، دولت ونزوئلا بار دیگر سیاست خارجی ایالات متحده در قبال آمریکای لاتین و حوزه کارائیب را به چالش کشید و وزیر امور خارجه این کشور، مارکو روبیو را به پیشبرد پروژه‌های مداخله‌جویانه و کودتا‌محور متهم کرد؛ اتهامی که در امتداد تقابل دیرینه کاراکاس و واشنگتن ارزیابی می‌شود.

از نگاه مقام‌های ونزوئلا، مواضع اخیر وزیر خارجه آمریکا نه‌تنها بازتاب نگاه خصمانه به دولت‌های مستقل منطقه است، بلکه تلاش برای توجیه دخالت مستقیم در حاکمیت کشورها را نیز در خود دارد؛ رویکردی که به اعتقاد کاراکاس، با منافع واقعی مردم آمریکا نیز هم‌خوانی ندارد.

ایوان گیل، وزیر امور خارجه ونزوئلا، تأکید کرده است که گفتمان سیاسی روبیو نسبت به آمریکای لاتین و کارائیب، آمیخته با نفرت ساختاری و همسویی آشکار با جریان‌های راست افراطی منطقه است؛ جریانی که سابقه‌ای طولانی در حمایت از کودتاها و بی‌ثبات‌سازی دولت‌ها دارد.

در این چارچوب، سیاست‌های مطرح‌شده از سوی روبیو به‌عنوان نشانه‌ای از شکست سیاسی و اخلاقی توصیف شده؛ سیاستی که نه در خدمت ثبات منطقه‌ای است و نه به کاهش تنش‌ها کمک می‌کند، بلکه بر شکاف‌های تاریخی میان شمال و جنوب نیمکره غربی می‌افزاید.

کاراکاس همچنین مدعی است انگیزه اصلی این ادبیات تهاجمی، دسترسی به منابع راهبردی ونزوئلا از جمله نفت، زمین و مواد معدنی است؛ منابعی که طی سال‌های گذشته به کانون فشارهای سیاسی، تحریم‌ها و تهدیدهای دیپلماتیک آمریکا تبدیل شده‌اند.

در مقابل این اتهامات، مارکو روبیو پیش‌تر اعلام کرده بود که ایالات متحده در برابر ونزوئلا از به‌کارگیری تمامی ابزارهای قدرت برای آنچه دفاع از منافع ملی خود در نیمکره غربی خوانده، ابایی ندارد؛ موضعی که از دید کاراکاس، چراغ سبزی برای تشدید مداخله خارجی تلقی می‌شود.

موضع‌گیری تند ونزوئلا علیه وزیر خارجه آمریکا، نشانه‌ای از استمرار تقابل گفتمانی و سیاسی میان دو کشور است؛ تقابلی که به نظر می‌رسد در ماه‌های آینده نیز یکی از محورهای اصلی تنش در آمریکای لاتین باقی بماند.