درگذشت صالح‌محمد خلیق، شاعر و پژوهشگر نامدار فارسی در مزارشریف
صالح‌محمد خلیق، شاعر، نویسنده و پژوهشگر برجسته زبان و ادبیات فارسی، در هفتادسالگی و پس از سال‌ها فعالیت علمی و فرهنگی در مزارشریف درگذشت.
، محمدکاظم کاظمی، شاعر افغانستانی ساکن ایران و خانه ادبیات افغانستان خبر درگذشت این شاعر و پژوهشگر افغانستانی را اعلام کرده‌اند.
در معرفی صالح‌محمد خلیق آمده است: این شاعر، نویسنده، پژوهشگر، روزنامه‌نگار و مترجم در ۱۲ آبان سال ۱۳۳۴ هجری خورشیدی در شهر مزارشریف، مرکز ولایت بلخ، به دنیا آمد.
خلیق بعد از سپری کردن دورۀ دانش‌آموزی در دبیرستان استقلال کنونی شهر مزارشریف، آموزش‌های فنی را در رشتۀ زمین‌شناسی در دانش‌سرای نفت و گاز بلخ و آموزش‌های عالی را تا درجۀ کارشناسی در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه بلخ و دورۀ کارشناسی ارشد را در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه پیام نور ایران به پایان رساند.
خلیق به عنوان کارمند کارخانۀ کود شیمیایی بلخ، رئیس انجمن نویسندگان بلخ، کارگزار امور فرهنگی ولایت‌های شمالی کشور و مدیرمسؤول و سردبیر مجلۀ «جنبش»، مجلۀ «ام‌البلاد»، روزنامۀ «بیدار» و مجلۀ «کیان» کار کرد و از بنیادگذاران انجمن نویسندگان بلخ و عضو انجمن پیوند تاجیکستان، کانون فرهنگی حکیم ناصرخسرو بلخی، کانون فرهنگی مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، کانون فرهنگی امیر علی‌شیر نوایی و چند کانون دیگر و عضو گروه دبیران چندین نشریه بود.
صالح‌محمد خلیق از بهمن ۱۳۸۳ تا اردیبهشت ۱۳۹۹ به عنوان رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ فعالیت کرد و پس از ۴۰ سال کار در دستگاه دولت بر بنیاد قانون بازنشسته شد. او از سال ۱۳۶۹ رئیس انجمن نویسندگان بلخ بود و در باروری ادبیات و شعر امروز بلخ و پرورش و بالندگی بسیاری از شاعران و نویسندگان مطرح بلخ نقش داشت.
از خلیق دفترهای شعر بسیاری به چاپ رسیده است که عبارت‌اند از: «سلام به آفتاب»، «کاج بلند سبز»، «برپای راه ابریشم»، «یک آسمان ستاره»، «از اوج‌های آبی»، «سرود ملی عشاق»، «در بامیانِ قلبِ منی»، «مراد از بلخ تو بودی»، «نقطه و نقطه»، «باز هم نقطه»، «اینک فقط تو مانده‌ای»، «سوگ‌نامه گل سرخ»، «آخرین مرز بی‌کرانی»، «سرنوشتی دیگر»، «هیجانِ جان»، «سخن عشق»، «کولاک می‌گرید» (برگردان شعرهای سرگی یسینین از روسی به فارسی)، «زمزمۀ نام خراسان»، «به ره‌گذار غچی‌ها»، «از زخم‌های تازه»، «از برگ‌های ریختۀ یادنامه‌ها» و «در قحط‌سال عاطفه». از او همچنین ۲۰ اثر پژوهشی و منثور نیز به چاپ رسیده که عبارت‌اند از: «جشن‌های آریایی»، «عقاب در فرهنگ ملی و جهانی و سروده‌ها»، «سرگذشت روزنامۀ بیدار»، «فریاد آزادی یا نگرشی بر سروده‌های علامه بلخی»، «تاریخ ادبیات بلخ»، «تاریخ روزنامه‌نگاری بلخ»، «آهنگ کیانی»، «ساحه‌های باستانی و بناهای تاریخی بلخ»، «آیینه در آیینه»، «تأثیر شاهنامه بر شعر مقاومت افغانستان»، «ناشناخته‌های دانش»، «نشانه‌های شکوه گذشتۀ بخدی»، «والیان بلخ در نخستین سدۀ پس از بازستانی استقلال افغانستان»، «جاذبه‌های گردشگری بلخ»، «میدان‌های نفت و گاز قشقری و بلخ»، «نامۀ رستگاری»، «شگفتی‌های هستی»، «پیام‌آور روشنایی و مهر»، «جُستارهای زبانی و ادبی» و «پاییز در بهار».
ارسال نظر