علی دهکردی در گفتگو با خبرنگار سینمای و تلویزیون خبرگزاری موج گفت: امسال و در حال حاضر مشغول بازی در سریالی هستم که گمان می کنم کار زیادی از آن باقی مانده است. به دلیل حضورم در سریال 87 متر با کارگردانی کیانوش عیاری، امکان این را نداشتم که پیشنهاد دیگری را در عرصه سینما و یا تلویزیون قبول کنم و بنابراین در جشنواره فیلم فجر امسال هم کاری ندارم.

وی تاکید کرد: بهترین تعبیری که در مورد نحوه کارگردانی کیانوش عیاری ارائه داد این است که بگوییم او الماس می تراشد. حتی الان که یک سریال با داستان اجتماعی معاصر و مسائل خیلی ساده اجتماعی در زمان حال را می سازد، آنقدر برای جزییات بسیار ظریف شخصیت ها و داستان اهمیت قائلند، که به نظرم به همین دلیل است که آثار ایشان با سایر تولیدات فاصله زیادی دارند. مطمئنم که این کار هم فوق العاده خواهد بود و به خوبی دیده می شود.

این بازیگر در مورد نقشش در سریال 87 متر افزود: همانطور که گفتم کل داستان بسیار ساده است و از نظر وجوه شخصیتی ویژگی خاصی داشته باشد،اینطور نیست. در واقع داستان دو خانواده معمولی است که در آن، خانواده من آپارتمانی را می خریم که وقتی می خواهیم به آنجا نقل مکان کنیم متوجه می شویم که این ملک به طور همزمان به دو نفر فروخته شده است. به همین سادگی.

دهکردی ضمن اشاره به اینکه این سریال حدود 40 قسمت خواهد بود، در مورد اینکه این همه زمان گذشتن برای یک سریال 40 قسمتی سخت نیست گفت: اگر جدی و واقعی بخواهم نگاه کنم باید بگویم که این زمان گذاشتن و تلاش کردن، به همکار بودن و در پروژه ای با کیانوش عیاری بودن می ارزد؛ چرا که فکر می کنم برای هر بازیگر حضور در کار عیاری، مثل یک دوره تکمیلی است و دیگر می تواند احساس کند که بعد از سالها تجربه، توانسته مدرک پایانی بازیگری اش را با کیانوش عیاری بگیرد.

وی در پاسخ به اینکه آیا با این تفاسیر زاویه و بعد جدیدی از شما و بازیتان دیده خواهد شد، گفت: نه، من اصلا به این مسئله که افراد به طور فوق العاده ای دیده بشوند قائل نیستم؛ بلکه به نظرم در کاری که آقای عیاری انجام می دهد، به دلیل صحیح بودن کلیات آن، همه درست دیده می شوند نه متفاوت یا خارق العاده. متفاوت بودن مربوط به کاری می شود که ما نقش خیلی عجیب و غریبی مثل خیلی منفی یا فانتزی یا نقش های تاریخی خیلی خاص با گریم های عجیب و غریب بازی کنیم. اما در این سریال این گونه نیست، بلکه می شود این تعبیر را به کار برد که همه درست دیده خواهند شد؛ نه متفاوت یا خیلی خاص و عجیب.

علی دهکردی در مورد این عبارت مصطلح که بسیاری از بازیگران می گویند که همه توان من شناسایی و شکوفا نشده گفت: به هر حال ممکن است که من این را در حد شکل خیلی کلی و اینکه فردی جمله بزرگی را بیان کرده باشد، بپذیرم. اما ما باید به این نکته هم فکر کنیم که کارشناسان این حرفه با دیدن ما حتی اگر یک نقش ساده یا خیلی معمولی را بازی کنیم، توانایی خاص یا استعداد ویژه ما را تشخیص می دهند. به همین دلیل است که یک کارگردان با دیدن یک نقش کوتاه از یک هنرپیشه، به سراغش می رود و از او برای همکاری دعوت می کند.

وی افزود: در شکل کلی این را هر هنرمندی می تواند بگوید و تنها مختص بازی و بازیگری نیست. حتی یک کارگردان، موزیسین، نقاش و ... هم می تواند چنین ادعایی بکند. با بیان تفاوت که در هنرهای انفرادی این به خود هنرمند مربوط می شود اما در هنری مثل سینما این به پارامترهای مختلفی از جمله کارگردان و فیلمنامه و سایر عوامل هم بستگی دارد.

علی دهکردی در دوران بازیگری اش با کارگردانان مختلفی همچون ابراهیم حاتمی کیا، بهروز افخمی، کمال تبریزی، مسعود ده نمکی، جمال شورجه و تعداد دیگری از کارگردانان سینما و تلویزیون همکاری داشته و مشهورترین نقش او سعید در فیلم کرخه تا راین ساخته ابراهیم حاتمی کیا است.