عباس کاووسی پیشکسوت تعزیه که یکی از کارشناسان نمایشگاه نسخ و ادوات تعزیه شبیه حسین است، در معرفی خودش به خبرنگار تئاتر خبرگزاری موج گفت: ما نسل ششم تعزیه‌خوانان، تعزیه‌گردانان و مجموعه‌داران اشیا و نسخ مربوط به تعزیه در استان مرکزی هستیم. مرحوم پدر من  که به علی ‌اصغر کاووسی بود که به دلیل اینکه در تعزیه شمرخوان بود، به علی‌اصغر شمر معروف بود و در 94سالگی درگذشت. او مجموعه و نسخه‌های مربوط به تعزیه را جمع‌آوری هم می‌کرد و در 120مجلس تعزیه را از حفظ داشت..آقای مهدی دریایی (کارشناس و مالک تجهیزات به نمایش درآمده) نیز نسل هفتم مجموعه‌داران این اشیا است.هم‌اکنون ما مجموعه‌مان را به آقای دریایی هدیه کرده‌ایم چرا که فردی دغدغه مند و بسیار دلسوز است.

وی در مورد نمایشگاه نسخ و ادوات تعزیه شبیه حسین که هم اکنون در گالری ابوالفضل عالی برپا است، ادامه داد: این مجموعه به 3بخش مختص به البسه، نسخه‌های تاریخی و اداوات تعزیه شامل تجهیزات و سلاح هایی همچون گرز، سپر، زره، شمشیر و خنجرهایی متعلق دوره‌های صفویه، قاجار، پهلوی و جمهوری اسلامی ایران تقسیم شده است.

کاووسی در مورد تعداد قطعات به نمایش گذاشته شده در این نمایشگاه تصریح کرد: ما 400قطعه را به اینجا آوردیم اما به دلیل کمبود جا فقط توانستیم 150قطعه از آنها را در معرض دید عموم قرار بدهیم. اگرچه بهتر بود که نسخه‌های تاریخی در داخل بسته‌بندی‌های وکیوم شده و مطمئن قرار بگیرند تا حین بازدید افراد مختلف دچار آسیب دیدگی نشوند.

او که از پیشکسوتان تعزیه گردانی در استان مرکزی و شهر اراک است، افزود: ما نسخه‌های تاریخی‌ای را در مجموعه‌مان داریم که متعلق به 265سال پیش هستند.این نسخه‌ها قدیمی‌ترین نسخه‌های مربوط به تعزیه به حساب می‌آیند و برای ثبت جهانی تعزیه به یونسکو ارائه شده اند.

کاووسی در پاسخ به اینکه  چه مشکلاتی بر سر راه تعزیه گردانی و مجموعه‌داری ادوات و تجهیزات مرتبط به آن وجود دارد با بیان اینکه چند هزار قطعه در مجموعه ای که نسل به نسل گردآوری کرده ایم وجود دارد،گفت: مسئولان توجه چندانی به موضوع مجموعه‌داری اشیا و نسخه‌های مربوط به تعزیه‌خوانی ندارند.آنها باید فضای مناسبی را در اختیار ما قرار بدهند تا بتوانیم مجموعه‌مان را در معرض دید عموم قرار دهیم.

وی در ادامه اظهار داشت: من در این خصوص به دفعات با سازمان میراث فرهنگی صحبت کردم. آنها قول دادند که مکانی را به نمایش مجموعه ما اختصاص دهند. د رنهایت یکی از زیرزمین‌های اراک را به ما تحویل دادند.این زیرزمین در کنار یک آب‌انبار قرار گرفته بود و  فضای نمناکی داشت. ما پس از چند ماه متوجه شدیم که اشیای مجموعه‌مان در حال خراب شدن و نابودی هستند. بنابراین به سرعت مجموعه را از آنجا خارج کردیم.

وزیر جدید میراث فرهنگی برای ایجاد موزه تعزیه مساعدت کند

 این پیشکسوت تعزیه گردانی در پاسخ به اینکه از عزت الله ضرغامی که مدتی است به عنوان وزیر جدید وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی انتخاب و منصوب شده است چه انتظاری دارید؟ بیان کرد: من از وزیر جدید وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی انتظار دارم که حمایت بیشتری از ما کند. او می‌تواند فضای سالم و مناسبی را به نمایش مجموعه ما اختصاص دهد.

کاووسی در پاسخ به اینکه آیا کار ساخت زره ،شمشیر و خنجر مورد استفاده در نمایش‌های تعزیه همچنان ادامه دارد؟ گفت: بله. امروز هم برخی از هنرمندان اراکی تلاش می‌کنند زره،شمشیر و خنجر مورد استفاده در نمایش‌های تعزیه را بسازند.سال گذشته من همراه با مدیر کل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی  استان مرکزی به چند کارگاه تولید زره و کلاه‌خود رفتم. در یکی از این کارگاه‌ها متوجه شدیم که حدود 20هزار کلاه‌خود تولید شده روی دست تولیدکننده‌اش مانده است. به رغم اینکه این کلاه‌خودها نه تنها در کشور مورد استفاده قرار می گیرد بلکه به کشورهای منطقه صادر می‌شدند اما حمایت چندانی از این تولیدکننده‌ها نشده است.

احترام پیشکسوتان تعزیه نگه داشته نمی شود

علی اصغر کاووسی با بیان اینکه امروز به پیشکسوتان عرصه تعزیه‌خوانی و تعزیه‌گردانی احترام چندانی گذاشته نمی‌شود، در یک نگاه انتقادی گفت: ما اکنون تعزیه سنتی در ایران نداریم. به عنوان مثال تعزیه سنتی ساز ندارد و با ورود ساز حس اصلش از بین رفته است البته ما می‌توانیم با حفظ اصل تعزیه ،نحوه اجرای این نمایش آیینی را به روز کنیم.

این هنرمند هنرهای آیینی در مورد وضعیت معیشتی و بیمه ای هنرمندان تعزیه خوان و تعزیه گردان گفت: الآن اراک 500تعزیه‌خوان دارد. حدود 300نفر از این افراد بیمه شده‌اند و تعداد دیگری از آنها هنوز بیمه نشده‌اند زیرا سایت صندوق اعتباری هنر به مدت یک سال بسته شده است و در این شرایط این اتفاق درست نیست.