، صنعت شیشه ایران، از تولید شیشه تخت و بلورجات گرفته تا تامین مواد اولیه و ورود به حوزه انرژی های تجدیدپذیر، در سال های اخیر به صنعتی اثرگذار در زنجیره تولید کشور تبدیل شده است. با وجود مزیت های نسبی انرژی، منابع انسانی متخصص و مواد اولیه، این صنعت ظرفیت بالایی برای توسعه صادرات و افزایش ارزش افزوده دارد. در آستانه برگزاری هشتمین نمایشگاه بین المللی شیشه و تجهیزات وابسته تهران، که از ۱۲ تا ۱۵ دی ماه ۱۴۰۴ در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار می شود، در همین باره ابراهیم عسگریان، رئیس اتحادیه صنعت شیشه ایران و حسین زجاجی، دبیر انجمن صنعت شیشه ایران، فرصتی برای بررسی وضعیت صنعت و اهمیت برگزاری نمایشگاه فراهم کرد.

ابراهیم عسگریان با اشاره به فعالیت های گروه صنعتی شیشه کاوه گفت: این مجموعه تولیدکننده انواع بلورجات است و هم اکنون دارای ۷ کوره فعال در استان های مختلف کشور می باشد. در حوزه بطری سازی، سه واحد تولیدی فعال داریم و در بخش شیشه تخت شامل فلوت، شیت و مشجر، ۶ کارخانه فلوت و سه کوره مشجر مشغول به تولید هستند. دو کارخانه جدید نیز در حال نصب ماشین آلات هستند که تا سال آینده به بهره برداری خواهند رسید.

وی در ادامه با تاکید بر اهمیت تامین مواد اولیه افزود: در حوزه مواد اولیه شامل سیلیس، سودولامیت و سایر نیازها، فرآوری داخلی انجام می شود تا از ظرفیت های داخل کشور بیشترین بهره وری حاصل شود. همچنین در بخش کربنات سدیم، یک واحد ۵۰۰ هزار تنی در مراغه و یک واحد یک میلیون تنی در فیروزآباد شیراز فعال است که بخشی از آن تا سال آینده به بهره برداری خواهد رسید.

عسگریان با اشاره به فعالیت های گروه صنعتی کاوه در حوزه انرژی گفت: در حوزه متانول، بزرگترین واحد متانول جهان در مسیر تولید تا اسکله در حال بهره برداری است. همچنین با حمایت ریاست جمهوری، مسئولیت احداث ۷۰۰۰ مگاوات نیروگاه خورشیدی و بادی به ما واگذار شده و امید داریم تا پایان سال جاری یک میلیون مگاوات نیروگاه خورشیدی به بهره برداری برسد.

رییس اتحادیه صنعت شیشه ایران در خصوص وضعیت کلی صنعت گفت: صنعت شیشه ایران هم اکنون به ظرفیت کامل رسیده و حدود ۴۰ تا ۴۵ درصد تولیدات صادر می شود، اما تحریم ها صادرات را دشوار کرده است، زیرا نیازمند ال سی، نظام بانکی و اعتباردهی بین المللی هستیم که فعلا فراهم نیست. علاوه بر صادرات، نوسازی خطوط تولید و ناوگان حمل و نقل نیز با محدودیت های جدی مواجه است.

همچنین حسین زجاجی، دبیر انجمن صنعت شیشه ایران، با بیان آمار تولید در سال ۱۴۰۴ افزود: پیش بینی تولید شیشه در کشور ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تن است که شامل ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تن شیشه تخت، ۹۰۰ هزار تن شیشه بسته بندی، ۴۲۰ هزار تن ظروف رومیزی و ۵۰ هزار تن سایر محصولات می شود. بیش از ۵۰ درصد تولید مازاد بر نیاز داخلی است و باید برای صادرات استفاده شود. میزان صادرات فعلی بیش از یک میلیون تن است، هرچند به دلیل محدودیت هایی مانند نبود عضویت در WTO و مشکلات نقدینگی، صادرات با ۲۰ تا ۳۰ درصد زیر قیمت جهانی انجام می شود.

زجاجی درباره تاثیر ناترازی انرژی بر تولید توضیح داد: در واحدهای دارای کوره، قطع برق و گاز باعث توقف تولید می شود و این معادل از دست رفتن ۴۰ درصد سرمایه گذاری است. بیش از ۶۰ واحد صنعتی دارای کوره هستند و مجموع سرمایه گذاری در صنعت شیشه بیش از چهار میلیارد دلار است. در واحدهای جانبی مانند شیشه خودرو و شیشه نشکن، توقف های سه تا چهار روزه و افزایش هزینه ها مشکلات فراوانی ایجاد می کند.

دبیر انجمن صنعت شیشه ایران تاکید کرد: تامین تجهیزات از نظر کمی انجام شده است، اما محدودیت تکنولوژیک باعث شده نتوانیم به تولید محصولات با ارزش افزوده بالا برسیم. با رشد سالانه ۴ درصدی، هنوز شیشه هایی با قیمت ۷۰۰ تا ۸۰۰ دلار تولید نمی کنیم. انتقال تکنولوژی پیشرفته و بهره گیری از دانش فنی ضروری است.

وی در ادامه افزود: بالای ۹۵ درصد واحدهای صنعتی خصوصی هستند و بیش از ۵۰ درصد محصولات صادر می شود. با این حال نبود دیپلماسی اقتصادی و سیاست های محدودکننده قیمت گذاری، بخش زیادی از حمایت ها را ناکارآمد کرده است. حتی افزایش ۲۰ تا ۲۵ درصدی قیمت محصولات نیز محدود باقی مانده است.

عسگریان با اشاره به هشتمین نمایشگاه بین المللی شیشه و تجهیزات وابسته گفت: نمایشگاه ها در سراسر جهان برگزار می شوند و نقش مهمی در معرفی ظرفیت ها، انتقال فناوری و نوآوری دارند. سرانه مصرف شیشه از ۳ تا ۴ کیلو به حدود ۱۵ کیلو رسیده که نشان دهنده نوآوری، اشتغال و توسعه صنعت است. نمایشگاه ها این امکان را می دهند که تولیدکنندگان و مصرف کنندگان با محصولات متنوع مانند شیشه دوجداره، سه جداره، لمینه، ضدگلوله و آینه های رنگی آشنا شوند.

زجاجی نیز افزود: نمایشگاه ها سکویی برای معرفی توانمندی های داخلی، تبادل دانش فنی و اطلاع رسانی هستند. بسیاری از محصولات داخلی که در ذهن مردم خارجی تصور می شود از خارج آمده، در ایران تولید می شوند. این فرصت موجب ارتقای همکاری های فناورانه و افزایش ارزش افزوده محصولات و صادرات می شود.