به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری موج

، با ممنوعیت واردات خودرو، خودروسازان داخلی و مونتاژکاران به تامین کننده خودرو مورد نیاز کشور تبدیل شدند و در بازار انحصاری که برای آنها به وجود آمده بود، یکه‌تاز شدند؛ لذا قیمت خودرو‌های داخلی و مونتاژی طی سال‌های ممنوعیت واردات خودرو روز به روز در بازار افزایش یافت و با ایجاد فاصله بین قیمت کارخانه تا بازار دلالان و سوداگران بیش از پیش وارد بازار خودرو شدند.

همزمان با ممنوعیت واردات خودرو باکیفیت، بازار ایران به جولانگاه خودروهای چینی درجه چندم تبدیل شد و مردمی که از خرید خودرو باکیفیت محروم شده بودند، به سمت این برندها رفتند. البته خودروسازان چینی در این سال‌ها به لطف آزمون و خطا در بازار ایران پیشرفت‌هایی چه در بحث فنی و چه طراحی داشته‌اند اما هنوز هم مقایسه این خودروها با برندهای آلمانی، ژاپنی و حتی کره‌ای، قیاسی مع‌الفارق است.

افزایش شدید قیمت خودرو، به مرور خودرو را از یک کالای مصرفی به کالای سرمایه‌ای تبدیل کرد؛ به طوری که انگیزه اکثر افراد از ورود به این بازار دلالی و حفظ سرمایه بود و نه خرید خودرو برای مصرف! در چنین شرایطی، مصرف کننده واقعی که با انتخاب‌های محدودی نیز روبه‌رو بود، یا باید در لاتاری خودروسازان داخلی شرکت می‌کرد و یا خودرو را با چندین برابر قیمت از دلال می‌خرید.

به دنبال اوضاع آشفته بازار خودرو کشور، دولت سیزدهم  در اسفند ماه ۱۴۰۰ برای «بهبود وضعیت صنعت خودروسازی کشور» دستور ۸ ماده‌ای صادر کرد در بند ۴ این دستورالعمل به رفع موانع واردات خودرو تاکید شده بود. در بند ۴ این دستورالعمل آمده بود که «به منظور افزایش رقابت‌پذیری و رفع شائبه انحصار و جبران کمبود تولید خودرو، موانع قانونی و اجرایی واردات خودرو در سال ۱۴۰۱، حداکثر ظرف سه ماه رفع شود.»

به دنبال این دستور، پس از رفت و برگشت‌های چندباره آیین‌نامه واردات خودرو میان دولت و مجلس، نهایتاً آیین‌نامه واردات خودرو خارجی تصویب و ابلاغ شد و پس از ۵ سال بازار خودرو کشور شاهد ورود خودروهای خارجی بود؛ هرچند که بر اساس آمار این واردات به صورت قطره‌چکانی و کمتر از تعدادی است که بتواند بازار خودرو کشور را تکان دهد!

درحالی که امید می‌رفت که با بازشدن مجدد واردات، بار دیگر شاهد تردد خودروهای باکیفیت در خیابان‌ها باشیم، عمده خودروهای وارداتی نیز چینی و حتی برندهایی مانند تویوتا، نیسان، هوندا و حتی بی‌ام‌وه‌های عرضه شده در سامانه نیز مونتاژ چین هستند؛ مونتاژی‌هایی که کیفیت آنها به مراتب پایین تر از مونتاژ کارخانه اصلی است و این تفاوت از رنگ خودرو تا کیفیت فنی کاملاً مشهود است.

ماجرای واردات مونتاژی‌های چینی به تفاوت کیفیت ختم نمی‌شود و یکی از شرکت‌هایی که وارد کننده تویوتاهای چینی است، خودروهایی به مردم تحویل داده که از همان ابتدا ضربه خورده و رنگ‌دار بوده‌اند! این موضوع در کنار زمان طولانی تحویل خودرو(بیش از دو برابر ۳ ماه کاری که شرکت‌ها اعلام می‌کنند) و همچین نبود خدمات و قطعات باعث خشم خریداران شده است.

