، متن سخنان امیر سعید ایروانی در نشست مذکور به شرح زیر است: 

«خانم رئیس، 

امروز، روز جهانی زنان در دیپلماسی است. اجازه دهید سخنانم را با تبریک به شما و همه دیپلمات‌های زن آغاز کنم.همچنین، ریاست موفق شما بر شورای امنیت در طول ماه ژوئن را تبریک می‌گویم و از تلاش‌های خستگی‌ناپذیرتان در برگزاری نشست‌های اضطراری برای جلب توجه شورای امنیت به تجاوزهای رژیم اسرائیل و ایالات متحده علیه کشورم و نقض‌های آشکار آنها، صمیمانه قدردانی می‌کنم. مایلم صمیمانه از کشور برادر و دوست‌مان، دولت قطر، به خاطر تلاش‌های صادقانه و دیپلماتیک در جهت پایان دادن به تجاوزات رژیم اسرائیل، برقراری آتش‌بس و جلوگیری از تشدید تنش‌های منطقه‌ای که صلح و ثبات منطقه را تهدید می‌کند، تشکر کنم. 

همچنین از خانم دیکارلو، معاون دبیرکل، بابت ارائه گزارش ایشان سپاسگزاریم. گزارش دبیرکل را مورد توجه قرار می‌دهیم. ما نیز همچون دبیرکل در گزارشش، و معاون دبیرکل در اظهارات امروز، بر راه‌حل دیپلماتیک تأکید می‌کنیم. از اسلوونی به عنوان تسهیل‌گر قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) استقبال می‌کنیم و از سفیر ژبوگار و تیم او برای تهیه گزارش و ارائه امروز قدردانی می‌نماییم. همچنین، اظهارات سفیر لامبرینیدیس، رئیس هیأت نمایندگی اتحادیه اروپا را به‌عنوان هماهنگ‌کننده برجام، مورد توجه قرار می‌دهیم.

خانم رئیس،

پیش از هر چیز، مایلم اعتراض شدید خود را نسبت به حضور هیأت نمایندگی رژیم اسرائیل در این نشست اعلام نمایم. از منظر حقوقی و رویه‌ای، این رژیم هیچ‌گونه جایگاهی برای شرکت در این نشست ندارد. این رژیم هیچ ارتباطی با دستور کار این جلسه، قطعنامه ۲۲۳۱ یا برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) ندارد. طرف‌های مشارکت‌کننده در برجام، آن‌گونه که در قطعنامه ۲۲۳۱به‌صراحت ذکر شده است، کاملاً مشخص هستند و رویه شورای امنیت در برگزاری جلسات تحت این دستور کار، همواره محدود به طرف‌های مشارکت‌کننده در برجام بوده است.

خانم رئیس،

این نشست، آخرین جلسه‌ی توجیهی شورای امنیت درباره‌ی قطعنامه ۲۲۳۱ پیش از انقضای آن در اکتبر ۲۰۲۵ است. در این چارچوب، مایلم نکات زیر را مطرح کنم:

نخست، خروج یک‌جانبه ایالات متحده از برجام در سال ۲۰۱۸، و به‌دنبال آن، اعمال تحریم‌های فرامرزی و غیرقانونی توسط آن کشور، نقض صریح قطعنامه ۲۲۳۱شورای امنیت سازمان ملل متحد محسوب می‌شود. جمهوری اسلامی ایران به تعهدات خود پایبند بوده است. در مقابل، ایالات متحده با حمایت کامل بریتانیا، فرانسه و آلمان، بارها روح و متن برجام و همچنین قطعنامه ۲۲۳۱ را نقض کرده است. علل ریشه‌ای وضعیت کنونی، روشن و غیرقابل انکار است. از این‌رو، این کشورها در جایگاهی نیستند که ایران را به عدم پایبندی متهم کنند.

دوم، نشست امروز در حالی برگزار می‌شود که کشور من با تجاوز نظامی تحریک‌نشده‌ای مواجه شده که نقض آشکار حقوق بین‌الملل، منشور ملل متحد، اساسنامه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، قطعنامه‌های کنفرانس عمومی آژانس و نیز قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت است.

