به گزارش خبرگزاری موج، در 13 آبان 1358 ، گروهی از دانشجویان که خود را «دانشجویان پیرو خط امام» می‌نامیدند، در اعتراض به اعلام پذیرش شاه مخلوع توسط آمریکا و انتشار خبر دیدار رئیس دولت موقت با برژینسکی مشاور امنیت ملی کارتر، تظاهرات کرده و سفارت آمریکا در تهران را تسخیر کردند. 

مسیح مهاجری از اعضای حزب جمهوری اسلامی گفت که این اقدام، نه از سوی مقامات دولتی طراحی شده و نه یک اقدام حزبی بوده است.

شورای انقلاب تصمیم گیری را به امام خمینی (ره) سپرد و ایشان در 14 آبان 1358 آمریکا را شیطان بزرگ و سفارت آمریکا را مرکز توطئه و جاسوسی نامیدند.

ایشان سخیر سفارت آمریکا توسط دانشجویان را تایید کرد و آن را انقلابی بزرگ‌تر از انقلاب اول و باعث هیاهو خواند.

ایشان دانشجویان و جوانان را از ذخایر ایران دانست و تسخیر سفارت را واکنشی طبیعی در برابر حمایت آن کشور از محمدرضا پهلوی دانست.

امام خمینی (ره) در 16 آبان 1358 مردم را در برابر تهدیدات آمریکا اطمینان داد و از عملکرد سفارت و دولت آمریکا در ایران انتقاد کرد.

پس از تایید ایشان، اقشار مختلف مردم نیز از این اقدام حمایت کردند. دانشجویانی که سفارت آمریکا را اشغال کردند، اسناد مختلفی از دخالت آمریکا در امور داخلی ایران منتشر و در اختیار مردم قرار دادند.

در واکنش به این اقدام، آمریکا دارایی‌های ایران نزد بانک‌های خود را مسدود کرد، ایران را تحریم کرد و حتی گروهی از سربازان خود را برای آزادی گروگان ها به ایران فرستاد.

اما عملیات آنها گرفتار طوفان شن طب و پس از تحمل تلفات ناچار به ترک ایران شدند.

مذاکرات ایران و آمریکا با وساطت الجزایر آغاز شد و در نهایت براساس بیانیه الجزایر، در ازای آزادی گروگان‌ها، دولت آمریکا موظف شد حساب‌های مسدودشده ایران را آزاد کند. گروگان‌ها سرانجام  ۳۰ دی ۱۳۵۹  آزاد شدند و ماجرای سفارت آمریکا پس از ۴۴۴ روز به پایان رسید.