ناصر غلامرضایی نویسنده و کارگردان سینمای ایران در گفت‌و‌گوی اختصاصی با خبرگزاری موج، درگذشت «مرتضی مختاری» نویسنده و بازیگر سینما را تسلیت گفت.

غلامرضایی، تصریح کرد: از زمان شنیدن خبر درگذشت مرتضی تا این لحظه آرام و قرار ندارم چراکه دوستی و همکاری ما ریشه‌دار و عمیق و به پیش از انقلاب برمی‌گردد.

وی، ادامه داد: اگرچه در لرستان قدیم، مردم با یکدیگر مراودات نزدیک داشتند اما شناخت واقعی من از مرحوم مختاری به سال 1352 در سینمای آزاد برمی‌گردد چرا که او در آن سال به عضویت سینمای آزاد درآمد و در سال 53، نخستین فیلم کوتاه خود را تولید کرد.

ناصر غلامرضایی، تاکید کرد: سال 1355 که کار «چه خوش ستاره بود شبم» را به سفارش واحد نمایش رادیو تلویزیون ملی ایران تولید کردم، مرتضی به عنوان دستیار کارگردان در کنارم بود که اگر نبود شاید گذر از این مسیر برایم سخت و دشوار می‌شد.

برنده سیمرغ بلورین پانزدهمین جشنواره فیلم فجر، افزود: مرتضی مختاری سابقه فعالیت در سینمای مستند و تجربی و سینمای آزاد را داشت و پس از انقلاب نیز کارهای ارزنده‌ای ارائه کرد.

کارگردان فیلم سینمایی نامزدی، گفت: نخستین همکاری من و مرحوم مرتضی مختاری پس از انقلاب، یک کار مستند با عنوان «منظرهایی از لرستان» بود که در سال 1360 تولید شد و به روی آنتن رفت. حقیقتاً شرایط به نوعی رقم خورده بود تا این همکاری ادامه داشته باشد و این شد که همکاری ما تا شنیدن این خبر شوم ادامه داشت.

فیلمنامه خون بس را با مرتضی مختاری به طور مشترک نوشتیم

غلامرضایی، در پاسخ به این پرسش که همکاری شما و مرحوم مختاری در فیلم سینمایی «خون بس» چگونه شکل گرفت، گفت: بعد از ساخت «حریم مهرورزی»، فیلمنامه خون بس را به طور مشترک با مرتضی مختاری به رشته تحریر درآوردیم، خب نتیجه‌اش آن شد که خون بس جای خود را در سینمای ایران پیدا کرد. این در حالی بود که مرتضی در آن فیلم، به عنوان بازیگر و دستیار اول و برنامه‌ریز هم مشارکت می‌کرد که بابت آن همه خوبی از او سپاسگزارم.

مختاری، هنرمند و معلم اخلاق بود

کارگردان فیلم عروس رومشکان، تاکید کرد: مرتضی مختاری هم هنرمند بود و هم معلم اخلاق. او پیش از ورود به دنیای هنر معلم و آموزگاری صادق بود که با ورودش، هنر و اخلاق را درهم آمیخت تا جاودانه شود.

ناصر غلامرضایی، گفت: از شنیدن خبر درگذشت یار و رفیق و همکار عزیزم مرتضی مختاری سخت اندوهگینم و فقدان او را به فرزندان، خانواده‌های داغدار و جامعه هنری ایران تسلیت می‌گویم.

گفت‌و‌گو:

امین ساکی