به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری موج، این روزها خبرهایی از آغاز پیش تولید فصل سوم سریال « نون.خ » که از قضا اثری پربازیگر است، منتشر شده گفتگویی با حسین موسوی بازیگر شخصیت وحید انجام داده ایم که متولد 1362 در شهرستان بیجار استان کردستان است که فعالیت حرفه ای خود را از سال 1383 در زادگاهش شروع کرده است.

این هنرمند بازیگر در تئاترهایی همچون «سنگرهای باران زده»، «خودکرده»، «نیمه شب نمناک»، «کاکتوس»، «پوچی پوچ خانم میرمازاد»، «مرد ناشناس ساعت یازده»، «شکارگرگ»، «نقطه ته خط» ،«برزیلیا»، «اپراتور نوع چهارم»، « آواز ستارها» حضور داشته است. اولین تجربه تلویزیونی او سریال «زمزمه های سکوت» است که فعالیت در این حوزه را با سریال« نون خ ۱ و ۲» پی گرفته است. 

مشروح این گفتگو را در ادامه می خوانید.

کمی از محل تولد و دوران کورکی خود بگویید. آیا فرد طنازی بودید؟

اهل شهرستان بیجار استان کردستان هستم و هیچ وقت زادگاهم را فراموش نخواهم کرد. دوران کودکی من هم مثل همه بچه‌های دهه‌ شصت به شیطنت، بازی‌های کودکی و نوستالوژیک آن زمان گذشت، هفت سنگ، تیله بازی و گل کوچیک و...  

فکر نکنم زیاد طنازی داشته باشم اما خاطره از خرابکاری دوران کودکی زیاد دارم. مثلا خاطره‌ای که هیچ وقت فراموش نمی‌کنم ریختن ماست توی کفش دایی و زن دایی‌ام زمانی که برای مهمانی به خانه ما آمده بودند ولی من دوست نداشتم که بروند. بعدا مشخص شد رنگ سفید روغنی بوده نه ماست!

پدرم را خیلی زود از دست دادم و این روزها بیشتر جای خالی او را احساس می‌کنم و دلتنگش می شوم.

برای حضور در عرصه بازیگری چه روندی را طی کرده اید؟

تئاتر یکی از اولویت‌های مهم من هست و برای این علاقه زحمت زیادی کشیده‌ام. حتی به یاد دارم که برای شرکت کردن در ورک شاپ آقای حسن معجونی توی چادر می‌خوابیدم و چه شب‌هایی که باران می‌آمد و من از سرما تا صبح می‌لرزیدم.

آیا خودتان را در بازیگری موفق می‌دانید؟

اینکه چقدر بازیگر موفقی هستم را باید دوستانی بگویند که با من کار کرده‌اند یا کارگردان‌هایی که افتخار همکاری با آنها را داشتم. ولی خب علاقه‌ی زیادی به بازیگری دارم و امکان ندارد تا رسیدن به هدفم کوتاه بیایم.

از کدام خصوصیت اخلاقی خودتان انتقاد دارید؟

اینکه متاسفانه در ایجاد ارتباط با بقیه کمی تدافعی برخورد می‌کنم و با دیگران دیر ارتباط برقرار می‌کنم اما وقتی هم که این رابطه شکل بگیرد خیلی خوب و قوی پیش می‌رود.

این روزها مایل به ایفای چه نقشی هستید؟

نقش خاصی مد نظرم نیست اما خیلی دوست دارم کاراکتری که به من پیشنهاد می‌شود شخصیت باشد نه  تیپ.

همکاری با آقای آقاخانی چطور بود؟

همکاری با سعید آقاخانی بسیار لذت بخش و بی‌نظیر است. از این بابت که هر لحظه مطلب جدیدی را از او یاد می‌گرفتم و همیشه گفته‌ام که بسیار باهوش و خوش ذوق است. به نظرم جناب آقاخانی فرزند خلف سینماست.

از شروع همکاریتان با  مجموعه (( نون خ )) بگوئید؟

شروع همکاری من با «نون خ» به فصل اول این سریال برمی‌گردد. مطلع شدم که سعید آقاخانی قصد دارد سریالی با محوریت کردها بسازد و از آنجایی که علاقه خاصی نسبت به او و کارهایش داشتم عزمم را جزم کردم تا بتوانم در کنار این بزرگان باشم و از ایشان یاد بگیرم.

شرایط کار چگونه بود؟

شرایط کار خیلی سخت بود چون نویسنده و کارگردان تاکید زیادی داشتند که کار از فضای آپارتمان نشینی دور باشد و همین امر باعث شد اکثر لوکیشن‌ها و تصویربرداری ما در فضای باز و روستاهای دور افتاده اما بکر و زیبا  باشد.

از سختی‌های کارهای مناسبتی برای ما بگوئید؟

کارهای مناسبتی سختی‌های خودش را دارد. چون یکسری قواعد و چهار چوب‌هایی وضع می‌شود که هیچ وقت نباید شکسته شوند و این امر شاید جایی دست و پا گیر باشد ولی محدودیت خلاقیت به همراه می‌آورد.

نظرتان در مورد نقش وحید چیست؟

به نظر من شخصیت وحید آنطور که باید پرداخت نشده بود و خیلی جای کار داشت. ولی من خیلی این کاراکتر را دوست دارم چون به خصوصیات خودم نزدیک است.

بهترین بازیگری که در این سریال مقابل شما ایفای نقش کرد چه کسی بود؟ چرا؟

به نظر من همه کاراکترهای این مجموعه خیلی عالی بودند. اما سعید آقاخانی در نقش نورالدین خانزاده واقعا منحصر به فرد بود.

از بازخورد مردم پس از سریال " نون خ" بگوئید؟ 

مردم بازخورد فوق العاده‌ای داشتند. با این مجموعه تلویزیونی خیلی ارتباط خوبی برقرار شده بود و خوشبختانه شخصیت وحید مقبول واقع شده بود و همیشه پیام‌های پرمهری دریافت می‌کردم.

بزرگترین ترس حسین موسوی چیست؟

بزرگترین ترس من در مورد آینده‌ی کاری است چون بازیگری امنیت شغلی ندارد، مخصوصا بازیگرانی که در حوزه تئاتر فعالیت می‌کنند.

آیا اهل ورزش کردن هم هستید؟

اهل ورزش کردن بودم اما به خاطر شرایط کاری مدتی فاصله گرفتم، ولی حتما دوباره ورزش را شروع می‌کنم و من عاشق والیبال هستم و در پست پاسور والیبال بازی می‌کردم.

در آخر اگر صحبتی دارید بفرمائید؟

من از سال ۸۳ بازیگری را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کردم. جا دارد که اول از خانواده‌ نازنین و خوبم که هیچ وقت محدودیتی برای من ایجاد نکردند و همیشه برای رشد و موفقیت من تلاش کردند و حامی من بودند تشکر کنم. بعد هم از سعید آقاخانی نازنین که به بنده اعتماد کرد و تا روزی که در این حرفه باشم خودم را مدیونش می‌دانم.