، در نتیجه انتخابات پارلمانی عراق، ۱۵۷ نماینده شیعی بزرگترین فراکسیون پارلمان عراق را تشکیل دادند. این رویداد، مهم‌ترین گام پس از انتخابات برای تشکیل دولت جدید در این کشور است و به‌زودی به معرفی نامزد نخست‌وزیری و تکمیل کابینه منجر خواهد شد. نکته مهم این است که تحولات مذکور برای سیاست خارجی ایران در حوزه خاورمیانه اهمیت زیادی دارد.

جریان‌های تشکیل‌دهنده این فراکسیون سال‌هاست که روابط دوستانه و مبتنی بر احترام متقابل با جمهوری اسلامی دارند و بارها بر لزوم گسترش همکاری‌های همه‌جانبه با تهران تأکید کرده‌اند. با توجه به اینکه  دولت آینده عراق با محوریت این فراکسیون شکل خواهد گرفت، به احتمال زیاد دولت بعدی عراق اولویت بیشتری به پروژه‌های مشترک اقتصادی با ایران خواهد داد؛ از جمله توسعه میادین نفتی مشترک، افزایش مبادلات تجاری (که هم‌اکنون به بیش از ۱۲ میلیارد دلار در سال رسیده)، تکمیل خطوط ریلی شلمچه-بصره و کربلا-نجف-تهران، و همکاری در حوزه برق و انرژی.

از منظر امنیتی، ادامه همکاری نزدیک با الحشد الشعبی و نیروهای مسلح عراق، به استمرار مبارزه مشترک با باقی‌مانده داعش و جلوگیری از نفوذ گروه‌های تکفیری کمک خواهد کرد؛ تجربه‌ای که در سال‌های گذشته بارها ثابت کرده برای امنیت مرزهای غربی ایران حیاتی است.

بعد دیگر این تحولات این است که ثبات سیاسی عراق به معنای کاهش احتمال تنش‌های قومی و مذهبی محسوب می‌شود، امری که می‌تواند به‌طور مستقیم به امنیت ملی ایران و آرامش در استان‌های هم‌مرز کمک کند. به عبارت دیگر، هرچه دولت بغداد قوی‌تر، منسجم‌تر و دوست‌تر باشد، ایران نیز در حوزه امنیت، تجارت و انرژی سود بیشتری می‌برد.

در ادامه این تحولات، روز سه‌شنبه (۲۷ آبان) خبری در مورد گفتگوی تلفنی عراقچی با ایمن الصفدی، همتای اردنی خود بود. این گفتگو که بیش از دو ساعت طول کشید، در ادامه تماس‌ها و دیدارهای متعدد دو وزیر طی یک سال گذشته انجام شد. موضوعات اصلی این تماس عبارت بودند از: بررسی آخرین وضعیت غزه و ضرورت ارسال کمک‌های بشردوستانه، تحولات سوریه و اهمیت حفظ تمامیت ارضی و امنیت این کشور، تسهیل ترانزیت کالا و انرژی از مسیر اردن به عراق و بالعکس.

اهمیت این تماس برای جمهوری اسلامی ایران را می‌توان در چند خلاصه کرد:

۱. تقویت مسیرهای ترانزیتی جایگزین: با توجه به تحولات سوریه، مسیر بندر عقبه-بغداد به‌عنوان یکی از گزینه‌های مهم برای صادرات و واردات ایران مورد تأکید قرار گرفت.

۲. تثبیت کانال ارتباطی پایدار با یک کشور کلیدی عربی: اردن به‌عنوان عضو اتحادیه عرب و دارای روابط نزدیک با اروپا و آمریکا، پل مهمی برای انتقال پیام‌های ایران به جهان عرب و غرب است.

۳. هماهنگی در مسائل امنیتی و سیاسی: دو طرف بر لزوم همکاری برای جلوگیری از بی‌ثباتی در جنوب سوریه و کاهش تنش‌های منطقه‌ای تأکید کردند؛ موضوعی که مستقیماً به امنیت مرزهای غربی ایران مربوط می‌شود.

۴. نشان دادن موفقیت سیاست همسایگی: ادامه این گفت‌وگوها پس از دیدارهای قبلی (از جمله دیدار حضوری دو وزیر در اکتبر ۲۰۲۴ و چندین تماس تلفنی در سال ۲۰۲۵) ثابت می‌کند که جمهوری اسلامی توانسته روابط خود با کشورهای عربی میانه‌رو را به سطحی پایدار و عملیاتی برساند.

بنابراین از مجموع دو اتفاق قابل تأمل در حوزه عراق و اردن می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که جمهوری اسلامی ایران در چارچوب سیاست همسایگی و دیپلماسی فعال، زمینه ارتقا امنیت، تقویت ثبات و توسعه اقتصادی را برای کشورمان فراهم سازد. تحولات عراق در کنار تماس‌های دیپلماتیک با اردن تأثیر مستقیمی بر امنیت مرزی ایران دارد. حفظ تعاملات در سطح بالا با بغداد و اردن با توجه به تداوم تهدیدات نظامی اسرائیل، ضرورت دارد و این دو رویداد می‌تواند چشم‌انداز ثبات را تقویت کند.