در ادامه تجربه یکی از هموطنان از تبریز که خریدار خودرو تویوتا لوین چینی بوده است را می‌خوانیم. این مخاطب به خبرنگار ما می‌گوید:

اولین بار که پس از راه افتادن مجدد واردات خودرو سامانه خودروهای وارداتی راه‌اندازی شد، روند آن به این صورت بود که متقاضیان باید مبلغ ۵۰۰ میلیون تومان را در سامانه بلوکه می‌کردند تا اولویت تخصیص خودرو به آن‌ها داده شود. ما نیز مانند سایر متقاضیان، این مبلغ را واریز کردیم. حدود دو یا سه ماه بعد، این مبالغ از حالت بلوکه خارج شد و فرآیند اولویت‌بندی آغاز شد.

در ابتدا قرار بود اولویت‌بندی برای ۱۰۰ هزار نفر انجام شود، اما بنا به دلایلی که دقیقاً مشخص نشد، تنها حدود ۳۰ تا ۳۵ هزار نفر مشمول این اولویت‌بندی شدند. پس از اعلام اولویت‌ها، چند ماه بعد فرآیند تحویل خودرو آغاز شد. بیشتر خودروهای عرضه‌شده در آن زمان، مدل‌های چینی و نسبتاً رده‌پایین بودند. به‌تبع آن، کسانی که اولویت بالاتری داشتند، زودتر به خودروهایشان دست یافتند و این روند ادامه یافت.

پس از مدتی، شرکت «معین خودروی ایرانیان» وارد این سامانه شد و خودروهایی نظیر تویوتا را برای عرضه معرفی کرد. من و جمعی از دوستانم موفق شدیم در ماه‌های دی و بهمن ثبت‌نام خود را برای این خودروها انجام دهیم. پس از طی مراحل مختلفی نظیر قرعه‌کشی و اولویت‌بندی، سرانجام در اسفندماه ۱۴۰۲، قرعه به نام ما افتاد.

 

۴ روزه پول بریز یا انصراف بده! 

بر اساس روال تعیین‌شده، شرکت موظف بود نیمی از مبلغ پیشنهادی برای خودرو را از متقاضیان دریافت کند. عرف این بود که برای پرداخت این مبلغ، مهلتی حدود دو هفته تعیین می‌شد تا متقاضی بتواند منابع مالی موردنیاز را تأمین و مبلغ را واریز نماید اما متأسفانه، یا شاید به‌صورت عمدی، شرکت «معین خودرو ایرانیان» در اواخر اسفند ۱۴۰۲ به ما، که متقاضی خودروی تویوتا بودیم، اعلام کرد که تنها پنج روز برای واریز وجه فرصت داریم. در واقع با توجه به تاریخ اعلام واریز وجه، این مهلت به چهار روز پایانی سال محدود شد؛ روزهایی که همان‌طور که می‌دانید، از شلوغ‌ترین و پرمشغله‌ترین ایام برای انجام امور بانکی است. به ما گفته شد که اگر مبلغ در این چهار روز واریز شود، سفارش ثبت خواهد شد، در غیر این صورت، به منزله انصراف از طرح است.

قطعاً کمتر کسی است که این مبلغ پول را به صورت نقدی در حساب خود نگه دارد و حتی اگر چنین مبلغی را هم داشته باشد، جابه‌جایی 2 میلیارد و 47 میلیون تومان پول، در 4 روز کار سختی است چرا که در این زمان بانک‌ها نیز به دلایل مثل سیستم قطع است! در روند کار سنگ‌اندازی می‌کنند. به هر صورت اما بنده و افرادی که در آن شرایط بودیم، دلار و طلا فروختیم تا مبلغ مورد نیاز را مهیا کنیم.

سال جدید که رسید از شرکت پیگیر بودیم که وضعیت خودرو ما به چه شکل است چرا که نه قراردادی داشتیم و نه هیچ سندی از واریز پول. پس از رفت و آمد فراوان متقاضیان این خودرو در اردیبهشت ماه اعلام کرد که ما قرارداد را به صورت اینترنتی آماده کرده و به شما می‌دهیم. خب، همه گفتند خیلی هم عالی، ما از این شرکت قرارداد بگیریم.

