، کایا کالاس، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا صبح روز شنبه در جریان سخنرانی در حاشیه نشست وزیران دفاع اتحادیه اروپا در کپنهاگ، با بیان این که به نظر او همچنان شانس دستیابی به راه‌حل دیپلماتیک در پرونده هسته ای ایران وجود دارد، گفت: پس از آغاز اجرای مکانیسم ماشه، ما در ۳۰ روز پیش رو وارد مرحله جدید یمی‌شویم که این امکان را هم برای ما فراهم می‌سازد تا واقعا راه‌های دیپلماتیک برای رسیدن به یک راه‌حل پیدا کنیم.»

نکته مهمی که کالاس در این سخنان به آنها اشاره کرد، طرح مباحثی فراتر از مسئله هسته‌ای بود. او مدعی شد: نگرانی‌های ما درباره ایران بسیار واضح است و برنامه اتمی، موشک‌های بالستیک ‌آن‌ها و همچنین حمایتشان از روسیه را شامل می‌شود.

این جملات مؤید گشوده شدن باب جدیدی از فشارها بر جمهوری اسلامی ایران در بازه یکماه آتی است که اگر در این مدت تفاهمی صورت نگیرد، به صورت خودکار تحریم‌های مندرج در قطعنامه‌های ششگانه سازمان ملل علیه کشورمان فعال خواهد شد، تحریم‌های که طیف گسترده‌ای مباحث اقتصادی، مالی، تجاری، نفتی و نظامی-امنیتی را دربرمی‌گیرد.

اظهارات کالاس در شرایطی عنوان شد که روز جمعه، سفرای بریتانیا، فرانسه و آلمان در سازمان ملل متحد پیش از آغاز نشست محرمانه شورای امنیت، از جمهوری اسلامی ایران خواسته‌ بودند که سه شرط مشخص را بپذیرد تا فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران به به مدت شش ماه «تعویق» بیفتد و فضای لازم برای ادامه گفت‌وگوهای دیپلماتیک فراهم شود: ازسرگیری مذاکرات مستقیم با آمریکا، بازگشت بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و مشخص شدن سرنوشت ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده.

این ادعاها بنا به گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است که تأکید دارد جمهوری اسلامی ایران اورانیوم را تا سطح ۶۰ درصد غنی کرده است و پیش از جنگ ۱۲روزه به اندازه‌ای مواد در اختیار داشت که در صورت غنی‌سازی بیشتر، می‌توانست برای ساخت شش بمب هسته‌ای کافی باشد!

مسئله این است که حتی اگر شروط اروپایی‌ها اجرا شود، فقط شش ماه تحریم‌ها دیرتر اجرایی خواهد شد و باز هم پس از شش ماه بهانه و داستان و شرط جدیدی مطرح می‌شود؛ چنانکه اکنون در زمانی که تهران را بر سر سی روز تحت فشار گذاشته‌اند، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اختلافات با جمهوری اسلامی ایران را به فراتر از مسئله هسته‌ای کشانده است. این در حالی است که مذاکره‌کنندگان ایرانی از یکسال گذشته که گفتگوها با تروئیکای اروپا را آغاز کردند همواره تأکید داشتند مذاکرات فقط بر سر مسائل هسته‌ای و رفع تحریم‌هاست و شامل موضوعات موشکی، منطقه‌ای و یا جنگ اوکراین نمی‌شود، جنگی که اروپا تلاش دارد به نحوی پای ایران را به آن باز کند.

همچنین در گفتگوها با آمریکا که پنج دور آن برگزار شد، محدودیت‌ها در مورد موضوع مذاکرات پابرجا بود و در آن بازه زمانی این محدودیت از سوی دولت ترامپ پذیرفته شد. اما اکنون به نظر می‌رسد غرب امیدوار است با تحت فشار قرار دادن ایران از زاویه اقتصاد و درآمد، سایر خواست‌های خود را در گفتگوها بگنجاند.

بحث موشکی و یا نقش ایران در جنگ اوکراین مسائلی نیستند که بتواند به سادگی درباره آنها به توافقی دست یافت. حتی باید گفت مسئله موشک که در چارچوب توانمندی نظامی ایران تعریف می‌شود، به هیچ وجه قابل مذاکره نیست. اینکه قدرت دفاعی کشور را به موضوع چانه‌زنی تبدیل کنیم، در مخلیه هیچ سیاستمدار ایرانی نمی گنجد. ضمن اینکه جنگ ۱۲ روزه کارآیی این توانمندی را نشان داد.

بنابراین می‌توان گفت غرب بنا دارد با ابزار تحریم و مکانیسم ماشه هم ظرفیت غنی‌سازی که یکی از مواهبت عضویت کشورها در معاهده منع اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و پذیرفتن نظارت‌های آژانس است را از ایران بگیرد و هم محدودیت‌هایی بر توانمندی موشکی اعمال کنند. این بدان معناست که تهدیدات نظامی برای اسرائیل برطرف می‌شود، سناریوی مورد علاقه اسرائیلی‌ها. با توجه به چنین شرایطی مشخص است که تهران هرگز این شروط را نمی‌پذیرد. از این رو، روزهای آینده آبستن اتفاقات بزرگی است که در نهایت شرایط اقتصادی، دفاعی و هسته‌ای ایران را روشن خواهد کرد.