، در جدیدترین تحول نظامی قاره آمریکا ، وزارت دفاع ایالات متحده بزرگ‌ترین استقرار نیروهای دریایی خود از زمان بحران موشکی کوبا را در دریای کارائیب آغاز کرده است.

به نوشته روزنامه هیل، این عملیات گسترده که تحت فرماندهی جنوبی آمریکا اجرا می‌شود، بیش از ده درصد ناوگان دریایی کشور را دربر گرفته و شامل ناو هواپیمابر یواس‌اس جرالد فورد و ناوشکن موشک‌انداز یواس‌اس گراولی است.

در ظاهر، مأموریت رسمی این عملیات مقابله با کارتل‌های مواد مخدر به‌ویژه شبکه تبهکار فراملی مستقر در ونزوئلا موسوم به «ترین دِ آراگوا» اعلام شده، اما گزارش هیل تأکید دارد که هدف واقعی، نمایش قدرت و ارسال پیام هشدار به روسیه، چین و ایران است.

طبق این تحلیل، دولت ترامپ درصدد احیای مدرن دکترین مونرو است؛ دکترین تاریخی که در قرن نوزدهم تأکید داشت آمریکا اجازه نفوذ قدرت‌های خارجی در نیم‌کره غربی را نخواهد داد.

در ادامه گزارش، روابط دیرینه ونزوئلا با مسکو و پکن یادآوری شده است؛ همکاری‌هایی که از دوران هوگو چاوز آغاز و در دولت نیکولاس مادورو با خرید تسلیحات روسی و فروش نفت به چین گسترش یافت. این روابط به مادورو کمک کرد تا تحریم‌های شدید نفتی آمریکا را دور بزند و از فشارهای واشنگتن فرار کند.

با آغاز دوران جو بایدن، رویکرد ایالات متحده به ونزوئلا تغییر یافت و تلاش شد تا از محور روسیه–چین فاصله بگیرد، اما به اذعان این رسانه، این سیاست نیز ناکام ماند و با بازگشت ترامپ، واشنگتن بار دیگر به گزینه نظامی روی آورده است.

هیل تصریح کرده است که استقرار جدید نیروهای آمریکایی در کارائیب، علاوه بر فشار بر کاراکاس، پیامی صریح به قدرت‌های بزرگ جهانی دارد: نیم‌کره غربی حوزه نفوذ ایالات متحده است و هرگونه دخالت یا حضور خارجی با واکنش قاطع این کشور مواجه خواهد شد.

تحلیلگران هشدار داده‌اند که این رویکرد ممکن است آغازگر فصل تازه‌ای از رقابت ژئوپلیتیک در قاره آمریکا باشد؛ رقابتی که یادآور تقابل‌های دوران جنگ سرد است و می‌تواند توازن امنیتی جهانی را بار دیگر دستخوش تغییر کند.