​ به نقل از شرکت فاضلاب تهران، مدیر امور اجرای خطوط انتقال و تونل شرکت فاضلاب تهران با اشاره به پیشرفت پروژه خط انتقال فاضلاب منطقه غرب تهران گفت: خط اضطراری فاضلاب مناطق غربی تهران در ۲ مسیر اصلی «از دریاچه و پارک جنگلی چیتگر تا خیابان گل‌ها در تهرانسر» و «از تصفیه‌خانه خرگوش‌دره تا خیابان جلال در شهرک استقلال» امتداد دارد.

فرامرز تقی‌زاده با بیان اینکه این پروژه از اردیبهشت ۱۴۰۳ آغاز شده و به سرعت در حال پیشرفت است، افزود: با بهره‌برداری از این خط ۱۷ هزار انشعاب فاضلاب با جمعیت تحت‌پوشش ۳۳۵ هزار نفر قادر به استفاده از خدمات دفع بهداشتی فاضلاب می‌شوند.

او درباره جزئیات طرح نیز توضیح داد: مسیر اول خط دستواره که از دریاچه و پارک جنگلی چیتگر تا خیابان گل‌ها در تهرانسر به طول ۱۳ هزار متر امتداد دارد، با استفاده از لوله‌هایی به اقطار ۱۲۰۰ و ۱۴۰۰ میلیمتر در حال اجراست. همچنین، مسیر دوم این پروژه یعنی خط اضطراری کوهک از تصفیه‌خانه خرگوش‌دره تا خیابان جلال در شهرک استقلال به طول ۳۸۷۰ متر در حال پیشرفت است که در این مسیر از لوله‌های با اقطار ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ میلیمتر استفاده می‌شود.

تقی‌زاده با بیان اینکه مجموع خطوط انتقال در طرح دستواره ۱۷ هزار متر است و تاکنون ۱۱ هزار متر از آن اجرا شده، اظهار امیدواری کرد با ادامه این روند، پروژه به زودی تکمیل شود و به بهره‌برداری برسد.

در ادامه مدیر امور اجرای خطوط انتقال و تونل شرکت فاضلاب تهران با اشاره به اجرای خطوط انتقال فاضلاب در این پروژه با بهره‌گیری از سه روش پیشرفته و متنوع گفت: برای اجرای این خطوط انتقال از روش‌های میکروتونلینگ (TBM)، پایپ جکینگ و سنتی استفاده کرده‌ایم. در روش میکروتونلینگ (TBM) که یکی از فناوری‌های نوین در حوزه حفاری‌های زیرزمینی محسوب می‌شود، با استفاده از دستگاه‌های تمام‌مکانیزه و بدون نیاز به حفاری‌های سطحی گسترده، امکان اجرای خطوط لوله با حداقل اختلال در سطح زمین و ترافیک شهری فراهم می‌شود. در روش پایپ جکینگ نیز به عنوان یکی از روش‌های نیمه‌مکانیزه با استفاده از جک‌های هیدرولیکی، لوله‌ها در زیر زمین و بدون ایجاد حفاری باز به صورت مرحله‌ای پیش می‌رود. مزیت این روش کاهش تخریب سطحی و افزایش سرعت اجرا در مقایسه با روش‌های سنتی است.  

در کنار این دو روش، اجرای سنتی نیز در بخش‌هایی از پروژه به کار گرفته شده است که عمدتاً شامل حفاری روگذر و اجرای لوله‌گذاری به شیوه متداول می‌شود. اگرچه این روش در مقایسه با فناوری‌های جدید زمان‌برتر و پراختلال‌تر است، اما در برخی شرایط خاص خاکی یا در مسیرهایی که محدودیت استفاده از ماشین‌آلات پیشرفته وجود دارد، همچنان گزینه قابل‌اجرایی محسوب می‌شود. به‌کارگیری همزمان این سه روش نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری و توجه به ملاحظات فنی، زیست‌محیطی و اقتصادی در اجرای پروژه‌های زیرساختی است که در نهایت منجر به بهینه‌سازی زمان و هزینه‌های اجرایی می‌شود.

تقی‌زاده در پایان تاکید کرد که این پروژه با هدف بهبود و ارتقای سیستم فاضلاب منطقه غرب تهران، تأمین بهداشت و سلامت شهروندان و همچنین پیشگیری از مشکلات زیست‌محیطی در این مناطق در حال اجراست.