 

امضای قرارداد ترکمانچای 

این شرکت، از سر زرنگی، یک ساز و کاری راه‌اندازی کرده بود که تا زمانی که قرارداد را امضا نمی‌کردی، مفاد قرارداد و خودِ آن برایت نمایش داده نمی‌شد. یعنی شما چشم‌بسته باید یک قرارداد را امضا می‌کردی. اگر هم دوست نداشتی، امضا نمی‌کردی و شرکت می‌گفت پولت را عودت می‌دهد. تازه خدا می‌داند که چند روز بعد این پول را عودت می‌داد.

یعنی شرایطی برای شما ایجاد می‌شد که نه راه پس داشتی و نه راه پیش؛ مجبور بودی امضا کنی، چون دو میلیارد و خورده‌ای پول را واریز کرده بودی و این پول چند ماه در حساب شرکت مانده بود. حالا اگر می‌خواستی انصراف بدهی و قرارداد را امضا نکنی، معلوم نبود که شرکت کی پول را برمی‌گرداند، یا اینکه آیا چیزی از آن کم می‌کند یا نه( مثلاً تحت عنوان فرانشیز یا مواردی شبیه به آن). خلاصه، همه‌چیز در هاله‌ای از ابهام قرار داشت.

بچه‌ها رفتند و قرارداد را امضا کردند. چند نفرشان بعد از امضا آمدند و گفتند: در این قرارداد نه سخنی از سود تأخیر آمده، نه رنگ خودرو مشخص است، نه مدل خودرو، و حتی در مقابل گزینه‌ی «پلاک داشتن خودرو» نوشته شده: «در صورت امکان اینکه بتوانیم برایتان پلاک بگیریم!» یعنی یک قرارداد ۱۰۰ درصد یک‌طرفه به نفع معین خودرو ایرانیان و به ضرر مشتری.

مدیر این پروژه آقای ضیغمی هم در مقابل این اقدام سکوت کرد و اگر یک تیر چراغ برق به جای ایشان می‌نشاندند ثمرش بیشتر بود! ایشان 100 درصد طرفدار معین خودرو بودند. در همین قرارداد یک طرفه معین خودرو قید کرده بود که ظرف 75 روز به شما ماشین می‌دهیم و ما عم علیرغم تمام ناملایمات گفتیم که امیدواریم ظرف این مدت ماشین را به ما تحویل بدهد.

بعد از مدت چند ماه که گذشت برخی مشتریان که به شرکت مراجعه کرده بودند، گفتند: «آقا، ما مراجعه کردیم؛ این شرکت اصلاً هیچ ماشینی ندارد!» در مراجعات می‌گوید که «من هنوز تحویلی‌های بهمن را ندادم، حالا چه برسد به کسانی که در اسفند ثبت‌نام کرده‌اند!»

داستان بیخ پیدا کرد و همه‌ی مشتریان هر روز می‌رفتند و معترض می‌شدند. شرکت می‌گفت: «اولاً من تمام تعطیلات را کم می‌کنم چون نوشتم روز کاری؛ ثانیاً پنج‌شنبه‌ها روز کاری محسوب نمی‌شود!» ما هم به تمام مراجع ذی‌صلاح مراجعه کردیم و گفتیم که پنج‌شنبه‌ها روز کاری است، این‌طور نیست که هر شرکتی که دلش بخواهد، یک روز را تعطیل کند و در هفته حسابش نکند.

اما این شرکت با بهانه‌های واهی می‌گفت پنج‌شنبه روز کاری نیست. ما هم گفتیم: «خیلی خب، اصلاً پنج‌شنبه روز کاری نیست!» به‌هرحال، طبق محاسبه‌ی خودشان، ۷۵ روز کاری گذشته، و حالا که رسیده‌ایم به تیر و مرداد، باید ماشین‌های ما آماده باشند. یعنی پنج ماه از سال گذشته و هنوز ۷۵ روز کاری‌شان هم نشده! ولی شرکت همچنان همین روال را ادامه داده.

