به گزارش خبرگزاری موج؛ در پیام عبدالرضا رحمانی فضلی در پیامی به جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری  آمده است: سرمایه‌گذاری در پژوهش و نوآوری امری راهبردی در جهان معاصر تلقی می‌شود و دولت‌ها به عنوان مهمترین ابزار در تولید قدرت و ثروت و نظام توسعه‌ای خود به آن توجه می‌کنند. 

وی در بخشی دیگر از این پیام آورده است: پژوهش به عنوان یک الزام با اهمیت در فرایند تصمیم‌سازی و تصمیم گیری و سیاستگذاری از نمودهای عینی حرکت در مسیر پیشرفت و تحول در جهان کنونی به شمار می‌رود و تاکیدات مقام معظم رهبری بر ضرورت پژوهش و نوآوری و ابلاغ سیاست‌های کلی علم و فناوری توسط ایشان مسیر روشن و هموار برای پیشرفت کشور در این زمینه ترسیم نموده و نام‌گذاری یک هفته در تقویم رسمی کشور به نام هفته پژوهش و نوآوری و برگزاری جشنواره‌های ملی نشان از اهمین این موضوع در نگاه سیاستگذاران و تصمیم گیران در سطوح ملی و محلی دارد و فرصت مناسبی است تا با بهره گیری از پژوهش در مسیر آسیب‌شناسی سیاستهای موجود و تلاش برای ارتقای ان حرکت کرده و زمینه گسترش، نهادینه‌سازی و فرهنگ‌سازی در حوزه پژوهش و نوآوری فراهم شود. 

وزیر کشور با اشاره به دو رخداد شهری مهم در کشور گفت:خوشبختانه دو سال است که دو رویداد مهم علمی به صورت مشترک برگزار می‌شود، یکی جشنواره پژوهش و آموزش در مدیریت شهری و روستایی که هفتمین دوره خود را پشت سر می‌گذارد و پنج دوره قبلی آن توسط سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور برگزار شده بود و دیگری جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری تهران که دوازدهمین دوره از آن در حال برگزاری است. 

وی در این پیام تاکید کرد: تلفیق این دو جشنواره فرصتی را فراهم کرده است تا علاوه بر استفاده از تجربیات سنوات قبل هر دو رویداد از تجمیع توان علمی کلیه دستگاه‌های علمی نیز استفاده شده و گام مثبتی برای بهره برداری هر چه بیشتر و بهتر از دستاوردهای پژوهشی برداشته شود. یکی از نقاط قوت این جشنواره اختصاص محور ویژه آن به تاب آوری شهری بوده است چرا که حدود ۷۵ درصد از جمعیت ایران در مناطق شهری ساکن هستند و این جمعیت سهم مشابهی در تولید ناخالص داخلی و اقتصاد کشور دارند. لذا حفظ عملکرد شهرها در وقوع بحران و یا بازگشت آن‌ها به شرایط عملکرد در بازه کوتاه بسیار ضروری است. به ویژه در یکسال اخیر با شیوع جهانی بیماری کرونا جوامع شهری و روستایی درگیر شده‌اند ووجوه مختلف زندگی انسانی از اقتصادی و فرهنگی گرفته تا ابعاد اجتماعی و خانوادگی همگی تحت الشعاع قرار گرفته است رویکرد پژوهش و به کارگیری یافته‌های آن برای ارتقای تاب آوری شهرها و انسان‌ها اهممیت دو چندانی پیدا کرده است. این همه گیری بیماری که هنوز با راهگار پزشکی قاطعی همراه نشده است، مصداق بارزی از یک مساله جهانی است که باید با راهکارهای محلی به پاسخگویی آن پرداخت و مسیر یافتن این راهکارهای محلی از پژوهش عبور می‌کند.