، «الهام علی‌اف» در نشست رهبران کشورهای آسیای مرکزی در تاشکند اعلام کرد پروژه کریدور زنگزور در داخل خاک آذربایجان در آستانه تکمیل است. به گفته وی، خط آهن این مسیر در مرحله نخست ظرفیت حمل ۱۵ میلیون تُن بار را خواهد داشت و نقش مهمی در تقویت کریدور میانی ترانزیتی ترانس‌کاسپین ایفا می‌کند.

رئیس‌جمهور آذربایجان در گزارش خود تأکید کرده است: «حمل‌ونقل بار از طریق کریدور میانی در سه سال اخیر حدود ۹۰ درصد افزایش یافته است.» او همکاری‌های منطقه‌ای در حوزه نوسازی زیرساخت‌های حمل‌ونقل، همگام‌سازی گمرکی و دیجیتالی‌سازی فرآیندهای مرزی را گامی برای افزایش حجم محموله‌ها و تحکیم پیوندهای اقتصادی اوراسیا دانست.

منابع خبری نزدیک به مذاکرات تأیید کرده‌اند که این پروژه، بخشی از توافقات حاصل‌شده پس از دیدار الهام علی‌اف و نیکول پاشینیان با دونالد ترامپ در واشنگتن در هشتم اوت ۲۰۲۵ است؛ دیداری که منجر به صدور بیانیه‌ای درباره امضای اولیه توافق صلح و بازسازی ارتباطات ترانزیتی میان باکو و ایروان شد.

بر اساس توافق اولیه، مسیر یادشده قرار است سرزمین اصلی آذربایجان را از طریق خاک ارمنستان به جمهوری خودمختار نخجوان متصل کند؛ مسیری که علاوه بر خطوط ریلی، شامل خطوط لوله گاز، کابل‌های اینترنتی و مسیرهای انتقال برق نیز خواهد بود. این طرح احیای همان ریل تاریخی اتحاد شوروی در امتداد رود ارس است که عبورش از شهر مغری در استان سیونیک باعث حساسیت ژئوپلیتیکی گسترده‌ای شده است.

از سوی دیگر، نیکول پاشینیان نخست‌وزیر ارمنستان، هفته گذشته در سخنرانی خود در پارلمان ایروان اعلام کرد جزئیات نهایی پروژه تا پایان سال جاری نهایی خواهد شد و اجرای عمرانی آن در نیمه دوم سال ۲۰۲۶ آغاز می‌شود. او مسیر ساخت را همان مسیر تاریخی دهه شوروی دانست و تأکید کرد تغییر آن غیرواقع‌بینانه است.

پاشینیان تصریح کرد که اساس مذاکرات جدید بر اعلامیه واشنگتن استوار است؛ سندی که بر اصول تمامیت ارضی، حاکمیت ملی، مصونیت مرزها و همکاری متقابل دو کشور تمرکز دارد. وی این طرح را بخشی از برنامه جامع دولت ارمنستان با عنوان «چهارراه صلح» معرفی کرد که علاوه بر تقویت اتصال میان ایروان و باکو، زمینه‌ساز ارتباط راهبردی میان بازارهای قفقاز، ایران و خلیج فارس خواهد بود.

تحلیلگران منطقه‌ای معتقدند تکمیل بخش آذربایجانی کریدور زنگزور، در کنار پیوستن ارمنستان و آمریکا به روند اجرایی آن، می‌تواند توازن ژئواکونومیک قفقاز جنوبی را دگرگون کرده و کریدور میانی را به رقبی جدی برای مسیر شمال–جنوب تبدیل کند. در عین حال، چگونگی عبور مسیر از مناطق حساس مرزی با ایران و تضمین حقوق حاکمیتی ارمنستان، همچنان پرسشی باز در مذاکرات آتی باقی مانده است.