خبرگزاری موج گزارش می دهد؛
سرنوشت سکوی شناور آمریکا برای ارسال کمک به نوار غزه به کجا رسید؟/هزینه این طرح چقدر بود؟
پنتاگون در آخرین گزارشی که ارائه کرده است به روند اجرای پروژه ایجاد سکو شناور در نوارغزه و ارسال کمک از طریق دریا به فلسطینی ها پرداخت که توسط ارتش آمریکا انجام شد.

، در حالی که به نظر میرسد آمریکا و اسرائیل به زودی طرح جدیدی برای انتقال کمک به غزه را آغاز کنند، گزارش جدید پنتاگون به شکستهای جدی در عملیات آمریکا برای ایجاد یک سکوی کمکرسانی شناور برای غزه اشاره میکند که در مارس ۲۰۲۴ به ابتکار جو بایدن آغاز شد.
بر اساس گزارش مذکور، عملیات ایجاد یک سکوی دریایی موقت برای توزیع کمکهای بشردوستانه در نوار غزه، بسیار پرهزینهتر و خطرناکتر از آن چیزی بود که در ابتدا گزارش شده بود. این مأموریت که برای ورود کمکها از طریق دریا به غزه در بحبوحه بحران شدید انسانی طراحی شد، تلفات سنگینی از نظر جراحات سربازان و هزینههای بالایی به همراه داشت، در حالی که اثربخشی آن بسیار محدود بود. این گزارش، جراحات جسمی گسترده در بین سربازان، خسارت به تجهیزات به ارزش دهها میلیون دلار، شکست در برنامهریزی و هماهنگی ضعیف بین شاخههای نظامی را آشکار میکند.
عملیات سکویی که توسط بایدن در سخنرانی مارس ۲۰۲۴ در کنگره اعلام شد، تلاشی عظیم با مشارکت حدود ۱۰۰۰ سرباز آمریکایی بود. این سکوی شناور، به طول حدود ۳۷۰ متر (۱۲۰۰ فوت)، قرار بود کمکهایی را به منطقهی عملیاتی در ساحل غزه برساند. با این حال، هوای طوفانی و چالشهای منطقهای در نوار غزه، اثربخشی آن را محدود کرد. این سکو به دلیل شرایط آب و هوایی شدید چندین بار برداشته شد.
این گزارش که بر اساس تحقیقات داخلی تهیه شده است، تعداد جراحات بسیار بیشتری را نسبت به گزارشهای اولیه پنتاگون نشان میدهد: ۶۲ سرباز آمریکایی در طول این عملیات زخمی شدند و نه فقط سه نفر که در ماه مه ۲۰۲۴ ادعا شد. در میان مجروحان، گروهبان کوانداریوس استنلی در ماه اکتبر بر اثر جراحات وارده در حین انجام وظیفه درگذشت.
علاوه بر جراحات، حدود ۳۱ میلیون دلار خسارت به تجهیزات گزارش شده است، از جمله از کار افتادن کامل کشتیهای نیروی دریایی. عکسی از این گزارش، یک کشتی نظامی به شدت آسیب دیده را نشان میدهد که به عنوان یک کشتی از دست رفته کامل ثبت شده است.
از جمله یافتههای جدی این گزارش این موارد بود: نیروها به سطح آمادگی لازم نرسیده بودند، به درستی سازماندهی نشده بودند و طبق استانداردهای رایج آموزش ندیده بودند. دلایل این امر شامل کاهش بودجههای نگهداری و آموزش برای عملیات لجستیک مشترک زمین به دریا (JLOTS) در طول دهه گذشته است که منجر به کاهش قابل توجه تجهیزات و واحدهای دریایی سازگار با چنین عملیاتی شده است.
این گزارش از شکستهای جدی در برنامهریزی انتقاد میکند: اطلاعات ناکافی در مورد شرایط دریا و ساحل در منطقه غزه جمعآوری شده بود که منجر به آسیبهای مکرر به اسکله و تخلیه آن به دلیل شرایط آب و هوایی شد. در یک حادثه، طوفانها و بادهای شدید چهار کشتی نظامی را به ساحل غزه کشاند.
شکستهای دیگر مربوط به ناسازگاری تجهیزات نیروی دریایی و ارتش بود: تأسیسات پهلوگیری در ارتفاعات مختلف باعث آسیب متقابل شد و تجهیزات ارتباطی بین نیروها مطابقت نداشت، مشکلی که در طول رزمایشهای مشترک تکرار میشد و گاهی اوقات مانع از برقراری ارتباطات ایمن بین نیروها میشد.
همچنین مشکلاتی در استخدام پرسنل وجود داشت: کمبود پرسنل مانع از فعال شدن به موقع همه تجهیزات میشد.
گفتنی است این بزرگترین عملیات کمکهای بشردوستانهای است که تاکنون توسط ارتش آمریکا در خاورمیانه انجام شده است و هزینه ساخت آن تقریباً به ۲۳۰ میلیون دلار رسیده است. این اسکله تقریباً ۲۰ روز در حال فعالیت بود و در این مدت برای انتقال کمکها به یک نقطه جمعآوری در ساحل غزه استفاده شد و به دلیل شرایط آب و هوایی شدید چندین بار برچیده و دوباره مونتاژ شد.
در آن زمان فرماندهی مرکزی ایالات متحده (CENTCOM) تخلیه ۹۰۰۰ تن غذا و تجهیزات را یک «موفقیت تاریخی» توصیف کرد، اما در واقع این مقدار در مقایسه با نیازهای دو میلیون نفر از ساکنان غزه که روزانه به حدود ۵۰۰ کامیون کمک نیاز دارند، ناچیز بود. علاوه بر این، بیش از ۲۴ کشتی و سایر تجهیزات آسیب دیدند و هزینههای تعمیر آنها به حدود ۳۱ میلیون دلار رسید.
در نهایت این ابتکار به کانون جنجال سیاسی در واشنگتن تبدیل شد و جمهوریخواهان بایدن را به یک اقدام سیاسی با هدف جلب رضایت اعضای حزب دموکرات خود متهم کردند که پس از ماهها حمایت آمریکا از جنگ علیه سازمان حماس، او را تحت فشار قرار میدادند تا از طرف فلسطینیها اقدام کند.
ارسال نظر