قطعنامه ۲۲۳۱ از تمامی کشورهای عضو سازمان ملل می‌خواهد از هرگونه اقدامی که این قطعنامه و برجام را تضعیف می‌کند، خودداری کنند. با این حال، رژیم اسرائیل با حمایت کامل ایالات متحده، تأسیسات صلح‌آمیز هسته‌ای ایران، غیرنظامیان و زیرساخت‌های غیرنظامی را هدف قرار داده است. این رژیم به‌طور نادرست این حملات را با ادعای واهی تهدید قریب‌الوقوع از سوی برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران توجیه کرده است.این ادعا بی‌پایه، فاقد وجاهت حقوقی و مردود است.

در واقع، این اسرائیل است — تنها موجودیت دارای سلاح هسته‌ای در منطقه که عضوی از NPT نیست — که از پذیرش نظارت‌ها و بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی سر باز زده، در حالی‌که ایران به پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) پایبند است و برنامه هسته‌ای خود را تحت سخت‌گیرانه‌ترین نظام راستی‌آزمایی آژانس قرار داده است.

نقض قطعنامه ۲۲۳۱ و حقوق بین‌الملل صرفاً محدود به اسرائیل نیست. ایالات متحده آمریکا، که یکی از اعضای دائم شورای امنیت و مسئول اجرای مصوبات آن است، نیز تأسیسات هسته‌ای ایران را که تحت نظارت پادمانی آژانس قرار دارند، هدف حمله نظامی قرار داده است.

سوم، بسیار مایه تأسف و نگرانی عمیق است که حتی پس از گذشت یک دهه از تصویب قطعنامه ۲۲۳۱، برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران که به‌طور کامل تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد، به‌طور مکرر هدف حملات غیرقانونی رژیم اسرائیل و ایالات متحده آمریکا قرار گرفته است. این اقدامات غیرقانونی، رویه‌ای خطرناک ایجاد کرده، رژیم منع اشاعه را تضعیف کرده و اعتبار شورای امنیت را خدشه‌دار کرده است.

قطعنامه ۲۲۳۱ با هدف ترویج راه‌حل‌های صلح‌آمیز و تقویت نقش شورای امنیت در جلوگیری از بحران‌های غیرضروری به تصویب رسید. با این حال، حملات بی‌پروا به تأسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز ایران توسط اسرائیل و آمریکا، این نقش را به‌شدت تضعیف کرده است. جای تأسف است که این شورا تاکنون از محکوم کردن این حملات غیرقانونی خودداری کرده، با وجود آنکه قطعنامه ۴۸۷ به‌صراحت چنین اقدامات غیرقانونی را ممنوع کرده است. ما از شورای امنیت می‌خواهیم که دست‌کم این اقدامات تجاوزکارانه را به‌صراحت محکوم کرده و اطمینان حاصل کند که چنین حملاتی دیگر تکرار نخواهد شد.

چهارم، استانداردهای دوگانه به‌شکلی آشکار به چشم می‌خورد: در حالی که ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه زرادخانه‌های عظیم هسته‌ای خود را حفظ کرده و نسبت به زرادخانه اعلام‌نشده اسرائیل چشم‌پوشی می‌کنند، ادعاهای بی‌اساسی را مطرح می‌کنند مبنی بر اینکه برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران تهدیدی برای صلح و امنیت بین‌المللی است. این اتهامات سیاسی، سال‌هاست که با شفافیت عملکرد ایران و همکاری کامل آن با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، بی‌اساس بودن‌شان اثبات شده است.

اگر این کشورها واقعاً نگران رژیم منع اشاعه هستند، باید به‌جای فرافکنی، نقض‌های مکرر اسرائیل نسبت به حقوق بین‌الملل و قطعنامه ۴۸۷ را محکوم کنند.

پنجم، ادعاهایی که ایران را به نقض قطعنامه ۲۲۳۱متهم می‌کنند، بی‌اساس و فاقد هرگونه مبنای حقوقی است. در طول یک دهه گذشته، جمهوری اسلامی ایران به‌طور کامل به مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) پایبند بوده است. اقدامات جبرانی ایران کاملاً در چارچوب این دو سند انجام شده و صرفاً با هدف بازگرداندن توازن و ترغیب سایر طرف‌ها به اجرای تعهداتشان صورت گرفته است. این اقدامات جبرانی نباید به‌عنوان بهانه‌ای برای اعمال فشارهای جدید ذیل برجام یا قطعنامه ۲۲۳۱ مورد سوءاستفاده قرار گیرد. شورا باید مانع از هرگونه تلاش برای تحریف یا سوءتعبیر از سازوکارهای این قطعنامه علیه ایران شود.