تا این لحظه‌ای که من با شما صحبت می‌کنم، علی‌رغم تمام تأخیرهایی که در تحویل خودروها اتفاق افتاده از جمله برای خودِ بنده که در نهایت در آبان ۱۴۰۳ ماشین را تحویل گرفتم، یعنی بعد از ۸–۹ ماه خودرو خود را گرفتم. همین تحویل هم فقط زمانی انجام شد که خودمان رفتیم آنجا و کلی خواهش و التماس و تمنا کردیم تا ماشین را به ما بدهند.

 

سود تاخیری در کار نیست 

و اما داستان سود تأخیر... که کلاً هیچ‌کس، علی‌رغم همه‌ی پیگیری‌ها، تا این لحظه نتوانسته از این شرکت حتی یک ریال بگیرد. چه آن‌هایی که رفتند شکایت کردند، چه آن‌هایی که خود شرکت بهشان گفته بود که «می‌دهیم، فرم پر کنید.» ولی تا این لحظه، حتی یک ریال هم به کسی پرداخت نشده است.

 

خودروهای ثبت‌نامی سر از بازار آزاد درآورد! 

ماجرای معین خودرو حالا به بخش‌های جالب‌ترش رسیده، یعنی به موضوع تحویل خودرو. این شرکت، تعدادی از خودروهای تویوتا لوین 1800 سی‌سی هیبریدی را وارد کرده بود. خودروهایی که یا رنگ‌های خاصی داشتند یا جزو سری‌های S.E بودند. سری‌های S.E در واقع نسخه‌های اسپرت محسوب می‌شوند که دارای یک‌سری آپشن‌ها و امکانات بصری بهتر هستند؛ مثل سپرهای اسپرت، مانیتور متفاوت، صندلی‌های برقی یا صندلی‌های چرمی برقی و سایر امکاناتی که طبیعتاً باعث بالا رفتن قیمت خودرو می‌شوند.

بعد از مدتی، با وجود اینکه بسیاری از مشتریان در صف نوبت تحویل خودرو بودند، بازار پر شد از لوین اسپرت. همین موضوع باعث شد بچه‌ها پیگیری کنند و متوجه شدند که شرکت معین خودرو، بدون اینکه خودروها را طبق نوبت به ثبت‌نام‌کنندگان تحویل دهد، به نوعی با زد و بند، ماشین‌ها را به نمایشگاه‌داران یا دوستان خودش فروخته و این خودروها از طریق بازار آزاد در حال عرضه شدن هستند.

حالا اینکه این خودروها چطور از بازار آزاد سر درآورده‌اند، الله اعلم! آیا توسط کارکنان یا افراد خاصی در شرکت، خارج از نوبت تحویل گرفته شده‌اند؟ چه سازوکاری داشته؟ تا این لحظه، هیچ پاسخ شفافی به هیچ‌کس داده نشده.

ما بابت این ماجرا از شرکت معین خودرو شکایت کردیم و موضوع را از سازمان تعزیرات، قوه قضائیه، سازمان حمایت از مصرف‌کننده و... پیگیری کردیم اما تا این لحظه جوابی به ما نداده است.

خودروهای این شرکت به دو دسته تقسیم شده بودند: کرولا و لوین؛ که فقط از نظر ظاهری کمی متفاوت بودند، وگرنه طبق ادعای شرکت، قیمت و آپشن‌هایشان تقریباً برابر بودند اما شرکت، براساس اینکه شما کرولا ثبت‌نام کرده‌اید یا لوین، نوبت‌دهی متفاوتی اعمال می‌کرد.

مثلاً اگر کرولا ثبت‌نام کرده بودی، می‌گفتند «کرولا نداریم، فقط لوین موجوده، اگر می‌خواهی همینه، اگر نمی‌خوهای، برو چند ماه دیگه منتظر شو!» این مسئله باعث دوگانگی و سردرگمی مشتری‌ها شده بود. برخی مجبور می‌شدند خودرو را تعویض کنند، برخی دیگر هم ناچار بودند همان خودروی پیشنهادی شرکت را قبول کنند.

یکی دیگر از ماجراها مربوط به مدل خودروها بود. این شرکت خودروها را در دو مدل ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ عرضه می‌کرد. مدعی بود کسانی که مدل ۲۰۲۳ را تحویل می‌گیرند، مشمول سود تأخیر خواهند شد. اما تا این لحظه، هیچ‌گونه سودی به آن‌ها پرداخت نشده است.

