، از زمان حمله حماس در 7 اکتبر، تحولات در کرانه باختری، نوار غزه، سرزمین‌های اسرائیل و همچنین سوریه مؤید نشانه‌های یک تقابل غیرمستقیم میان جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل است. تقریباً هر هفته اخباری در مورد حملات هوایی اسرائیل به نقاط مختلف سوریه به ویژه دمشق منتشر می‌شود که البته در کمتر موردی، اسرائیل مسئولیت آنها را به عهده می‌گیرد. هدف این حملات نیروهای مستشاری سپاه پاسداران و نیروی قدس است که به درخواست بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، در این کشور حضور دارند. همچنین محموله‌های کمک‌های بشردوستانه و مراکز حضور نیروهای حزب الله نیز هدف قرار می‌گیرند. در همه این موارد بدون اظهار نظر رسمی مقامات اسرائیل، فقط رسانه‌های عبری‌زبان مدعی می‌شوند که این محموله‌ها پوششی برای انتقال تجهیزات و تسلیحات نظامی به سوریه و از آنجا به کرانه باختری و لبنان است. همچنین در واکنش به میزبانی تهران از مقامات جهاد اسلامی و حماس، رسانه‌های اسرائیلی خبر کشف یک «محموله تسلیحاتی خاص» در کرانه باختری را منتشر کردند و به نقل از مقامات شین به ارتش اسرائیل نوشتند این تسلیحات انفجاری که از نظر قدرت تخریب نسبت به محموله‌های کشف شده قبلی بسیار ویرانگرتر بوده است، توسط ایران به کرانه باختری قاچاق شده است. آنها مدعی شدند هدف جمهوری اسلامی ایران از این کار گسترش ناامنی به مرزهای شرقی اسرائیل است در حالی که نیروهای ارتش در مرزهای جنوبی و شمالی نیز درگیر نبرد هستند.

در همین میان روز یکشنبه، 12 فروردین، اخباری در مورد هدف قرار گرفتن یک ناو اسرائیلی در ایلات، جنوبی‌ترین نقطه اسرائیل، توسط حوثی‌ها رسانه‌ای شد. ایلات به لحاظ  اهمیتی که در روند صادرات و واردات دارد، برای اقتصاد اسرائیل حیاتی محسوب می‌شود. در چند ماه اخیر به دلیل حملات حوثی‌ها این شهر بندری نه تنها با مشکل از دست دادن درآمد توریسم مواجه شد بلکه حجم تجارت این بندر به شدت افت کرد. نکته مهم این است در جریان جنگ غزه، برای نخستین بار ایلات نیز ناامن شد و هدف محور مقاومت قرار گرفت.

در این راستا مقامات اسرائیل عامل اصلی این وضعیت را جمهوری اسلامی ایران می‌دانند. در واکنش به این حمله، عصر روز دوشنبه، 13 فروردین، اسرائیل به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق که در مجاورت سفارت کشورمان است، حمله کرد. در این حمله دست کم 6 تن کشته شدند که یکی از آنها محمدرضا زاهدی، عضو ارشد سپاه پاسداران بود. این اقدام می‌تواند یک پیام مهم داشته باشد: تقابل غیرمستقیم اسرائیل و جمهوری اسلامی ایران وارد مرحله جدیدی شده که بیش از هر چیزی متأثر از تهدید وجودی اسرائیل و به مخاطره افتادن بقای آن است، در شرایطی که جنگ در غزه کماکان ادامه دارد و حزب الله هم در عرصه را در مرزهای شمالی بر اسرائیل تنگ کرده است.

افزون براین مشکلات، کابینه نتانیاهو در داخل با مشکل ناتوانی در حل مسئله «سربازی حریدی¬ها» روبرو است و اگر این موضوع به نتیجه نرسد نه تنها ارتش با کمبود حداقل 7 هزار سرباز مواجه خواهد شد بلکه احتمال خروج بنی‌گانتز از کابینه جنگ و فروپاشی آن نیز وجود دارد.

لذا در شرایطی که تهدیدها برای اسرائیل به اوج خود رسیده‌اند، این رژیم در اقدامی دیوانه¬وار کنسولگری ایران در دمشق را هدف قرار داد. این قبیل رفتارها در حوزه بین‌الملل به رفتار «بازیگر دیوانه» معروف است. نتیجه این وضع بدون شک، تشدید وخامت شرایط برای اسرائیل است. در همین حال روز قدس امسال یک اهرم فشار جدید بر این رژیم خواهد بود. زیرا اینبار نه تنها مسلمانان بلکه سایر مردم دنیا که در نتیجه اقدامات ارتش اسرائیل علیه فلسطینی‌ها وجدانشان بیدار شده است، در آن شرکت خواهند کرد.

نکته بعدی اینکه حمله به کنسولگری ایران تأثیری در سیاست‌های تهران در قبال فلسطین و محور مقاومت نخواهد داشت. این رویکرد از 45 سال پیش در دستور کار جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت و لذا طرح اتهاماتی مانند نقش تهران در قاچاق سلاح و حتی مواد مخدر به کرانه باختری و پشتیبانی تسلیحاتی از حوثی‌ها نمی‌تواند راهگشای اسرائیل باشد. غرب نیز در این رابطه واکنشی علیه جمهوری اسلامی ایران نشان نخواهد داد زیرا مدرک متقنی در خصوص این اتهامات وجود ندارد.

بنابراین پس از حمله به کنسولگری ایران در دمشق، اکنون اسرائیل باید منتظر واکنشی باشد که می‌تواند از هر نطقه‌ای صورت بگیرد. حمله به یک نهاد دیپلماتیک در حوزه حقوق‌بین الملل هم عواقبی برای اسرائیل به بار می‌آورد. در این راستا هیچ بهانه‌ای نیز پذیرفته نیست. ساختمان‌ها کنسولگری و سفارت همواره مورد احترام کشورها قرار دارد و نمی‌توان با طرح ادعاهای واهی به آنها حمله کرد. 

در این خصوص نقش دولت سوریه می‌تواند پررنگ باشد. همچنین تمرکز رسانه‌ها بر این مسئله موجب می‌شود ماهیت اسرائیل بیش از پیش برای افکار عمومی دنیا به ویژه جهان غرب آشکار شود. آنها باید متوجه شوند این رژیم هیچ حد و مرزی برای اقداماتش قائل نیست.

نکته غایی اینکه وقتی اسرائیل چنین اقدامی صورت می‌دهد، تقابلش با جمهوری اسلامی ایران می‌تواند عرصه‌های بیشتر و گسترده‌تری نیز پیدا کند.