، احمد کرمی‌راد، عضو انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سازه‌های فولادی ایران در نشست خبری با اصحاب رسانه اظهار کرد: در شرایطی که بیش از ۶۰ درصد آب تهران از طریق چاه‌ها تأمین می‌شود و این رقم در برخی کلانشهرهای مرکزی تا ۹۰ درصد افزایش می‌یابد، باید به مسئله بهره‌برداری صحیح از منابع آبی توجه جدی داشت.

وی با بیان اینکه ساخت‌وسازهای بتنی مصرف آب بالاتری نسبت به سازه‌های فلزی دارند، افزود: برای تولید بتن از آب شرب شهری استفاده می‌شود؛ این در حالی است که نه دریا و نه دریاچه‌ای در اطراف تهران وجود دارد و آب مصرفی بتن، دقیقاً همان آب با کیفیت آشامیدنی است که با کمترین هزینه قابلیت تصفیه دارد.

عضو  انجمن تولیدکنندگان سازه‌های فولادی تصریح کرد: سازه‌های بتنی برای عمل‌آوری نیازمند استفاده مداوم از آب هستند. درحالی‌که در سازه‌های فلزی، این نیاز به حداقل می‌رسد و این تفاوت می‌تواند نقش بسزایی در مدیریت بحران آب داشته باشد.

کرمی‌ راد در ادامه افزود: در مقایسه هزینه‌ای نیز، در ساختمان‌های متعارف ۵ طبقه که بیش از ۹۵ درصد پروانه‌های ساختمانی را شامل می‌شود، سازه فلزی تنها حدود یک تا یک‌ونیم میلیون تومان در هر مترمربع هزینه بیشتری دارد که با در نظر گرفتن مزایای مستقیم و غیرمستقیم آن، این اختلاف کاملاً قابل توجیه است.

وی با اشاره به آسیب‌های زیست‌محیطی ناشی از برداشت بی‌رویه شن و ماسه از بستر رودخانه‌های اطراف تهران گفت: امروز شاهد تخریب گسترده زیست‌بوم طبیعی در غرب و شرق تهران هستیم که نتیجه مستقیم استفاده مفرط از مصالح بتنی است. این در حالی است که سازه‌های فلزی قابلیت بازیافت دارند و می‌توانند در چرخه تولید مجدد قرار گیرند.

کرمی‌ راد همچنین خاطرنشان کرد: ساختمان‌های بتنی در کشور ما به طور میانگین عمر مفید ۲۰ تا ۲۵ سال دارند و پس از آن تخریب و نوسازی می‌شوند که تولید نخاله‌های ساختمانی از تبعات آن است. اما در مقابل، ساختمان‌های فلزی با عمر بیش از ۱۰۰ سال در دنیا طراحی می‌شوند و نوسازی در آن‌ها به‌صورت بهینه و هدفمند صورت می‌گیرد.

وی با انتقاد از سیاست‌گذاری‌های کنونی اظهار داشت: لازم است شهرداری‌ها، وزارت راه و شهرسازی و سازمان نظام مهندسی مشوق‌هایی را برای گسترش سازه‌های فلزی در نظر بگیرند. به‌عنوان نمونه، اعطای تسهیلات ویژه برای صدور پروانه، تخفیف در تعرفه‌های مهندسی و یا حمایت مالی از پروژه‌هایی با سازه فلزی می‌تواند مشوقی برای پیمانکاران و مردم باشد.

کرمی‌ راد تأکید کرد: در شرایط بحرانی فعلی، نگاه به سازه‌های فلزی نه‌تنها یک انتخاب فنی بلکه یک ضرورت ملی و زیست‌محیطی است. اگر به‌صورت هدفمند به این سمت حرکت کنیم، می‌توانیم علاوه بر حفظ منابع آبی، به نظم شهری، پایداری ساخت‌وساز و امنیت سازه‌ها در برابر زلزله نیز کمک شایانی کنیم.

مصرف آب در ساخت‌وساز به بحران ملی تبدیل شده است

در ادامه، علیرضا زرین‌نژاد،دیگر عضو انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سازه‌های فولادی ایران با تأکید بر لزوم مدیریت منابع آبی در بخش مسکن، گفت: در حال حاضر برای ساخت هر متر مربع ساختمان به‌طور متوسط حدود ۲۵۰ لیتر آب نیاز است. بر این اساس، برای ساخت ۱۰ هزار واحد مسکونی، چیزی حدود 120 میلیون لیتر آب مصرف می‌شود.

وی با بیان اینکه در صورت ادامه این روند، آسیب جدی به منابع آبی کشور وارد خواهد شد، افزود: در شرایط فعلی، قیمت واقعی آب در ساخت‌وساز در نظر گرفته نمی‌شود؛ به‌طوری‌که اگر هزینه آب مصرفی به‌طور واقعی محاسبه شود، هر ۱۵ هزار متر مکعب آب رقمی بالغ بر ۳۰۰ هزار تومان هزینه خواهد داشت.

زرین‌نژاد با اشاره به اینکه سازه‌های فلزی برخلاف سازه‌های بتنی نیاز چندانی به مصرف مستقیم آب ندارند، خاطرنشان کرد: هرچند کارخانه‌های فولاد برای فرایند خنک‌سازی به آب نیاز دارند، اما میزان مصرف آن قابل مقایسه با حجم آبی که در ساخت‌وسازهای بتنی مصرف می‌شود، نیست.

عضو انجمن سازه‌های فولادی تأکید کرد: اکنون زمان آن فرارسیده که دولت و نهادهای مسئول با اتخاذ تدابیر فوری و ضرب‌الاجل، از روش‌هایی در ساخت‌وساز بهره بگیرند که کمترین آسیب را به منابع آبی وارد کند.

به گفته وی، استفاده از سازه‌های فولادی می‌تواند یکی از راهکارهای مؤثر در کاهش بحران آب در صنعت ساختمان باشد.