از طرفی، کسانی که مدل ۲۰۲۴ را می‌خواستند تحویل بگیرند، باید یک برگه را امضا می‌کردند که در آن قید شده بود: «ما هیچ‌گونه حق تأخیر یا سودی از شرکت مطالبه نداریم و نخواهیم کرد.»

اما پرسش اینجاست: آیا کسی که خودرو را با یک ماه تأخیر تحویل گرفته با منی که با ۷ ماه تأخیر تحویل گرفتم، باید یک برگه را امضا کنیم؟ آیا سود تأخیر یک ماه و هفت ماه برابر است؟ با این حال، شرکت معین خودرو در این‌باره نیز پاسخ روشنی به ما نداد و صرفاً مدعی بود حق با اوست!

 

تحویل خودرو رنگ‌دار و استوک به اسم خودرو صفر! 

مهمترین موضوعی که درباره خودروهای تحویلی شرکت معین خودرو وجود دارد، رنگ‌دار بودن این خودروهاست. دوستانی که پس از زجرهای فراوان موفق شدند خودرو خود را تحویل بگیرند، خودروها را برای فروش به بازار بردند و لذا لازم بود که خودرو را کارشناسی کنند. در این کارشناسی‌ها که در مراکز معتبر صورت گرفته بود، مشخص شد که 80 درصد خودروها مورد دار است. از خراب شدن رنگ خودرو به دلیل فضله پرنده، رنگ شدگی خودروها، استوک بودن قطعات و حتی رنگ شدگی کامل یک قطعه ایراداتی بود که خودروهای صفر تحویلی معین خودرو داشت و این شرکت تمام ایرادات را کتمان می‌کرد.

اعتراضات دوستان باعث شد که معین خودرو شفاهاً (و نه کتباً) بگوید که شما خودرو را برای کارشناسی بیرون ببرید و اگر ایراد داشت برگردانید.

بنده جزو کسانی بودم که برای تحویل گرفتن خودروی کرولا به شرکت مراجعه کردم. وقتی رسیدم، به من گفتند که خودروی کرولای ۲۰۲۴ موجود نیست و باید تقاضا بدهم که خودروی کرولا را با خودروی لوین تعویض کنم. گفتم باشه. یک برگه‌ای را امضا کردم و بدون پرداخت هیچ وجهی، خودروی کرولا را با لوین تعویض کردم.

بعد گفتیم حالا که خودرو تعویض شده، لطفاً خودروی لوین را هم تحویل بدهید. گفتند: "برو به انبار فلان، ماشینت را آنجا تحویل بگیر." رفتیم انبار. بعد از کلی دوندگی، کاغذبازی و امضای یک فرم که در آن نوشته شده بود من هیچ‌گونه حق اعتراضی در حال و آینده ندارم و ...، بالاخره ماشین‌مان را تحویل گرفتیم.

مسئول تحویل آنجا، به‌محض اینکه من را دید، ماشین را سریع آورد و گفت: "فوراً امضا کن و برو!" گفتم: "آقا، اجازه بدهید ماشینم را ببینم، یک رویت اولیه بکنم." گفت: "نه، اینجا چنین امکانی وجود نداره!" مثل مکان‌هایی که اصلاً امکان حضور مشتری نیست، خیلی سریع ما را راه انداختند و گفتند برو بیرون.

من همان‌جا با کارشناس تحویل صحبت کردم و گفتم: "آقا، صددرصد مطمئن هستید که ماشین سالمه؟" گفت: "آقا، اصلاً شک نکن، ماشین سالمه."

من برای این گفته شاهد دارم؛ چون با یکی از دوستانم برای تحویل خودرو رفته بودم. خودرو را تحویل گرفتیم. من ماشین را گذاشتم روی خودروبر و بردمش مرکز کارشناسی عبادی.

وقتی ماشین را به مرکز کارشناسی عبادی بردم، مشخص شد که روی گلگیر عقب، به‌وضوح به‌اندازه یک وجب لیسه دارد. برگه کارشناسی مهر و امضا شده‌ی مرکز تشخیص رنگ عبادی الان دست من است. به کارشناس گفتم: "آقا، مگه می‌شه؟" گفت: "بله، اینجا لیسه دارد و ما باید این موضوع را مهر و امضا کنیم." که کردند.