ششم، قطعنامه ۲۲۳۱ باید در موعد مقرر خود به پایان برسد و ایران هرگونه تلاش برای احیای مفاد منقضی‌شده آن را تحت هر عنوانی قاطعانه رد می‌کند. متأسفانه، طرف‌های اروپایی برجام نه‌تنها از اجرای تعهدات خود سرباز زده‌اند، بلکه در اقدامی غیرمسئولانه و بی‌اساس ادعا می‌کنند که ایران به آستانه ساخت سلاح هسته‌ای نزدیک شده است—ادعایی کاملاً دروغین که فاقد هرگونه شواهد معتبر و قابل استناد است. برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران، تحت سخت‌گیرانه‌ترین رژیم‌های نظارتی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد و قابل انکار نیست. با وجود این تجاوزات و رفتار غیرسازنده طرف‌های اروپایی، ایران همچنان متعهد به دیپلماسی و حل‌وفصل مسالمت‌آمیز اختلافات است. قطعنامه ۲۲۳۱ خود نشان‌دهنده آن است که دیپلماسی می‌تواند و باید مسیر حل اختلافات باشد.

هفتم، جمهوری اسلامی ایران همچنان بر این باور است که حل‌وفصل دیپلماتیک مسائل مرتبط با پرونده هسته‌ای و تحریم‌ها امکان‌پذیر است. پایبندی ما به این مسیر با اجرای کامل برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ به‌روشنی به اثبات رسیده است. با این حال، چنانچه طرف‌های دیگر واقعاً خواستار راه‌حل هستند، باید به حقوق مشروع ایران احترام گذاشته و از تضعیف روند دیپلماسی دست بردارند.

هشتم، جمهوری اسلامی ایران هرگز آغازگر این جنگ نبوده است. به‌محض توقف حملات متجاوزان، ایران نیز پاسخ نظامی قانونی خود را متوقف کرد. با این حال، ایران فریب‌کاری‌ها و معیارهای دوگانه را نادیده نخواهد گرفت. نیروهای مسلح شجاع و سرافراز کشور کاملاً آماده‌اند تا در برابر هرگونه تهدید یا نقض جدید، قاطعانه و در چارچوب قوانین بین‌المللی پاسخ دهند.

در پایان، خانم رئیس، ما اکنون بیش از هر زمان دیگری به دیپلماسی نزدیک‌تر هستیم. جنگی طولانی و گسترده که تصور می‌کردند می‌تواند ایران را به آنچه «تسلیم بدون قید و شرط» می‌نامند وادار کرده و آن را از برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای‌اش منصرف سازد—از طریق ارعاب، تهدید و توسل به زور—امروزه آشکارتر از همیشه شکست خورده است.

آنان تمام توان نظامی خود را به میدان آوردند، با حمایت و تجهیز رژیم صهیونیستی به جنگنده‌های پیشرفته، تسلیحات پیچیده، و قوی‌ترین بمب‌ها—حتی بمب‌های سنگرشکن—به‌منظور حمله به تأسیسات صلح‌آمیز هسته‌ای ایران، و نیز هدف قرار دادن بزدلانه، عامدانه و کورکورانه‌ی غیرنظامیان و زیرساخت‌های حیاتی.

این حملات منجر به شهادت صدها انسان بی‌گناه از جمله زنان، کودکان، دانشمندان هسته‌ای، دانشگاهیان، ورزشکاران، دانشجویان، امدادگران و فرماندهان عالی‌رتبه نظامی گردید و هزاران تن دیگر را مجروح ساخت. ما شهدای گران‌قدر این جنایات را به‌پاس فداکاری‌شان گرامی می‌داریم، همچون همه مردم شجاع و میهن‌دوستی که از سرزمین‌مان دفاع می‌کنند. ایران در برابر این تجاوز جنایت‌کارانه، سرافراز و استوار باقی ماند.

این حقیقتی ساده را بیش از پیش اثبات می‌کند: تنها مسیر حل‌وفصل بحران غیرضروری درباره برنامه صلح‌آمیز ایران، دیپلماسی و گفت‌وگوست.»