، یکی از اتفاقات مهم در حوزه افکار عمومی اروپا علیه اسرائیل از ابتدای شروع جنگ غزه در اکتبر ۲۰۲۳، تلاش برای تحریم این رژیم در حوزه های مختلف ورزشی بوده است. در این راستا فشار افکار عمومی به ویژه در کشورهای اروپایی به نهادهای ورزشی چندان مؤثر واقع نشد اما مردم اروپا تصمیم گرفتند خودشان وارد عمل شوند. برگزاری تظاهرات های اعتراضی پیش و پس از بازی تیم های فوتبال اسرائیلی در شهرهای اروپا که گاه این اعتراضات به درگیری شدید هم منجر می شد، از جمله اتفاقات دو سال گذشته بود. اما آنچه به این روند شدت بخشید، تشدید فشارهای نظامی اسرائیل علیه مردم غزه در شش ماه گذشته و راه اندازی سیاست محاصره غذایی و دارویی این باریکه بود. در نتیجه این سیاست، سازمان ملل از بروز بحران انسانی در نوار غزه خبر دادند.

در همین راستا مواضع اسرائیلی مردم اروپا که شاهد تصاویر گرسنگی فلسطینی ها بودند، تشدید شد که خود را در فضای مجازی، کامنت‌، نظرسنجی ها، مصاحبه ها و تجمعات خیابانی نشان داد. یکی از عرصه های مهم برای بروز این رویکرد، ورزش فوتبال بود. در نتیجه این اتفاقات، وضعیت نقل و انتقال بازیکنان اسرائیلی در تیم های اروپایی در فصل تابستان سال جاری با موانع مختلفی روبرو شد.

گزارش ها نشان می دهد بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر علاقه‌ای به خرید بازیکنان اسرائیلی برای لیگ های خود ندارند و باشگاه‌ها مایل نیستند به همکاری با همتایان اسرائیلی خود ادامه دهند. این در حالی است کهاز آغاز جنگ غزه تنها دو انتقال بزرگ از لیگ اسرائیل به اروپا انجام شده است: عنان خلیلی که به تیمی در بلژیک و محمود جابر به تیمی در فرانسه پیوست. اگر دقت شود حتی این دو مورد هم شامل بازیکنان یهودی اسرائیل نمی شود. به نظر می رسد باشگاه‌های اروپایی معاملات بر سر بازیکنان مسلمان اسرائیلی را راحت تر از بازیکنان یهودی می پذیرند.

باشگاه‌های اروپایی عنوان کرده‌اند نگران واکنش هوادارانشان هستند. نمونه‌های اخیر را می‌توان در مورد یوناتان کوهن از تیم فوبتلا مکابی اسرائیل مشاهده کرد که اخیراً به تیم لژیا ورشو پیشنهاد شده بود اما به دلیل مخالفت افکار عمومی، این انتقال با مشکل مواجه شد. حتی اسکار گلوخ، قبل از پیوستنش به آژاکس، نزدیک بود با باشگاه ایتالیایی کومو قرارداد ببندد، اما مالکان اندونزیایی این تیم از پذیرش یک بازیکن اسرائیلی خودداری کردند. رسانه‌های هلندی ادعا کردند قیمت ۱۴ میلیون یورویی، مبلغی که آژاکس به گلوخ پرداخت کرد، بسیار پایین است و این به دلیل دشواری بازاریابی اسرائیلی‌ها در لیگ‌های برتر در فضای فعلی اروپا است. همچنین اطرافیان گلوخ گفتند: اگر احساسات ضد اسرائیلی نبود، او در ایتالیا یا آلمان بازی می‌کرد و بی‌دلیل نبود که تیم سالزبورگ بر سر قیمت فروش گالوخ با آژاکس مصالحه کرد، آنها متوجه شدند این مسئله شده بودند.

همچنین در آخرین اتفاقی که در این حوزه روز گذشته رخ داد، شان وایزمن، بازیکن تیم ملی فوتبال اسرائیل که با تیم فورتونا دوسلدورف در دسته دوم آلمان قرارداد امضا کرده بود، پس از اعتراض هواداران این باشگاه به پیوستن او به دلیل اظهاراتش در حمایت از ارتش اسرائیل، در جلسه تمرینی تیم حاضر نشد. مدیریت باشگاه که مذاکرات را انجام داده و با او به تفاهم کامل رسیده بود، تصمیم گرفت پیوستن رسمی این مهاجم اسرائیلی را تا زمان تصمیم‌گیری نهایی در این مورد به تعویق بیندازد.

نکته مهم اینکه تمام این شرایط در رفتار اعتراضی هواداران خلاصه نمی شود. روئسای باشگاه های فوتبال اروپا تمایلی به بروز درگیری و کشمکش بین بازیکن اسرائیلی با یک بازیکن مسلمان در رختکن ندارند. با توجه به این شرایط اکنون بازیکنان اسرائیلی تنها در تعداد معدودی از لیگ های خارجی فرصت بازی دارند از جمله لیگ فوتبال آمریکا، روسیه، جمهوری آذربایجان، صربستان و رومانی که سطح و کیفیت بازی ها در این لیگ ها قابل مقایسه با لیگ های اروپای غربی نیست.

آنچه مردم اروپا در رابطه با حضور اسرائیلی ها در تیم های فوتبال این قاره انجام می دهند، تلاشی در جهت جبران بی عملی سیاستمدارانشان است. آنها می خواهند فضا برای یهودیان اسرائیل چنان سخت شود تا رهبران این رژیم دست از فشار بر فلسطینی ها بردارند که البته با توجه به رویکرد جدید نتانیاهو مبنی بر اشغال نوار غزه، به نظر می رسد باید شاهد اقدامات مردم‌نهاد ضداسرائیلی بیشتری در سطح بین المللی بود.