آیت الله استادی در این مراسم که  در شام وفات حضرت زینب کبری (س)  برگزار گردید در ابتدا به مقام آن حضرت و ایراد خطبه ایشان در مجلس یزید پرداخت و در ادامه به ابعاد شخصیتی و زندگانی حضرت آیت الله صافی اشاره کرد و اظهار داشت: زندگی مرحوم حضرت آیت الله صافی را اگر بخواهیم به عنوان کتاب مطرح کنیم این کتاب بخش‌های مختلفی دارد، جامعیت ایشان باعث شده تا عنوان‌های مختلفی داشته باشد که برای هر عنوان باید جلسه‌ای برای آن گرفته شود هر عنوانش می‌تواند یک قسمت بزرگ از یک کتاب باشد.

وی افزود: ابتدا از خاندان ایشان از پدر، مادر، برادر و این خاندان دوست داشتنی هستند که باید راجع به این آنان صحبت بشود. فصل بعدی ایام تحصیلی ایشان در گلپایگان، شاید ده سال یا بیشتر که در زمان رضا خان و در زمانی که شدت مخالفت و اذیت زیاد بوده است کمتر کسی در آن دوران حاضر می‌شود درس بخواند اینها برای ما طلاب درس است. شدت، زحمت، اذیت، عدم اقبال مردم، مسخره کردن اما آنکه تشخیص داده به اسلام خدمت کند کار خود را می‌کند.

استاد حوزه علمیه قم در ادامه بیان داشت: پس از آمدن آیت الله العظمی بروجردی، ایشان شانزده سال در درس ایشان شرکت کرد و به معنای دیگر کمک ایشان بوده و به معنای دیگر معتمد ایشان. بعد از رحلت آیت الله بروجردی ۳۴ سال در کنار آیت الله العظمی گلپایگانی. هم استفاده می‌کرد هم مورد مشورت ایشان بود و هم در تمام قضایا به ایشان کمک می‌کرد و ۳۰ سال هم دوران مرجعیت ایشان است.

عضو جامعه مدرسین با بیان اینکه هر کدام از این فصل‌ها، شایسته است درباره‌اش بحث بشود، افزود: همه آنها جهات آموزندگی برای حوزه‌ها، اهل علم، فضلا، علما و … دارد، ایشان از اوایل جوانی تا روزهای آخر زندگی به مدت هشتاد سال به نویسندگی پرداخت. نوشته‌های ایشان همه هدفمند است. کتاب منتخب الاثر را در جوانی نوشته و کسانی که اهل تألیف باشند می‌دانند که ایشان چه کرده از چهار صد کتاب شیعه و سنی روایات مربوط به دوازده امام استخراج شده در زمان ما برای این جور کارها، یک تیم و گروه آن را انجام می‌دهند، اما ایشان یک‌نفره در جوانی این کار را کرده، ایشان با این کار می‌خواستند عقیده شیعه را محکم کنند، بعضی از علمای بزرگ درباره این کتاب گفته‌اند خوب بود در هر خانه از خانه‌های شیعه یا روحانی شیعه، یکی از این کتاب وجود داشت.

این استاد حوزه علمیه، فصل بعدی زندگی آیت الله صافی را تألیفات ایشان برشمرد که بیشتر از صد مورد است و گفت: یکی دیگر از کارهای ایشان این بوده که مردم را با امامت آشنا کند یکی از روشنفکرانی است که باید نامش برده شود که هم روشنفکر بود هم عالم و هم فقیه و از همه روشنفکران، روشنفکر تر بود.

آیت الله استادی، در مورد حمایت ایشان از نظام اسلامی ادامه داد: حمایت ایشان از نظام اسلامی نه فقط در این دوران، بلکه از اول نظام یکی از حامیان نظام اسلامی بود. در مسائل نظام ورود می‌کرد، و مواظب بود چیزی کم یا زیاد نشود با اخلاص و خلوص، کسانی را که با ایشان دیدار می‌کردند راهنمایی می‌کرد. حمایت یعنی همین، حمایت یعنی تعریف به جا و انتقاد به جا. حمایت از اسلام و مردم یعنی همین ارتباط با مردم ایشان به مسائل اجتماعی ورود می‌کرد و می‌دانست که چه می‌گذرد.

وی افزود: فصل بعدی زندگی ایشان، راجع به اخلاق ایشان با دوست و دشمن است. ما باید از این بزرگواران درس بگیریم. یکی دیگر از کارهای آن بزرگوار استقلال حوزه بود، بعضی این استقلال حوزه را بد معنی می‌کنند، استقلال حوزه به این معنا نیست که به حوزه علمیه قم کمک مالی نشود،کمک مالی به حوزه صرفا برای اداره آن است؛ مستقل بودن به این معنا است که حوزه علمیه به این طرف و آن طرف وابسته نباشد، وابستگی به این دولت و آن دولت نداشته باشد در یک جلسه ایشان تصریحاً فرمود، وقتی ما به این طرف و آن طرف وابستگی نداشته باشیم روزهایی که از نظام حمایت می‌کنیم مردم حرف ما را قبول می‌کنند. اگر کار خوبی کردند حمایت کنیم و اگر کار بدی کردند انتقاد کنیم. معنی استقلال همین است، یعنی حوزه باید فکراً مستقل باشد، اما اگر کمکی به حوزه شود به طلاب داده نمی‌شود و فقط برای اداره حوزه است و اینهای که می‌گویند، مستقل شوید منظورشان مالی نبوده معنی استقلال این است که به جناحی وابستگی ایجاد نشود. و این سبکی است که عقل و منطق می‌پذیرد، ما باید ناظر بوده و مترصد این باشیم، خوب را خوب بگوییم و بد را بد. در جای خود تعریف و در جای خود انتقاد و راهنمایی این طور حمایت از دولت، نظام و رهبری است.

آیت الله استادی در پایان با بیان اینکه چه کار کنیم که مردم به ما گرایش پیدا کنند، ادامه داد: ما باید کاری کنیم که مردم به ما گرایش پیدا کنند و به ما علاقه مند شوند، مردم کسی را می‌خواهند که ملأ باشد، عالم به زمان باشد بداند آسیب‌ها چه هستند و چه کاری برای کاهش آسیب‌ها وجود دارد و در مسائل بی تفاوت و بی توجه نباشد. بعضی‌ها می‌گفتند که دخالت نکردن فضیلت است، اما آیت الله صافی ثابت کرد که دخالت کردن فضیلت است، در سیاست و دین روحانیون شیعه نباید بی تفاوت باشند و باید توجه داشته باشند.