عصر بود و شرکت تعطیل شده بود. برگشتم شرکت، گفتند ما تعطیل می‌کنیم. انبار هم گفت: "من ماشین تحویل نمی‌گیرم!" حالا منی که از شهرستان آمده بودم، مانده بودم با خودرویی که لیسه دارد و در تهران هیچ‌کسی هم پاسخگو نبود.

خلاصه تا صبح کنار ماشین صبر کردیم. صبح که شد، دوباره ماشین را بردیم انبار و گفتیم: "آقا، داستان اینه(ماشین لیسه دارد)." گفتند: "نه، ما نمی‌تونیم قبول کنیم. باید خود آقای کاوه( که همه‌کاره شرکت معین خودرو است) به ما بگوید."

رفتیم با آقای کاوه صحبت کردیم. گفت: "حالا من یه مبلغی از قیمت ماشین کم می‌کنم، همون رو بهت می‌دم، این ماشین رو بردار." گفتیم: "آقا، ما ماشین سالم ثبت‌نام کردیم. برای چی باید خودرویی بخریم که رنگ‌دار و لیسه‌دا است؟" من قبول نکردم. گفت: "باشه، پس ماشین رو ببر بده داخل پارکینگ."

این همه راه رو دوباره از معین‌خودرو تا پارکینگ کوبیدم و رفتم. ماشین را تحویل پارکینگ دادم. مسئول پارکینگ  قبول نکرد و گفت: "نه، این ماشین درِش خط داره." گفتم: "آقا، لیسه به کنار، اصلاً این خط از طرف ما نیست. ما ماشین رو با خودروبر آوردیم، فیلم و عکسش هم هست. با همون خودروبر هم برش گردوندیم."

بهانه‌های واهی می‌آوردند که خودرو رو از ما تحویل نگیرند. ولی همین دعوایی که سر پارکینگ درگرفت، باعث شد من به یک نکته مهم پی ببرم: اینها  شماره‌ی شاسی ماشین را چک کردند تا ببینند این خط روی درب ماشین از قبل بوده یا نه. گفتم: "برو فایل عکس‌های این خودرو رو بیار." چون این خودروها قبل از تحویل به مشتری، همگی دارای عکس و فیلم‌هایی در فایل‌هایی مشخص هستند که کاملاً به سمع و نظر آقای کاوه و کارشناسان شرکت می‌رسد.

یعنی شرکت با علم به اینکه خودرو ایراد دارد، آن را تحویل مشتری می دهد، بدون اینکه اطلاع بدهد. حتی قسمتی که لیسه شده بود، وقتی مسئول پارکینگ دید، گفت: "آره، این مشخصه. مگه بهت نگفتن؟" گفتم: "نه تنها نگفتن، بلکه به عمد بهم گفتن که ماشین کاملاً سالمه، بردار ببر استفاده کن."

به‌هرحال، این روندی که الان دارم برای شما تعریف می‌کنم، بیش از ۸ ساعت طول کشید تا بالاخره رفتند و پروفایل عکس‌های ماشین را با شماره شاسی چک کردند. دیدیم بله، همان خطی که می‌گفتند روی درب بوده، از قبل وجود داشته است. یعنی هم لیسه داشته، هم خط و خش، و شرکت هم از این موضوع مطلع بوده ولی به ما نگفته است.

ما در نهایت این خودرو را تحویل شرکت دادیم. گفتند: «دوباره به انبار دماوند، در آن‌سوی تهران، مراجعه کنید تا خودروی دیگری به شما تحویل دهیم.» مجدداً بنده حرکت کردم و به آن‌سوی تهران رفتم؛ مجدداً دوندگی، کاغذبازی، اخذ مهر و امضا، و اثر انگشت تکرار شد.

