به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، یکی از دلایل آلودگی هوا در ایران آلایندگی بالای خودروهاست، از این رو بسیاری از کارشناسان برای عبور از این مشکل طرح نوسازی ناوگان حمل و نقل را با ساخت و تامین خودروهای برقی مطرح کرده اند، اما عملا به دلیل نبود زیرساخت های کافی این برنامه نیز عقیم مانده است. 

منوچهر منطقی دبیر ستاد توسعه فناوری‌های حوزه فضایی و حمل و نقل پیشرفته در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری موج با اشاره به اینکه در شرایط کنونی فناوری ساخت قطعات های تک در ایران وجود دارد، گفت: برخی مولفه های دیگر که موفقیت ساخت خودروی برقی را تضمین می کند هنوز در کشور وجود ندارد، از این رو در آغاز ساخت این خودروها حمایت دولت ضرورتی انکار ناپذیر است، در غیر این صورت امکان داخلی سازی خودروهای فناورانه به وجود نمی آید.

 دبیر ستاد توسعه فناوری‌های حوزه فضایی و حمل و نقل پیشرفته با نگاهی به جایگاه فناوری در صنعت خودروی ایران، گفت:  بر اساس سابقه گذشته هر جا در صنعت خودرو روی فناوری تاکید شد توانسته ایم محصول مورد نظر را در داخل تجاری سازی کنیم، اما هر وقت در تولید محصولی فناوری را نادیده گرفتیم در تولید آن موفق نبوده‌ایم، از این رو می توان نتیجه گرفت که نقش فناوری در صنعت خودرو کاملا مشهود است و باید به آن توجه بیشتری شود. البته برای پی بردن به میزان نفوذ فناوری در صنعت خودروی ایران باید به این سوال پاسخ داد که آیا فناوری در صنعت خودرو تجاری سازی شده است یا خیر؟ برای پاسخ به این سوال باید دو مقوله را در نظر گرفت؛ نخست اینکه آیا محصول تولید شده با فناوری داخلی ضمن حفظ کیفیت، صرفه اقتصادی دارد و دوم اینکه آیا توان رقابت با محصولات مشابه خارجی را دارد یا خیر؟ بنابراین به صورت قاطع الان نمی توان درباره تولید فناورانه یک محصول خودرویی در ایران نظر داد.

منوچهر منطقی در پاسخ به این سوال که چه قطعاتی در صنعت خودرو به دلیل نبود فناوری در کشور  هنوز بومی سازی نشده اند؟ افزود: یکی از بخش های که تولید آن در صنعت خودرو به فناوری نیاز دارد، ساخت گیربکس اتومات است برای ارزیابی ساخت فناورانه این محصول باید ابتدا به میزان تیراژ آن توجه کنیم، برای نمونه اگر یک میلیون خودرو در کشور ساخته شود که 5 درصد تیراژ خودروها اتوماتیک باشند 50 هزار گیربکس اتومات نیاز دارند که راه اندازی یک کارخانه برای تولید این میزان قطعه صرفه اقتصادی چندانی ندارد، از این رو باید معادله را به گونه ای دیگر تغییر داد و وقتی که میزان تیراژ خودروهای اتوماتیک از 5 درصد به 30 درصد افزایش پیدا می کند عملا راه اندازی کارخانه تولید گیربکس اتوماتیک صرفه اقتصادی پیدا می کند. از این رو می توان گفت آغاز تولید قطعات های تک متاثر از وضعیت بازار و تقاضا است. از این رو به طور کلی می توان گفت نبود تولید قطعات «های تک» در ایران تنها به دلیل ضعف فناوری نیست، بلکه ناشی از اقتصادی نبودن تولید این قطعات است که باید با ارتقای تیراژ تولید این ضعف را از بین برد، همچنین در تولید اقتصادی و فناورانه قطعات باید به رقابت پذیری و برابری کیفیت آن با نمونه های مشابه خارجی نیز توجه کرد.

بیشتر بخوانید:

بکارگیری فناوری در صنعت خودرو در انتظار تصمیم متولیان / اجرای ماده 12 برای عرضه خودروهای پاک

او درباره اینکه آیا ایران می تواند در یک بازه زمانی چندساله به فناوری ساخت  خودروی برقی دست یابد؟ تصریح کرد: تولید خودروهای برقی به دلیل اینکه به تازگی وارد بازار شده نیازمند حمایت دولت است و اگر سیاستی کلان در این زمینه تدوین نشود نمی توان مدت زمانی را تعیین کرد که تولید این محصول در ایران محقق شود.

منطقی با نگاهی به بسترهای ضروری برای ورود صنعت خودرو ایران به تولید محصولات فناورانه، گفت: هزینه تولید خودروهای برقی و هیبریدی برای خودروسازان دو برابر خودروهای بنزین سوز است، از این رو برای ساخت آن نیازمند پاسخ به این سوال هستیم که آیا برای دولت پرداخت هزینه و سرمایه گذاری برای داشتن هوای پاک یک اولویت است یا خیر؟ اگر لازمه آن احساس می شود باید منابع کافی برای ورود فناوری به داخل کشور را فراهم کند تا زمینه ساخت و توسعه این محصول در داخل به وجود بیاید.

او با مقایسه تفاوت ساخت خودروهای برقی یا خودرو های هیبریدی از نظر  فناوری، اظهار کرد: در حال حاضر تولید انواع خودروهای هیبریدی و برقی فناوری های متفاوتی دارند، از این رو ورود به ساخت این خودروها تفاوت چندانی ندارد که در ایران ابتدا کدام مدل خودروهای فناورانه ساخته شود. به طور قطع ساخت این محصولات با تیراژ پایین آغاز می شود و در ادامه می تواند رشد پیدا کند که در این شرایط تضمین فناوری اهمیت بالایی دارد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، با وجود اینکه بسیاری از مسئولان معتقدند توان ساخت خودروی های تک در ایران وجود دارد باید پذیرفت که تولید این مدل خودروها تنها وابسته به توان ساخت قطعات «های تک»  نیست، بلکه صرفه اقتصادی تولید قطعات نیز از اهمیت بالایی برخوردار است که منوط به ارتقای تیراژ تولید است، همچنین در تولید اقتصادی و فناورانه قطعات باید رقابت پذیری و بهبود کیفیت تا جایی مدنظر باشد که بتواند مشابه نمونه های خارجی قابل بهره برداری باشد.