، به تازگی انتشار تصاویر و ویدئوهایی از اقدام غیرانسانی نظامیان صهیونیست در نوار غزه ، جنجال های زیادی را ایجاد کرده است. در این راستا، بر اساس تصاویر منتشر شده، نیروهای اسرائیلی اقدام به ربودن و برهنه کردن شماری از مردان فلسطینی در منطقه ای که گفته می شود بیت‌لاهیا در شمال نوار غزه است کرده اند و تصاویر و ویدئوهای این اقدام غیرانسانی خود را نیز در شبکه های اجتماعی منتشر کرده اند.

اقدامی که با هدف تحقیر فلسطینی ها در هوای سرد نوار غزه انجام گرفته و برخی مقام های ارشد رژیم اشغالگر قدس نظیر "دانیل هاگاری" سخنگوی ارتش اسرائیل در پاسخ به سوالی در رابطه با چراییِ این اقدام نظامیان صهیونیست ، صرفا مدعی شده اند که تروریست ها در حال تسلیم شدن هستند! نکته قالب تامل اینکه پس از انتشار تصاویر غیرانسانی این موضوع در شبکه های اجتماعی، شاهد آن بوده ایم که شمار قابل توجهی از مردم فلسطین به ویژه آن هایی که درخارج از فلسطین حضور دارند، نزدیکان و افوام خود را در میان افراد دستگیر شده از سوی صهیونیست شناسایی کرده اند و با اشاره به شغل و زمینه کاری افراد مذکور، تاکید کرده اند که این افراد به معنای واقعی کلمه غیرنظامی هستند و هیچ ارتباطی با گروه های نظامی فلسطینی ندارند.

در این راستا، پایگاه خبری "العربی جدید" که مقر آن در شهر لندن انگلستان است نیز در موضع گیری تاکید کرده که خبرنگار آن در نوار غزه یعنی "ضیا الکحلوت" نیز در میان افرادی بوده که از سوی نظامیان صهیونیست ربوده شده و صهیونیست ها وی را تحقیر کرده اند. برخی منابع صهیونیست با دفاع از این اقدام غیرانسانی، آن را حرکتی از جانب ارتش اسرائیل جهت شناسایی نیروهای حماس توصیف کرده اند.

این در حالی است که انجام یکچنین اقدامی حتی علیه نیروهای نظامی متخاصم نیز صحیح نیست و در تضاد با مفاد کنواسیون های بین‌المللی قرار دارد. با این همه، بازتاب های گسترده اقدام غیرانسانی جدید صهیونیست‌ها علیه مردم نوار غزه، حامل 3 رسوایی بزرگ برای رژیم اشغالگر قدس است.

اولا: تنها اندکی پس از انتشار تصاویر و ویدئوهایی دستگیری و برهنه کردن ده ها مرد فلسطینی توسط نظامیان صهیونیست در نوار غزه، بسیاری از نظران و تحلیلگران منطقه ای و بین المللی ضمن غیرانسانی توصیف کردنِ این حرکت، آن را تا حد زیادی شبیه به اقدامات رژیم نازی ها در آلمان و یا گروه های افراطی نظیر داعش و القاعده دانستند.

به بیان ساده تر، انتشار تصاویر مذکور، پرده از ماهیت حقیقی صهیونیست ها در محیط ین المللی برداشت و به جلوه ای تازه از آن چیزی تبدیل شد که رژیم اشغالگر قدس سال هاست سعی دارد با تکیه بر اهرم‌های رسانه ای و تبلیغاتی خود، آن را مخفی کند.

دوم اینکه سال هاست جریان های سیاسی و رسانه ای غربی سعی دارند به هر نحو ممکن، تصویری عالی و متمدن را از رژیم صهیونیستی به عنوان آنچه تنها نظام سیاسی دموکراتیک در منطقه خاورمیانه ادعا می شود، در ذهن افکار عمومی بین المللی ایجاد کنند. رژیم سیاسی که در یکی از بی‌ثبات‌ترین و خشن ترین مناطق جهان، سمبلی مدنیت و صلح و آرامش است. با این حال، انتشار تصاویر اقدام غیرانسانی اخیر نظامیان صهیونیست در ربایش و برهنه کردن افراد بیگناه، تا حد زیادی این تصویر ساختگی را زیر سوال برده و متزلزل کرده است.

به بیان ساده تر، واقعه اخیر، تا حد زیادی تفاوت و شکاف های عمیق میان تصویرسازی های تبلیغاتی از صیهونیست‌ها و ماهیت حقیقی آن ها را پیش چشم افکار عممی جهان قرار داده است. البته که اینطور به نظر می‌رسد کمرنگ شدن اهرم و قدرت رسانه ای و تبلیغاتی صهیونیست ها و جریان های متحد آن ها در مدت اخیر به خوبی آشکار شده است. کما اینکه در نتیجه همین موضوع شاهد آن بوده ایم که طیف های قابل توجهی از افکار عمومی در اقصی نقاط جهان به ویژه در کشورهای غربی به خیابان ها ریخته و اعتراضات و راهپیمایی های گسترده ای را علیه صهیونیست ها برگزار کرده و همچنین نیز می کنند.

و در نهایت اینکه، فاجعه رخ داده اخیر توسط نظامیان صهیونیست علیه غیرنظامیان فلسطینی را صرفا نباید یک آبروریزی بزرگ برای رژیم اشغالگر قدس به شمار آورد. بلکه دولت های غربی و به طور خاص دولت آمریکا نیز در این رابطه با چالش های گسترده ای رو به رو شده اند. واشینگتن سال هاست که اقدام به ارائه کمک های همه جانبه و غیرمشروط به رژیم اشغالگر قدس می کند و در این زمینه، سیاست دولت های مختلف آمریکایی نیز کاملا ثابت بوده است.

حال اینکه دولت آمریکا به عنوان بزرگترین مدعی دموکراسی، حقوق بشر و آزادی در جهان، عملا از رژیمی نظیر رژیم اشغالگر قدس حمایت می کند که دست به اقدامات ضدحقوق بشری همچون آنچه اخیرا شاهد بوده ایم می‌زند، عملا فضای مانور ادعاهای واشینگتن در رابطه با طرح شعارهای به ظاهر متعالی اش در عرصه بین المللی را محدود و محدود تر می کند و آن را از موقعیت متصور و ادعایی اش که همان رهبری اخلاقی جهان است، دور می سازد. معادله ای که در کلیت خود، یک شکست اخلاقی و راهبردی بزرگ برای دولت آمریکا به حساب می‌آید و جلوه ای عینی از سقوط هژمونی جهانی آن را تداعی می کند.