میرمعظم ابراهیمی_خبرگزاری موج اردبیل،تاثیرگذاری فضای مجازی در تبلیغات و هدایت افکار عمومی در حال افزایش است. فعالین این عرصه، با آگاهی از قدرت تاثیرگذاری خود، در ارتباط با کاندیداهای مجلس شورای اسلامی، بازی هوشمندانه‌ای را در پیش گرفته‌اند.

با رواج گسترده استفاده از فضای مجازی، فعالین این حوزه از ابزار قدرتمندی برای اطلاع رسانی، تبلیغ، تخریب، بایکوت و اقناع افکار عمومی برخوردار شده‌اند. با نگاهی کلی می‌توان سه دوره متفاوت در استفاده از ابزارهای متمدنانه اصلی تبلیغات انتخاباتی را تشخیص داد که از دوره عکس / بنر به تبلیغات چاپ شده در روزنامه و در نهایت به رقابت در عرصه فضای مجازی رسیده است. بدیهی است که در این دوره رقابت اصلی در تسلط بر فضای مجازی است و از قدرت دو ابزار قبلی به میزان زیادی کاسته شده است.

فعالین فضای مجازی عموما جوانانی هستند که در روزهای عادی وقت خود را صرف توزیع اخبار و اطلاعات مهم استان می‌کنند. همین صرف زمان این قدرت را به آنها می‌دهد که بتوانند به درآمدزایی از ابزار خود بیاندیشند و در بازی با قدرت‌های سیاسی-اقتصادی وارد شده و ضلع سوم قابل اعتنایی در این زمینه باشند.

اگر فعالین انتخاباتی حوزه تولید فکر و ایده و توزیع آن را به دو دسته اصلی روشنفکران مستقل و طرافداران حزب و کاندیدا تقسیم کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که دسته اول در سطح استان اردبیل تقریبا وجود خارجی ندارند و اکثریت مطلق فعالین این حوزه در دسته طرفداران یک کاندیدا یا حزب دسته‌بندی می‌شوند.

باید توجه داشت که هر حرکت سیاسی به صورت طرفداری از یک حزب یا کاندیدای خاص، دارای هدف اصلی ورود به عرصه قدرت و بهره‌مندی از مزایای آن است. با نگاهی به تاریخچه کارکرد نمایندگان و صاحبان قدرت در ارتباط با زحمتکشان ستادی، روشن می‌شود که نگاه ابزاری به این افراد و در روی دیگر سکه، نگاه ابزاری فعالین ستادی به نمایندگان،  عموما باعث می‌شود تا بعد از چهار سال، یکی از طرفین در میزان استفاده ابزاری از طرف مقابل احساس نارضایتی داشته باشد. با توجه به قرار گرفتن قدرت در دستان نماینده، احتمالا در خصوص اکثر فعالین ستادی، طرف ناراضی فعالین ستادی باشند. میزان رضایت یا نارضایتی می‌تواند بستگی به شرایط و عملکرد متفاوت افراد، متفاوت باشد.

با این وجود به خاطر شرایط وابستگی فعالین ستادی به خاطر عملکرد نسیه و تکیه بر مرام و معرفت، که عموما برداشت‌های کاملا متفاوتی از آن می‌توان داشت، باعث شده است تا گروهی جدید از فعالین سیاسی ایجاد شود که حساب و کتاب نسیه را به کناری نهاده و به صورت نقد وارد معامله با کاندیداها شوند. در این روش زحمتکشانی که عموما امکان مظلوم شدن در فردای رسیدن به قدرت برایشان فراهم بود، با هوشمندی حساب شده سیاسی، حساب و کتاب را قبل از رسیدن کاندیدا به قدرت انجام دهند تا از احتمال مظلوم شدن بگریزند. اگر چه امکان نقد این عمل توسط روشنفکران مستقل وجود دارد، ولی نقد آن از طرف طرفداران کاندیداها محلی از اعراب ندارد.

نمونه بارز استفاده ابزاری از فعالین مجازی، در انتخابات دور قبل مجلس بود. کانال‌های تمام هم و غم خود را برای اهداف حزبی خرج کردد، از مزایای قدرت بی‌نصیب ماندند و عموما افراد دیگری از مزایای قدرت بهره‌مند شدند و اهمیتی درخور به فعالین عرصه مجازی داده نشد و این فعالین برای ابزار شدن تا انتخابات بعدی به حال خود رها شدند.

این رهاشدگی با تجزیه و تحلیل درست و صحیح از طرف فعالین مجازی، به یک فرصت برای این افراد تبدیل شد و با هوشمندی و اتحاد هرچند شکننده این افراد، شرایط بازی به نحو روشنی در حال تغییر است.

این تغییر به علت نفعی که برای جوانان عادی و فاقد قدرت، در شرایط عادی، می‌رساند و برای مذاکره با کاندیداها دست بالاتر را از آن آنها می‌کنند، مثبت و قدمی رو به جلو محسوب می‌شود. این تغییر شرایط بازی حاکی از اینست که هوش مجازی در ارتباط با دنیای سیاست و اقتصاد در حال تبدیل به ضلعی قابل اعتنا و قدرتمند است.