محمود رضا امینی - خبرگزاری موج؛ فرآیند سختی ها و دشمنی با جمهوری اسلامی مرحله به مرحله سپری شده است اما حق، زمانی می‌تواند آغازی برای یک مرحله دشمنی و مخالفت و پس زدن پیشرفت نظام جمهوری اسلامی شود.

در شرایط موجود دشمن تمام بزرگنمایی‌اش را بر روی بحث اقتصاد قرار داده و شاید به همین دلیل بر  تحریم ها اعتنا می کند و باورش این است که اگر چرخه اقتصادی کشور بهم بریزد و گسسته شود می تواند آثار تحولی در روند سیاسی کشور بوجود آورد و حتی منجر به تغییر نظام گردد. از این رو می بینیم در مذاکرات و تعهداتی که دنبال می کنند، مطالبات شان بیانگر به چالش کشیدن اقتصاد کشور است؛ متاسفانه همین برجام عملا تحریم ها را از دید جهانی برای ما قانونمند کرد که این امر شرایط را برای ما سخت کرد.

در حال حاضر مهم ترین و بزرگترین مانع در مسیر پیشرفت کشور مسئله اقتصاد است لذا اگر انتخاباتی در پیش داریم و اگر وزیری و یا وکیلی انتخاب می کنیم و یا حتی اگر سازو کار عدالت را در قوه قضاییه دنبال می کنیم، باید با این فرض باشد که برای نجات اقتصاد و عدالت اجتماعی باشد. حدود ۶ ماه از عمر تشکیل مجلس یازدهم می گذرد لذا در گفتمان های نماینده ها  دیده می شود که بحث معیشت مردم برایشان مهم است اما گاهی نیز در حواشی دچار مسائل دیگری می شوند.

*آزمون توانمندی واثر بخشی از مجلس

قانون بودجه یک موضوع اساسی است گرچه شاید زمان و فرصتی که برای ترمیم قانون بودجه وجود دارد اقتضای این را نکند که یک قانون بودجه با شاخص های لازم مثل اقتصاد مقاومتی ، عدالت اجتماعی، رفع تبعیض، اشتغال،  تولید و توجه به ظرفیت های داخلی و ... باشد اما مجلس در شرایط موجود و هرچه به انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می شویم آزمون توانمندی و اثر بخشی بیشتری را از خود به نمایش می گذارد.

*برخی در داخل تفکر فعالسازی اقتصاد داخلی را ندارند

زمانیکه می گوییم دشمن؛ اما معنی‌اش آن نیست که آمریکا و اروپا برای ما نقشه می کشند هرچند آنها این کار را می کنند اما باید به مقابله با آنها پرداخت نه اینکه با آنها همکاری کنیم. اگر در برابر دشمنی های آنها مقابله کنیم و تدبیر هوشمندانه داشته باشیم قاعدتا نگرانی از دشمنی ها نخواهیم داشت. اما آنچه در داخل مشاهده می شود این است که برخی خیلی تفکر فعالسازی اقتصاد با شیوه هایی مثل اقتصاد مقاومتی و الگو های مصرفی مبتنی بر ارزش های دینی و یا عدالت اجتماعی مبتنی بر ارزش های دینی و ملی ندارند.

* عوامل نفوذی در بدنه سازمان برنامه و بودجه

قانون برنامه بودجه را برای ما نوشته بودند و در حال حاضر هم از آن استفاده می شود حتی یک زمانی می توانستیم بگوییم  اساسا نیازی به کارشناس خارجی نداریم چون سازمان برنامه و بودجه به اندازه آنها ظهور و بروز دارد.

*اقتصاد مصرفی 

متاسفانه امروز دغدغه اصلی مردم معیشت و گرانی هاست و برخی کالاها مثل مسکن، طلا و ارز جز کالاهای سرمایه‌ای شده اند بنابراین آنچه مسلم است این است که رضایتی در وضعیت مردم وجود ندارد و وضعیت معیشت آنها و به طور کلی اقتصاد در حال مصرفی شدن است.

اقتصاد و روند اقتصادی ما با فساد عجین شده است و با تقلب و تخلف و جرم آمیخته شده است. گاهی در رابطه با مسائل اقتصادی این سوال پیش می‌آید که آیا بهره حلال است یا حرام؟ ربا حلال است یا حرام؟ اساسا بانک های ما در اقتصاد و رفاه ملی چه نقشی را ایفا می کنند؟

ما در داخل ظرفیت هایی را داریم اما در این ظرفیت ها فساد وجود دارد و مرجعی که باید به این فساد ها رسیدگی کند قوه قضاییه است.

*۷۰ درصد فساد در دولت است

اگر نماینده‌ای درگیر فساد و رانت شود و به قاچاق کمک کند نمی تواند برای کشور و مردم کاری انجام دهد یا اگر کارکنان قوه قضاییه  انسان های پاکی نباشند نمی توانند جلوی ناپاکی را بگیرند.

قوه قضاییه باید از فساد جلوگیری کند ظاهر قضیه اینطور است اما درواقع اینگونه نیست چرا که وقتی به بلوک اقتصاد کشور نگاه کنیم میبینیم همچنان سهم دولت در اقتصاد بالای ۷۰ درصد است پس ۷۰ درصد فساد در دولت است. بنابراین چنین سوالی پیش می آید که مجاری این فسادها توسط کدام ارگان و یا مرجع باید بسته شود که باید گفت مجلس و قوه قضاییه باید این کار را انجام دهد.

مجلس و قوه قضاییه باید کاری کنند که رییس جمهوری که در آینده می آید در ماشین اقتصاد بشیند. از طرفی هم ساختارهایی که وجود دارد باید برای رییس جمهور آینده هموار شود مثل بودجه.

مجلس و قوه قضاییه هردو در شرایط موجود تا انتخابات اینده باید دو کار اساسی انجام دهند یکی اینکه ریل گذاری اقتصادی مناسبی داشته باشند و دوم اینکه فسادهای موجود را  شناسایی کنند که این امر موجب میشود فشار و مزاحمت بر رهبری نیز کم شود. بنابراین اقتصاد سیاسی خیلی امر مهمی است که بر فرهنگ و امنیت ما هم تاثیر می کذارد.

*نفت فروشی برای درآمد و اداره حکومت سم مهلک است

اساسا اتکا ما به نفت کار بسیار غلطی است، چه دلیلی دارد نفت را بفروشیم و یک کشوری پس از تولید محصولش آنرا ۱۰ برابر به ما بفروشد؛ لذا نفت فروشی برای درآمد و اداره حکومت سم مهلک است. فرضیه فروش نفت در شرایط موجود یک فرضیه فضایی است چرا باید در این تحریم ها نفت ما را بخرند؟ بنابراین هیچ زمانی در بودجه،  درآمد مبتنی بر نفت تطابق نداشت.

آقای وزیر نفت خیلی قول می دهند و به ژنرال مشهور هستند؛  آقای روحانی با چه ظرفیتی این ادعا را می کند چرا که آقای زنگنه نه حالش و نه سن و نه امکانش را دارد.

*اقتصاد گردانان کشور با جرات خیانت می کنند

آنقدر که ما منتظر آمدن بایدن بودیم خود آمریکا نبود. اگر فرض کنیم مذاکرات ما با ۱+۵ انجام شود چه تضمینی برای عمل به تعهدات است. مگر در همین برجام با قسم جلاله اعلام نکردند که همه تهدیدها یک جا برداشته می شود؟ اما نشد.

آدمهایی که اقتصاد کشور را اداره می کنند با چهره خاصی شناخته شده اند بخاطر همین با جرات خیانت می کنند.