، فرزانه صادق وزیر راه و شهرسازی ، در یادداشتی نوشت:

«بام ایران؛ تاج تهران، کهن سلسله‌جبال البرز! نه تنها در هیبت خویش، که شکوهی دیگر در آغوش اراده‌ آهنین ملت خواهد یافت. بهره‌برداری از باند شرقی منطقه دوم آزادراه تهران–شمال، فصلی درخشان در دفتر نبرد بی‌امان خرد و طبیعت است؛ نبردی که پیروزی آن، نه ویرانی کوه، بلکه آمیختن هنر مهندسی با عظمت خلقت است.

صرفه‌جویی سالانه ۷.۵ میلیون لیتر سوخت با بهره‎برداری از قطعه‌ جدید این آزادراه، نویدی برای هوایی پاک‌تر و زمینی سبزتر است.

آزادراهی که کلنگ ساخت آن چند دهه پیش بر زمین نشست؛ همواره نمادی از اقتدار مهندسی ایرانی و تجلی «عزم و وفاق ملی» در مسیر شکوفایی کشور بوده و هست‌. این شاهراهِ حیات، با ۱۲ پل سترگ که چون پهلوانان اساطیری بر فراز دره‌ها ایستاده‌اند و ۱۶ رشته تونل عظیم که چونان دلیرانی، سینه‌ صخره‌ها را شکافته‌اند، نه یک مسیر که حماسه‌ای از جنسِ فولاد و بتن است. شریانی حیاتی که تپش قلب توسعه کشور و پیوند مستحکم‌ شمال و جنوب این مرز و بوم را به نمایش در می‌آورد. 

حلقه‌ای کلیدی در شبکه راهگذرهای آزادراهی کشور که اتصال پایتخت به شمال و از آنجا به بنادر و مسیرهای حمل‌و‌نقلی دیگر را ممکن می‌سازد. هر قطعه از این مسیر، روایتگر عزمی راسخ است؛ روایتی از آنان‌که با نامِ ایران کوشیدند و برای ایران ساختند. از نهادهای مختلف گرفته تا پیمانکارانی که برنامه‌ریزی و مهندسی فنی این ابرپروژه و اجرا و بهره‌برداری از آن را برعهده داشتند.

ارتقای ایمنی سفرها با کاهش تصادفات و تلفات جاده‌ای، کوتاه شدن زمان سفر و کاهش استهلاک خودروی شهروندان؛ ارزشمندترین هدیه به زندگی‌های در حرکت است. تحفه‌ای که حاصل تلاش سالیان متمادی، یادگار اراده جمعی و مظهر خودباوری است؛ اثبات این حقیقت که ملت ایران، قله‌های بلند پیشرفت و عمران را یک‌به‌یک درمی‌نوردد.

تکمیل مرحله به مرحله این آزادراه بر تارک البرز پیام روشنی دارد؛ اینکه ایران در مسیر ساخت و توسعه است، ایران می‌ماند و ایران خواهد درخشید. با پایان یافتن ساخت این آزادراه؛ آرزویی دیرینه جامه حقیقت خواهد پوشید؛ آرزویی که دیگر محال نیست. وزارت راه و شهرسازی که «خدمت به مردم، ایجاد رفاه و ساختن آینده‌ای پایدار برای کشور» را سرلوحه کار خویش قرار داده؛ مسیر توسعه آزادراه‌ها و تکمیل کریدورها را با قدرت ادامه خواهد داد.»