،  انصارالله یمن که در ابتدا به عنوان یک گروه نظامی در منطقه شناخته می شد، در جریان نبردی که با عربستان داشت و در نهایت هم این جنگ با آتش بس خاتمه یافت نه پیروزی عربستان، توانست وزن بیشتری در معادلات سیاسی پیدا کند. وقوع حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و هجمه سنگین اسرائیل به نوار غزه باعث شد تا نیروهای انصارالله وارد این کارزار شوند. هرچند که فاصله آن با اراضی اشغالی بیش از ۱۶۰۰ کیلومتر است، حتی بیشتر از فاصله ایران تا اسرائیل.

با وجود این بعد مسافت قابل توجه، اما نیروهای یمنی در حمایت از مقاومت فلسطین وارد عمل شدند. در روزهای که اسرائیل غزه و جنوب لبنان را زیر آتش قرار داده بود، هر بار شاهد پرتاب موشک و پهپاد به سمت فلسطین اشغالی نیز بودیم که موجب به صدا درآمدن آژیرهای خطر و یا توقف کار فرودگاه بن گوریون می شد. این روند در طول جنگ ۱۲ روزه اسرائیل با ایران نیز ادامه یافت. همزمان که اسرائیل درگیر نبرد با جمهوری اسلامی بود، چمش را از روی یمن نیز برنمیداشت. این روند همچنان ادامه دارد و به رغم دو حمله هوایی شدید به بنادر یمن که موجب بروز آتش سوزی و از بین رفتن بخش هایی از دارایی های استراتژیک آنها شد، اما انصارالله کماکان قدرت پرتاب موشک خود را حفظ کرده و در روزهای اخیر اخباری در مورد شنیدن شده صدای آلارم در مناطق مختلف اسرائیل از جمله مرکز آن متشر شده است. اگرچه پرتاب یا رهگیری شدند یا در فضای باز فرود آمدند، اما این وضعیت نشان می دهد امنیت و ثبات در اراضی اشغالی لرزان است.

توقف چند دقیقه یا چند ساعته کار فرودگاه بن گوریون هشداری به شرکت های هوایی خارجی است که بدانند هیچ چیز در اسرائیل عادی نیست. در همین راستا یمنی ها اخیراً کارزار مرگ‌بار خود علیه آزادی ناوبری در دریای سرخ را شدت بخشیدند و در دو حمله‌ی هماهنگ و پی‌درپی، دو کشتی تجاری بدون اسکورت را غرق کردند و به این ترتیب، شمار کشتی‌های غرق‌شده در منطقه از سال ۲۰۲۳ تا کنون را به چهار عدد رساندند. بنابراین آنها نشان دادند در صورت لزوم اراده و توانایی نظامی لازم برای غرق کردن کشتی‌های بیش‌تر در جنوب دریای سرخ را دارند. حتی کارزارهای تهاجمی همه‌جانبه مانند عملیات «سخت‌سوار» آمریکا علیه حوثی‌ها در آوریل و می سال جاری، هم نتوانست آزادی ناوبری در دریای سرخ را برای همه تضمین کنند.

وجود چنین تهدیدی برای کشتیرانی بین المللی بیش از آنکه ناشی از علملیات تهاجمی یمنی ها باشد، بازتابی از عملکرد اسرائیل در قبال فلسطینی هاست و این پیامی است که انصارالله یمن می خواهد به دنیا مخابره کند. آنها بارها اعلام کرده اند تا زمانی که نوار غزه زیر آتش اسرائیل باشد، به رفتار خود در دریای سرخ ادامه خواهند داد. بنابراین اگر جهان به دنبال ثبات و آرامش کشتیرانی است باید به اسرائیل فشار وارد کند.

در کنار این مسائل، اکنون باید به این موضوع پرداخته شود که چنین قدرتی امروز در راستای برنامه های منطقه ای جمهوری اسلامی ایران است. در حالی که حزب الله بنا به شرایط داخلی خودش و تحولاتی که در عرصه لبنان رخ داد، امکان واکنش مؤثر به اسرائیل را ندارد، نیروهای مقاومت فعال در سوریه تحت فشار شدید از سوی جولانی و اسرائیل هستند و مقاومت فلسطین هم در حال تلاش برای بقا است، انصارالله یمن قادر است فارغ از تهدیدات و فشارهایی که برای مثال حشدالشعبی در عراق با آن از سوی دولت مرکزی مواجه است، عملکردی مستقل داشته باشد و به تهران در درگیر کردن اسرائیل کمک کند.

بنابراین همانطور که اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه، در پاسخ به پرسشی در مورد اینکه چقدر به آتش بس با اسرائیل اطمینان دارید، گفت «این رژیم هرگز به تعهداتش عمل نمی کند و اطمینان ما فقط به توانمندی دفاعی خودمان است»؛ فضای بین ایران و اسرائیل همچون آتش زیرخاکستری است که هر لحظه ممکن است شعله ور شود. از این رو استفاده از ظرفیت انصارالله یمن برای ایجاد فشار و تهدید علیه اسرائیل یک راهبرد منطقی و درست است.