، به تازگی ایالات متحده آمریکا به همراه انگلستان، فرانسه و آلمان، اقدام به ارائه پیش نویس یک قطعنامه علیه کشورمان به شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی کرده اند که در  قالب آن از ایران خواسته می شود مجوز بازدید بازرسان آژانس از آن دسته از سایت های هسته ای کشورمان که در جریان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه هدف قرار گرفتند را صادر کند.

مقام های غربی تاکنون بارها و بارها خواستار آن شده اند که بازرسان آژانس امکان دسترسی به این سایت ها را داشته باشند و البته که از تهران درخواست کرده اند تا محل دقیق بیش از ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده ۶۰ درصدی خود را نیز فاش کند. در جبهه مقابل، ایران به صراحت اعلام کرده که جنس همکاری آن با آژانس و بازیگران غربی به دوره قبل از آغاز جنگ تحمیلی ۱۲ روزه برنخواهد گشت و باید ترتیبات تازه ای اندیشیده شود که حافظ منافع ملی ایران نیز باشند. با این همه، اینطور به نظر می رسد که قدرت های غربی از قطعنامه پیشنهادی جدید خود علیه کشورمان اهداف خاصی را دنبال می کنند.

برخی به طور خاص به این موضوع اشاره دارند که آن ها در پی این هستند تا مقدمات سیاسی لازم برای ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد را فراهم کنند. در واقع، دولت های غربی سعی دارند به صورت تدریجی، به زعم خود بسترهای مساعد و مشروعی را برای اجماع سازی بین‌المللی علیه ایران و تصویب قطعنامه های مد نظر خود علیه کشورمان در شورای امنیت فراهم کنند. از این رو، آن ها سعی دارند با طرح قطعنامه اخیر به شورای حکام آژانس، مقدمه‌چینی های لازم برای تحقق این دستورکار را فراهم کنند. موضوعی که به زعم غربی ها می تواند سطح فشارهای سیاسی و اقتصادی علیه ایران را افزایش دهد.

مساله دیگر اینکه قدرت های غربی بر آن هستند تا با تنش‌زایی علیه ایران و تشدید جنگ سیاسی علیه کشورمان، به نوعی فضای اقتصادی کشورمان را به زعم خود به هم بریزند و آنطور که بارها گفته اند، زمینه را برای هرج و مرج داخلی در ایران فراهم کنند. این در حالی است که ملت ایران در جریان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه نیز به عینه نشان دادند که در برابر دشمنان و متجاوزان خارجی سر خم نمی کنند و با قدرت جلوی آن ها خواهند ایستاد.

از این رو، بازی جدید غربی ها علیه ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی را باید پیوست سیاسی جنگ تحمیلی ۱۲ روزه و خصومت ورزی علیه کشورمان به طرق دیگر در نظر گرفت. موضوعی که البته انتظار آن هم می رفت و چندان غافلگیرکننده نبود. با این همه، مهم این است که بدون تردید ایران نیز گزینه های خاص خود را برای مقابله با خصومت ورزیهای خارجی علیه خودش دارد و دستش در این حوزه خالی نیست. موضوعی که البته بارها و بارها تحلیلگران غربی هم به آن اعتراف کرده اند.