، صادق یزدانی، رئیس شبکه افق، در آیین رونمایی از مستند «پایان اردیبهشت» به کارگردانی حسین کرباسی کاخکی، با تأکید بر اهمیت روایت‌گری صادقانه و مستند در رسانه ملی، اظهار داشت: رسانه‌ای که مدعی مردمی بودن است، باید آینه‌ای شفاف از دغدغه‌ها، رنج‌ها، آرمان‌ها و امیدهای مردم باشد و مستند «پایان اردیبهشت» تبلور همین نگاه مسئولانه است.

وی افزود: این مستند، با نگاهی واقع‌گرایانه و بدون اغراق، بخشی از تاریخ معاصر ما را روایت می‌کند که نیازمند بازخوانی منصفانه و تحلیلی عمیق است. یکی از رسالت‌های مهم شبکه افق نیز حمایت از مستندسازانی است که با دغدغه‌مندی اجتماعی و رویکردی تحلیلی به سراغ موضوعات کلان کشور می‌روند.

یزدانی همچنین با تقدیر از عوامل تولید این اثر، تصریح کرد: امروز بیش از هر زمان دیگر، جامعه ما نیازمند روایت‌های مستند، دقیق و بی‌پیرایه‌ای است که بتواند وجدان عمومی را نسبت به مسائل بنیادین بیدار نگاه دارد. در این مسیر، نقش مستندسازان مستقل و متعهد، نقشی کلیدی و تأثیرگذار است.

پایان اردیبهشت پایان یک دولت مردمی و جهادی بود

حسین کرباسی کاخکی، کارگردان مستند «پایان اردیبهشت»، در آیین رونمایی این اثر که با حضور جمعی از مدیران رسانه‌ای، هنرمندان، خانواده شهدا و امدادگران حادثه برگزار شد، با بیان اینکه این مستند حاصل مواجهه مستقیم با یک واقعه تلخ اما پر معناست، گفت: از لحظه‌ای که وارد منطقه محل حادثه شدیم، با واقعیتی روبه‌رو شدیم که فراتر از روایت‌های معمول خبری و تصویری بود. فضای سنگینی از اندوه و بهت در منطقه حاکم بود، اما در دل این غم، تلاش و ایثار بی‌وقفه نیروهای امدادی، تصویری روشن از همدلی و انسانیت را رقم زده بود.

وی با اشاره به لحظات اولیه ورود به منطقه پس از تشییع شهید در تهران و تدفین در مشهد، افزود: اولین مواجهه ما با امدادگران هلال‌احمر بود. صادقانه بگویم، از نوع رفتار و حال روحی آن‌ها متعجب شدم. برخی از آن‌ها از شدت فشار روحی، دچار آسیب شده بودند و حتی حاضر نبودند مقابل دوربین قرار بگیرند یا درباره آن شب صحبت کنند. این برای ما شوک‌آور بود. عمق حادثه آن‌قدر سنگین بود که هنوز آثار آن در رفتار و نگاه امدادگران باقی مانده بود.

کرباسی ادامه داد: در یکی از شب‌ها، دیدم راننده‌ای از شدت بی‌تابی نتوانست در خودرو بماند و با چراغ‌قوه، در دل شب و مه غلیظ، به جست‌وجو ادامه داد. این در حالی بود که به لحاظ ایمنی، جست‌وجو در شب باید متوقف می‌شد، آن هم در منطقه‌ای مثل ارسباران، با کوه‌های صعب‌العبور، حضور گرگ‌ها و خرس‌هایی که در فصل زاد و ولد، خوی وحشی پیدا می‌کنند. اما امدادگران، بی‌وقفه ادامه دادند. آن‌قدر این صحنه‌ها برای ما عجیب و تأثیرگذار بود که دیگر نمی‌توانستیم تنها یک مستندساز باقی بمانیم؛ ما هم عضوی از این روایت شدیم.

وی با تأکید بر اینکه «پایان اردیبهشت» تنها یک مستند تلویزیونی نیست، بلکه روایتی انسانی و ملی از یک مقطع خاص در تاریخ معاصر ایران است، گفت: بزرگی شخصیت شهید رئیسی و همراهانش، تأثیر عمیقی بر مردم گذاشت. وقتی به منطقه رسیدیم، با وجود آن‌که روزها از حادثه گذشته بود، هنوز امید در چهره امدادگران موج می‌زد. کسی نمی‌توانست باور کند که مأموریت تمام شده باشد. همین ایمان و عشق، نیرو محرکه آن‌ها بود.

کرباسی کاخکی در بخش پایانی سخنانش، با اشاره به معنای نمادین عنوان مستند گفت: پایان اردیبهشت فقط پایان یک ماه تقویمی نبود. اردیبهشت، نماد بهار، طراوت، زندگی و زیبایی است؛ اما در سال ۱۴۰۳، پایان اردیبهشت پایان یک دولت مردمی و جهادی بود، دولتی که با تمام توان در مسیر آرمان‌های انقلاب اسلامی حرکت می‌کرد. اما بهار ادامه دارد. همان‌طور که طبیعت هرساله شکوفا می‌شود، ایمان داریم که روح این خدمت و آرمان، در دل مردم ایران زنده خواهد ماند.