دکتر محمودرضا امینی- خبرگزاری موج؛ شور و شوق انقلابی همزمان با خبر ورود امام به کشور، حال و هوای ویژه ای را برای مردم خصوصا جوانان ایجاد کرده بود. من هم که در فرآیند مردم مثل خیلی از جوانان دیگر تلاش های فراوانی را بر سازماندهی و هماهنگی های انقلابی داشتم در عین حال به عنوان یک عکاس خبری، داوطلبانه عکس هایی را از تجمعات مردم می گرفتم.

خبر ورود امام من را همراه با دوربین راهی فرودگاه کرد. هم خودم مشتاق بودم که همراه مردم باشم عکس بیندازم، هم دلم میخواست امام را در فرودگاه ملاقات کنم. لذا سعی می کردم به جلو و جلوتر بروم تا عکس هایی را بیندازم که قرار بود در روزنامه ها چاپ شود.

امام وارد شد و همه مردم عکس ها، فیلم ها و لحظات به کرار پخش شده در حافظه مستنداتشان وجود داشت.

امام برای سخنرانی به طرف بهشت زهرا رفت. انبوه جمعیت امکان تردد راحت را برای وسایل نقلیه ممکن نمی ساخت، مردم به کامیون هایی که در مسیر بودند آویزان می شدند. یکی از خاطره انگیزترین لحظات برای من این بود که در مسیر فرودگاه به بهشت زهرا در حالت دویدن کفش ها پاهایم را اذیت می کرد و من کفش ها را در آورده به گردن آویزان کردم و حتی بعضی مواقع من هم مثل بقیه به کامیون ها آویزان شدم تا به بهشت زهرا رسیدم.

بعضی از لحظات شور و هیجان مردم در تصاویری که بایگانی خودم است موجود است.