به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج،  مسعود فراستی در میز نقد فیلم‌های سی و نهمین جشنواره فیلم فجر که در سومین شب اختصاص به نقد فیلم سینمایی شیشلیک داشت، گفت: این فیلم به حدی توهین‌آمیز است که فقط ضد کارگر و کار نیست بلکه ضد انسان است و برخلاف ظاهر انتقادی فیلم، طرفدار وضع موجود و لمپن بورژواها و دلالان است. من با اجازه دوستان می‌خواهم بگویم کسانی که به این فیلم می‌خندند باید فکری برای خودشان کنند چون وضع شان خیلی خراب است! فقط شکم‌سیران می‌توانند به این فیلم بخندند، شکم‌سیرانی که با پول دلالی و کثیف می‌توانند سرپا باشند.

وی بیان کرد: من از همان فیلم اول مهدویان، گفتم این جوان سینما را بلد نیست و ادا در می‌آورد؛ مطلقا نه دنیایی دارد نه تعهدی به سوژه‌هایی که انتخاب می‌کند. تعهد یعنی اینکه کارگردان با سوژه مدنظر در فیلم، مساله داشته باشد.

فراستی در ادامه این فیلم را سطحی قلمداد نکرد و گفت: این فیلم سطحی نیست بلکه مبتذل است. می خواهد فقیر نشان دهد اما چون ندیده نمی تواند درست و صحیح را نشان دهد.

محمدتقی فهیم به فرصت طلبی و افتادن روی ریل سود و پول اشاره کرد و گفت: پله سقوط مهدویان در «لاتاری» بود اما من امشب برایش گریه کردم چون برای فیلمسازی که کارش تمام شده است و از این به بعد فقط زندگی می‌کند. فیلم خواهد ساخت تا زندگی کند مگر اینکه اتفاق دیگری برایش بیفتد. از جایی برای مهدویان گریه‌ام می‌گیرد که در دامی افتاده که به نفع جریانی کار می‌کند که قرار است از این طریق پول به جیب بزنند و آن وقت، فیلم گرسنگی برای ما می‌سازد! در حالی که در «واکسی» مساله‌اش گرسنگی است. آقای ژوله، کنار کسی افتادی که از فضای مجازی و جوک‌های مبتذل و اینستاگرامی، منبعی برای گرسنگی درست می‌کنی!؟ فیلم برای گرسنگی را کسی می‌تواند بسازد که یا گرسنگی کشیده باشد یا به لحاظ تفکر، اهل مطالعه باشد و از طبقه خودش بریده باشد و به نفع اجتماعش همدل شود.

وی اظهار کرد: ما نمی‌توانیم در مورد فرم فیلم صحبت کنیم چون فرمی ندارد. در واقع فرم این فیلم به نفع خالی کردن جیب مردم است. وقتی فیلمساز گرسنگی را نمی‌شناسد، کاراکتر اصلی فیلم شعار می‌دهد «من شیشلیک نخورده‌ام!» و بعد سینی پر از خرما را جلوی عکس پدرش می‌گذارد که قیمتش سه برابر یک سیخ شیشلیک است.

شاهین شجری کهن نیز در ادامه بحث گفت: ما در کشورمان مظاهری داریم که تنگاتنگ یکدیگرند. ایران و جامعه امروز ایران، یک مورد مطالعاتی بسیار پیچیده است و امثال من با این مایه سواد و تجربه نمی‌توانند حکم صادر کنند. اگر می‌گوییم سفره خالی است، سفره خالی است و سفره‌هایی نیز کوچک‌تر شده‌اند اما در عین حال طبقه متوسط داریم و بورژوازی بسیار قوی است.

وی در ادامه توضیح داد: من به محمدحسین مهدویان بدبین نیستم و در ابتدای مسیرش، به او خوشبین بودم و چیزهای خوبی هم دیدم و من هم فکر می‌کنم از «لاتاری» رویکرد دیگری از او شروع شد که محل قضاوتش نیست و اطلاعات کافی در موردش ندارم اما آنچه که می‌بینم، این است که کسانی درباره کارگر یدی و عرق ریخته و زحمت کشیده فیلم می‌سازند که تنشان بوی قرعه‌کشی اینستاگرامی و اسپانسر می‌دهد و اشکال از اینجا شروع می‌شود. جریانی که با برند و قرعه‌کشی زندگی می‌گذراند و هر حرفی می‌زند در پس‌اش نشان تجاری وجود دارد و در خیلی چیزها و کارها شریک است، روایت دلسوزانه‌اش از فقر و گرسنگی کارساز نیست و این فیلم نماینده واقعیت‌های جامعه نیست و نسبتی با این واقعیت‌ها ندارد و اصلا درکش نکرده است.

شجری کهن بیان کرد: نماینده کارگر و مردم را به عنوان موجودی مفلوک و احمق تصویر می‌کند. آدمی را به عنوان نماینده یک طبقه مظلوم جامعه تصویر می کند که بی دست و پا است و فاقد قوه تشخیص و ابله.

فراستی در بخش دیگری از این برنامه گفت: با این فیلم مردم را زده است؛ به نظر می رسد در حال انتقاد است اما در حال توهین به اقشار ضعیف است. در این فیلم به قشر مظلوم و به سفره توهین می کند. نگاه کثیف به کارگر و زحمتکش در فیلم مشهود است.