حال، این رژیم با طرح تهدید علیه پروازهای ایرانی و فرودآمدن آن ها در فرودگاه بیروت، عملا این پیام را می‌رساند که هیچ شناختی از مسیرهای تدارکاتی حزب الله ندارد و فکر می کند که ایران از طریق هواپیما به این جنبش کمک می کند! گزاره ای که از منظر راهبردی، از احتمال قدرتمندی برخوردار نیست و در پشت پرده ژست قدرت گرفتن های اشغالگران اسرائیلی، چیزی جز ضعف و ناتوانی قابل مشاهده نیست.

نکته دوم اینکه حزب الله لبنان به خوبی توانسته قدرت خود را در یک سال گذشته احیا و بازسازی کند. این مساله به یک کابوس بزرگ برای اسرائیل تبدیل شده و این ژیم سعی دارد به هر شکل ممکن که شده، از تداوم این روند که سرعت بالایی هم دارد جلوگیری کند. با این حال، چالش اصلی اسرائیل این است که با سوزاندن عمده کارت‌های اطلاعاتی خود در رابطه با حزب الله، عملا در فضایی از کوری اطلاعاتی نسبت  به این جنبش سیر می کند.

همین مساله هراس اسرائیل از حزب الله لبنان را به شدت افزایش داده است. درست به همین دلیل است که می‌بینیم این رزیم با طرح تهدیدات مختلف به زعم خود سعی دارد قدرتنمایی کند و در عین حال، نوعی فضای تنش و درگیری را ایجاد کند تا به زعم خود، در مسیر تقویت قدرت حزب الله وقفه ایجاد شود. با این همه، آنچه واضح است این مساله می باشد که زمان به نفع مقاومت اسلامی لبنان است و اسرائیل برای هر اقدام خود علیه این جنبش، باید بهایی سنگین را بپردازد.