در نهایت خودرویی به ما تحویل دادند. در محل تحویل، اجازه خروج خودرو را نمی‌دادند. گفتند: «اینجا یک نفر حضور دارد، فردی غیررسمی با امکانات محدود، که صرفاً یک بررسی ظاهری با چند دستگاه ساده انجام می‌دهد.» آن فرد نیز اظهار داشت: «سالم است.» حال آن‌که واقعاً خودرو سالم بوده یا خیر، مشخص نیست. ما خودرو را تحویل گرفتیم، روی خودروبر قرار دادیم و منتقل کردیم.

کلیه هزینه‌هایی که بابت خودروی قبلی پرداخت شده بود  از جمله هزینه خودروبر و کارشناسی خودرو  را شرکت معین خودرو حتی به میزان یک ریال به بنده پرداخت نکرد. همچنین بابت تأخیر هشت‌ونیم ماهه در تحویل خودرو نیز تا این لحظه هیچ مبلغی پرداخت نشده و به‌نظر نمی‌رسد که قصدی برای پرداخت وجود داشته باشد.

به افرادی که اعتراض کرده‌اند، نامه ارسال نموده‌اند یا حتی از طریق وکیل پیگیری کرده‌اند نیز اعلام شده است: «شما همان‌جا برگه‌ای امضا کرده‌اید که در آن قید شده هیچ‌گونه طلب و ادعایی ندارید.» شرکت به آن برگه استناد می‌کند و حتی تا این لحظه یک ریال نیز به هیچ‌یک از افراد پرداخت نکرده است.

 

۹ ماه انتظار و نهایتاً تحویل خودرو بدون پلاک 

نکته دیگر پلاک خودروها بود؛ شرکت معین خودرو با استناد به بندی در قرارداد کذایی خودرو خود آورده است که اگر بتوانم خودرو را پلاک می‌کنم. برگه‌ای به شما می‌دهد که شخصاً خودرو را بدون پلاک از شرکت معین خودرو ایرانیان تحویل می‌گیرم و مسئولیت اینکه پلاک نشده را قبول کرده و تا زمانی که خودرو پلاک نشده حق استفاده از آن را ندارم و از شما امضا و اثرانگشت می‌گیرد.

برای بنده یک ماه طول کشید که پلاک بیاید و بعد از 8 و نیم ماه که خودرو به دست من رسید یک ماه هم طول کشید تا خودرو به دست من برسد و انگار یک ماه یک آهن پاره در پارکینگ داشتم.

 

کلاه‌برداری در روز روشن! 

اواسط سال 1403، دو شرکت دیگر یعنی برساوش و سایپا نیز عرضه کننده تویوتا کرولا و لوین به بازار شدند. کرولا این خودرو را با مبلغ زیر دو میلیارد قرار است که خودرو کرولا را تحویل مردم دهد. شرکت برساوش نیز مشابه معین خودرو از نفرات اول دو میلیارد و 47 و از ثبت نام کنندگان بعدی مبلغ 2 میلیارد و 350 میلیون تومان پول گرفت.

بعدها آقای ضیغمی اعلام کرد که در اعلام قیمت این ماشین اشتباهی انجام شده و 19 هزار یورویی که شرکت‌ها اظهار کرده‌اند درست نیست بلکه قیمت کرولا و لوین 13 هزار و 500 یورو است یعنی عملاً معین خودرو قیمت را با 6 هزار و 500 یورو بیش اظهاری به گمرک اعلام کرده است که خدا می‌داند این اشتباه تعمدی بوده است یا سهوی!

بعد از این صحبت‌ها ضیغمی گفت که این خودرو اکنون با قیمت کمتری به دست مشتری می‌رسد اما به ما که خودرو را گران خریده بودیم، ریالی پرداخت نشد. کسانی که این خودرو را معین یا برساوش با دلار 60 تا 70 تومان با قیمت 2 میلیارد و 350 تحویل گرفتند اما متقاضیان بعدی با دلار 90 هزارتومان این خودرو  را قیمت کمتری تحویل گرفتند این درحالی است که قیمت این ماشین باید با دلار و یورو بالا می‌رفت. این اتفاق درحالی افتاد که سایپا همین ماشین را با دلار 90 تومنی کمتر از 2 میلیارد قیمت‌گذاری کرده حال چطور ممکن است معین خودرو با دلار 60 تومانی این خودرو را گران‌تر از سایپا به دست مشتری داده است؟