، در رویدادی غیرمنتظره و بحث‌برانگیز، ماریا کورینا ماچادو ، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا ، پس از انتخاب به‌عنوان برنده جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۵، جایزه خود را به رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ ، تقدیم کرد و گفت مخالفان در ونزوئلا بیش از هر زمان دیگری به او اعتماد دارند.

ماچادو در مراسم اعلام برندگان در اسلو، پایتخت نروژ، اظهار داشت: «این جایزه را به مردم رنج‌کشیده ونزوئلا و به رئیس‌جمهور ترامپ برای حمایت قاطع از آرمان آزادی ما تقدیم می‌کنم.» او تأکید کرد که دریافت این جایزه، نشانه‌ای از قدردانی از مبارزه برای آزادی و دموکراسی در ونزوئلاست.

به گفته منابع نزدیک به کمیته نوبل، تصمیم برای انتخاب ماچادو نتیجه ماه‌ها بررسی پرونده‌های صلح و مقاومت مدنی در آمریکای لاتین بوده است؛ با این حال، اقدام نمادین او در تقدیم جایزه به ترامپ بلافاصله به تیتر نخست رسانه‌های بین‌المللی تبدیل شد و پرسش‌هایی درباره سیاسی شدن نهاد نوبل برانگیخت.

پیش از این نیز در ماه‌های اخیر، کمپین گسترده‌ای در فضای مجازی و شبکه‌های سیاسی شکل گرفته بود تا دونالد ترامپ به دلیل «نقش‌آفرینی در توافق صلح خاورمیانه» به‌عنوان برنده این جایزه معرفی شود. هرچند کمیته نوبل در نهایت به جای ترامپ، نام ماچادو را اعلام کرد، اما او با اقدام خود عملاً آن خواسته را به شکلی نمادین تحقق بخشید.

تحلیلگران می‌گویند این رویداد می‌تواند نشانه‌ای از پیوند استراتژیک نوین میان واشنگتن و مخالفان آمریکای لاتین باشد؛ جریانی که با تکیه بر قدرت رسانه‌ای و حمایت سیاسی، می‌کوشد الگوی تازه‌ای برای تعریف مفاهیم صلح و آزادی در منطقه ارائه دهد.

در واکنش اولیه، برخی چهره‌های سیاسی اروپایی این اقدام را «سیاسی و غیرمتعارف» خواندند، در حالی که طرفداران ترامپ آن را نشانه‌ای از «احیای اعتماد جهانی به رهبری آمریکا» دانستند.

جایزه صلح نوبل، که هر ساله توسط کمیته نوبل نروژ اعطا می‌شود، معمولاً به چهره‌هایی تعلق می‌گیرد که در رفع منازعات جهانی نقش مؤثر داشته‌اند؛ اما امسال انتخاب ماچادو و تقدیم نمادین آن به ترامپ، بحث درباره ماهیت سیاسی و نمادین این جایزه را بیش از هر زمان دیگر داغ کرده است.