تجربههای رضا کیانیان از «مختارنامه» تا «آژانس شیشهای» بازگو شد
رضا کیانیان، بازیگر شناختهشده تئاتر، سینما و تلویزیون در نشست تخصصی چهار ساعته بازیگری موسسه فرهنگی هنری کاژه، از مسیر پرچالش ورودش به سینما، اصول سهگانه بازیگری و خاطرات همکاری با بزرگان عرصه هنر گفت.

، رضا کیانیان ، هنرمند برجسته و چهره ماندگار بازیگری در ایران، پنجشنبه سوم مهر در موسسه فرهنگی هنری کاژه میزبان علاقهمندان و هنرجویان بازیگری بود تا در قالب یک نشست تخصصی، تجربههای چند دهه فعالیت هنری خود را بیپرده بیان کند. این جلسات، فرصتی برای شنیدن راهکارهای عملی از زبانی که زندگی حرفهایاش سرشار از نقشآفرینیهای متفاوت و جسورانه بوده است.
رضا کیانیان اولین گام در تجربه بازیگری را مطالعه مسیر دیگران دانست و گفت: باید سراغ مصاحبهها و کتابهایی بروید که بازیگران درباره خودشان نوشتهاند تا ببینید چطور با سختی وارد سینما شدهاند. حتی امروز هم بعد از این همه سال، من از نوشتههای دیگران میآموزم.
او به کتاب «شعبده بازیگری» اشاره کرد و بازیگری را دارای سه ستون «روایت»، «کودکانه زیستن» و «شعبده» دانست: روایت کردن طوری که مخاطب جذب شود، شنیدن و دیدن دقیق، و کودکانه زیستن که یعنی بیپرده و بیهراس بودن.
کیانیان با یادآوری دوران کودکی گفت که خجالتیترین عضو خانواده بوده و حتی گاهی از خجالت در صندوقچه خانه پنهان میشده، اما بازیگری او را از این حالت بیرون آورده است. تاکید کرد که هر بازیگر باید یگانگی خود را کشف کند: «هیچ دوتایی در جهان وجود ندارد، خودت باش و ماسکهای تحمیلشده را کنار بگذار.»
وی خاطرنشان کرد که کودک همه چیز را با کنجکاوی نگاه میکند و همین نگاه باید در کار بازیگر وجود داشته باشد. روایت کردن، کودکانه زیستن و شعبدهگری در این حرفه، به گفته او سه اصل اساسی هستند.
کیانیان در ادامه به فعالیتهای متنوع خود در طراحی صحنه، طراحی لباس، گریم و… اشاره کرد و خاطرهای از سریال «مختارنامه» گفت که ایده تغییر شکل بینیاش را برای نقش عبدالله بن زبیر خود مطرح کرده بود تا هر بار دیدن آن، یادآور راه راست باشد.
او همچنین به فیلم «کیمیا» ساخته احمدرضا درویش پرداخت و توضیح داد که درویش ابتدا این نقش را برای عزتالله انتظامی درنظر گرفته بود اما با حضور کیانیان و ایدههایش، نقش تغییر کرد و همین باعث شد کیانیان نامزد جایزه جشنواره فجر شود.
در فیلم «روبان قرمز»، کیانیان به حاتمیکیا پیشنهاد داده بود که لهجه افغانی را حذف کنند تا مخاطب با شخصیت ارتباط بیشتری برقرار کند. به باورش، بازیگری نمایش است، نه زندگی کردن در نقش، و نباید در نقش غرق شد.
او از همکاری با حمید سمندریان و حضور در پشت صحنه بهعنوان دستیاری طراحی صحنه و لباس یاد کرد و حتی خاطره کت پوشاندن به دو بازیگر سابقاً ستاره را بیان کرد تا نشان دهد ورود به سینما نیازمند تلاش از پایینترین مراحل است.
کیانیان علاقهاش به نقشهای چندبُعدی را توضیح داد و نمونههایی از «آژانس شیشهای» آورد که تلاش کرده بود شخصیت منفی را عقلمحور و در برابر شخصیت احساسی حاج کاظم قرار دهد.
او سپس به تجربه کار در فیلم «همه وسوسههای زمین» اشاره کرد و اینکه پیشنهاد نقش مشابه را رد کرده تا از کلیشه دور بماند: «هر فیلم دنیا و قواعد خودش را دارد.»
وی با ذکر پیامهای ناصر تقوایی و فریدون جیرانی پس از اکران «کیمیا» گفت این پیامها برایش ارزشمند بودند و یادآور شد که هیچوقت برای دیدهشدن نقش بازی نکرده بلکه برای لذت بردن از فرآیند بازیگری وارد پروژهها شده است.
کیانیان همچنین روایت کرد که چگونه قرار بود نقش علی عابدینی را در «هامون» بازی کند اما داریوش مهرجویی با تصور نادرست از قد و چهرهاش، او را انتخاب نکرد.
او تاکید کرد هیچ وقت برای گرفتن نقش به کسی آویزان نشده و موفقیت را با تلاش خود ساخته است. در پایان، از فیلمهای تلخ ابراز بیزاری کرد: «این فیلمها به ما تحمیل میکنند که وضعیت تغییرناپذیر است.»
نشست چهار ساعته موسسه کاژه با پاسخ کیانیان به سوالات هنرجویان درباره بازیگری در سینما و تئاتر خاتمه یافت.
ارسال نظر