، روزنامه واشنگتن پست در گزارشی تحلیلی نوشت: تلاش‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، برای جلب توجه کمیته جایزه صلح نوبل نه تنها چشم‌انداز دریافت این جایزه را برای او روشن نکرده، بلکه با تداوم اظهارات شخصی و تحسین‌جویانه ممکن است به ضرر او تمام شود.

در این گزارش آمده است که اگرچه ترامپ در دوران ریاست‌جمهوری خود در چندین پرونده سیاست خارجی، از جمله توافق‌نامه ابراهیم میان اسرائیل و کشورهای عربی، نقش میانجی ایفا کرده است، اما کارشناسان می‌گویند ماهیت کوتاه‌مدت و سیاسی این موفقیت‌ها با معیارهای اصلی کمیته نوبل سازگار نیست.

واشنگتن پست به نقل از کارشناسان نروژی می‌نویسد: کمیته نوبل نروژ معمولاً تلاش‌هایی را می‌ستاید که باعث دوام صلح، تقویت همکاری بین‌المللی و کار مؤسسات چندجانبه شود؛ امری که با سابقه سیاسی ترامپ در بی‌اعتنایی به نهادهای جهانی و بی‌توجهی به بحران اقلیمی در تضاد است.

ترامپ از سال ۲۰۱۸ تاکنون چند بار از سوی افرادی در داخل و خارج از آمریکا برای جایزه نوبل نامزد شده است. آخرین نامزدی رسمی وی توسط کلودیا تنی، نماینده جمهوری‌خواه نیویورک، به دلیل نقش او در توافق ابراهیم ثبت شد. وی همچنین مدعی است که «هفت جنگ را پایان داده است» و از بنیامین نتانیاهو و دولت پاکستان نیز حمایت نمادین دریافت کرده است.

در عین حال، کارشناسان برجسته از جمله تئو زنو، مورخ انجمن هنری جکسون، می‌گویند تلاش‌های ترامپ هنوز پایداری واقعی در ایجاد صلح را نشان نداده است. زنو افزود: «میان توقف جنگ‌های کوتاه‌مدت و حل ریشه‌ای بحران‌های جهانی تفاوت زیادی وجود دارد.»

از سوی دیگر، نینا گریگر، مدیر مؤسسه تحقیقات صلح اسلو، تأکید می‌کند که تکرار مداوم ترامپ برای کسب نوبل نه‌تنها بازتاب مثبتی ندارد، بلکه کمیته نروژ را بر آن داشته تا از تسلیم شدن در برابر فشارهای سیاسی اجتناب کند. او گفت: «رفتار و گفتار ترامپ با روح صلح و همکاری بین‌المللی در تضاد است. لفاظی‌های او دیدگاهی صلح‌آمیز را منتقل نمی‌کند.»

در میدان گروگان‌های تل‌آویو نیز خانواده‌های اسرائیلی و هواداران ترامپ طی تجمعی شعار «جایزه نوبل برای ترامپ» سر دادند، اما تحلیلگران یادآور شدند که کمیته نوبل همواره تلاش‌های چندجانبه و ماندگار را بر پیروزی‌های سریع دیپلماتیک ارجح می‌دارد.